Λεωνίδας Παπαδόπουλος: «Τα Πουλιά είναι μία παράσταση με το βλέμμα στραμμένο στον ουρανό»

Λεωνίδας Παπαδόπουλος: «Τα Πουλιά είναι μία παράσταση με το βλέμμα στραμμένο στον ουρανό»

Ο βραβευμένος Ιρλανδός συγγραφέας Κόνορ ΜακΦέρσον υπογράφει μια ατμοσφαιρική θεατρική διασκευή της ιστορίας της Ντάφνι Ντι Μωριέ στην οποία βασίστηκε η ομώνυμη κινηματογραφική ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ «Τα Πουλιά». Με αυτή την αφορμή, μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη Λεωνίδα Παπαδόπουλο για τον εγκλωβισμό, την επιβίωση και την ελευθερία, αλλά και τις σκοτεινές ιστορίες που ανοίγουν ένα παράθυρο στο φως. Ένα μυστηριώδες παραμύθι για την εκδίκηση της φύσης απέναντι στον άνθρωπο, γίνεται ένα ψυχολογικό θρίλερ που διαπραγματεύεται θέματα που αφορούν τον Θεό, την επιβίωση και την λογοτεχνία. Το έργο ανέβηκε στο Gate Theatre του Δουβλίνου και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Vault Theatre Plus.

Γιατί επιλέξατε το έργο Τα Πουλιά (The Birds) του βραβευμένου Ιρλανδού συγγραφέα Κόνορ ΜακΦέρσον?

Η θεατρική προσέγγιση του συγγραφέα είναι βασισμένη στη νουβέλα της Ντάφνι Ντι Μωριέ και αποτελεί ένα έργο που θέτει προβληματισμούς και υπαρξιακά ερωτήματα για τη διαχρονική πορεία του ανθρώπου, τη σχέση του με τη φύση, το Θεό και τους φόβους του. Το έργο πιο επίκαιρο παρά ποτέ μιλά για τον εγκλωβισμό, την επιβίωση και την ελευθερία σε μια εποχή που η απειλή, ορατή ή αόρατη, επαναπροσδιορίζει τη σχέση του ανθρώπου με την ίδια του τη ζωή.

Το έργο αποτελεί μία ατμοσφαιρική θεατρική διασκευή της συναρπαστικής ιστορίας της Ντάφνι Ντι Μωριέ. Ποια γοητεία ασκεί αυτό το μυστηριώδες παραμύθι;

Η γοητεία που ασκεί κάθε παραμύθι. Τα παραμύθια κρύβουν μέσα τους, στην πιο πρωτόγονη και ακραία μορφή τους, την πάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό και την αναγκαιότητα επικράτησης του καλού μέσα σε έναν δυστοπικό κόσμο. Στη σύγχρονή μας πραγματικότητα που τείνουν να προβληθούν τα αρνητικά πρότυπα συμπεριφοράς και η καθημερινότητα μας κατακλύζεται από δυσάρεστες ειδήσεις, η μαγεία της τέχνης αποτελεί σανίδα σωτηρίας μέσα στην τρικυμία.

Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ το οποίο διαπραγματεύεται θέματα που αφορούν τον Θεό, την επιβίωση και την λογοτεχνία. Με ποιον τρόπο επικοινωνεί με πιο βαθιά πεδία της ανθρώπινης ύπαρξης και ποια είναι η σκηνοθετική σας προσέγγιση;

Οι άνθρωποι αναζητούμε την ελευθερία των πουλιών αλλά εγκλωβιζόμαστε μέσα στη δίνη της καθημερινότητας αδυνατώντας να βιώσουμε τις στιγμές ευτυχίες που μας προσφέρει η ζωή επειδή παραβλέπουμε τα ουσιώδη, κυνηγώντας τα επουσιώδη. Η παράσταση επιδιώκει να αναδείξει αυτόν τον εγκλωβισμό. Τα πουλιά-άνθρωποι περιορισμένοι μέσα στα δικά τους κλουβιά, σε αυτά που η φύση, οι άλλοι ή ο ίδιος τους ο εαυτός, τους έχουν φυλακίσει, αναζητούν τη δύναμη και την ελπίδα όταν η υπομονή έχει πια εξαντληθεί. Η σημειωτική του κλουβιού εξάλλου εμπεριέχει στην πιο τραγική της μορφή την έννοια της φυλακής αφού φυλακισμένος και ελεύθερος παρακολουθούν ο ένας τον άλλον προσφέροντας ταυτόχρονα την επίγνωση του τι υπάρχει στην άλλη πλευρά… το βάσανο του περιορισμού ή τη γοητεία της ελευθερίας. Σε κάθε περίπτωση η δύναμη κρύβεται μέσα μας ικανή να αντισταθεί σε κάθε δυσκολία.

Οι σκοτεινές ιστορίες μπορούν να µας βοηθήσουν να διαχειριστούµε το άγχος και τον φόβο της πραγµατικής ζωής –υπαρξιακό και πραγµατικό– όπως τον βιώνουμε µε την πανδημία Covid-19;

Η τέχνη του θεάτρου αφομοιώνει, μετουσιώνει και προσφέρει, μέσα από τη φασματική της διάσταση, την πραγματική ζωή. Εκδηλώνει τους φόβους, τους προβάλλει και τους κάνει ορατούς προσφέροντας στον θεατή τη δυνατότητα να τους δει και να τους αντιμετωπίσει. Μέσα σε αυτήν την ψευδαισθητική δυναμική, η τέχνη οφείλει να είναι ειλικρινής και ικανή να δημιουργεί ποικίλα πεδία προβληματισμών.

Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι το έργο μας συνδέει με την εποχή και το σκοτάδι που αντιμετωπίζουμε σήμερα;

Οι σκοτεινές ιστορίες μέσα από τις αλληγορίες και τους συμβολισμούς τους αποκαλύπτουν «ανώδυνα», όσα οδυνηρά καλούμαστε να διαχειριστούμε στην καθημερινότητα μας. Εξάλλου αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα πως η ίδια η ζωή ξεπερνάει και την πιο νοσηρή φαντασία. Τα «Πουλιά» ωστόσο δεν είναι μια σκοτεινή ιστορία. Θα τολμούσα να πω πως αποτελούν μια κατάδυση στα εσώτερα της ανθρώπινης ψυχής και της σκέψης, με βλέμμα στραμμένο προς τον ουρανό και έτοιμα να πετάξουν προς ένα άγνωστο και γεμάτο προκλήσεις μέλλον.

INFO:

Από 15 Νοέμβρη κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.30

Vault Theatre Plus

 

 

Ετικέτες

Documento Newsletter