Η απεργιακή µάχη της 6ης Απρίλη χάλασε το κλίµα συναίνεσης και «εθνικής οµοψυχίας» που διακαώς επιδιώκουν να καλλιεργήσουν τα επιτελεία του συστήµατος ώστε να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, σε συνθήκες που οι συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής, σε συνδυασµό µε τη βαθύτερη εµπλοκή της Ελλάδας στον ιµπεριαλιστικό πόλεµο, κάνουν πιο βαρύ και επώδυνο τον λογαριασµό για τις εργατικές-λαϊκές οικογένειες σε όλους τους τοµείς της ζωής τους.
Οι χιλιάδες απεργοί, τα ακινητοποιηµένα πλοία και τα µέσα µαζικής µεταφοράς, οι µαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις στα µεγάλα αστικά κέντρα, όπου οι εργάτες συναντήθηκαν µε τους µικροεπαγγελµατίες και τους αγωνιζόµενους βιοπαλαιστές αγρότες, είναι µια ελπιδοφόρα απάντηση και αναγκαίο βήµα στην αγωνιστική κλιµάκωση, µπροστά και στη φετινή Εργατική Πρωτοµαγιά.
Σε συνθήκες «πολεµικής οικονοµίας», που η ακρίβεια καλπάζει, ο µισθός εξανεµίζεται προτού εισπραχθεί, τα χρέη βουλιάζουν τους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούµενους και αγρότες, η ενεργειακή φτώχεια διευρύνεται και η χώρα µας από τη µια άκρη ως την άλλη έχει µετατραπεί σε απέραντο νατοϊκό στρατόπεδο-πεδίο εξάσκησης και διέλευσης τεράστιων στρατιωτικών δυνάµεων, δεν θα επιβάλουν σιωπητήριο στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και τις δίκαιες λαϊκές διεκδικήσεις.
Ο έκτακτος προϋπολογισµός που ετοιµάζεται να ψηφίσει η κυβέρνηση της Ν∆ είναι η αναγκαία προϋπόθεση για την προώθηση της συνολικής αντιλαϊκής ατζέντας που αφορά τις πολιτικές στήριξης των επιχειρηµατικών οµίλων, των επενδύσεων και των κερδών τους σε συνθήκες υπό τις οποίες θέλουν να αναβαθµίσουν τη θέση τους, να «ξεκοκαλίσουν» τα ποσά του Ταµείου Ανάκαµψης, να πάρουν µέρος στα νέα συµβόλαια µεταφοράς του πανάκριβου αµερικανικού υγροποιηµένου φυσικού αερίου που θα κουβαλούν τα δεξαµενόπλοια των Ελλήνων εφοπλιστών.
Ταυτόχρονα και ενώ η πανδηµία είναι παρούσα φέρνουν στη διαβούλευση το νοµοσχέδιο του υπουργείου Υγείας που ιδιωτικοποιεί περαιτέρω το δηµόσιο σύστηµα υγείας, αφού θα προσφέρονται «στους πολίτες ιατρικές επιλογές εντός του ∆ηµόσιου Συστήµατος, µε καθορισµένο τιµολόγιο. Ετσι οι γιατροί του ΕΣΥ και οι νοσηλευτές βελτιώνουν το εισόδηµά τους, οι πολίτες θα έχουν επιλογές µε λογική αποζηµίωση και τα νοσοκοµεία θα έχουν έσοδα» (από δελτίο Τύπου του υπουργείου)! Με ένα σµπάρο πολλά τρυγόνια δηλαδή!
Αυτές οι εξελίξεις είναι που επιβάλλουν να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αγωνιστικής αντίστασης και διεκδίκησης παντού και για όλα: τα εργασιακά δικαιώµατα, τον µισθό, τις συντάξεις, την υγεία, την παιδεία. Κυρίως να δυναµώσει η πάλη ενάντια στον ιµπεριαλιστικό πόλεµο και στην εµπλοκή της Ελλάδας σε αυτόν.
Αυτή η προοπτική ταράζει και φοβίζει τα επιτελεία του συστήµατος. Γι’ αυτό και δυναµώνουν την επίθεση στο οργανωµένο λαϊκό κίνηµα που δεν συµµορφώνεται και δεν στρατεύεται µε τις επιλογές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ούτε µε τη στρατηγική συνεργασία µε τις ΗΠΑ που υπηρετούν όλα τα κόµµατα –είτε από κυβερνητική θέση είτε ως αντιπολίτευση– µε εξαίρεση το ΚΚΕ.
∆εν είναι τυχαίο ότι σύσσωµοι Ν∆ – ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ και ΜέΡΑ25 παρευρέθηκαν την Πέµπτη στη Βουλή και χειροκροτούσαν τον Ζελένσκι και τους αζοφικούς ταγµατασφαλίτες που στηρίζουν το καθεστώς στην Ουκρανία, χωρίς ντροπή!
∆εν είναι τυχαίο, επίσης, ότι αυτές τις µέρες φούντωσε µια συζήτηση σχετικά µε τα σενάρια µετεκλογικής κυβερνητικής συνεργασίας. Η απρόσκοπτη εφαρµογή της κοινής αντιλαϊκής στρατηγικής, παρά τις επιµέρους διαφορές µεταξύ των αστικών κοµµάτων, επιβάλλει την ενσωµάτωση και χειραγώγηση των λαϊκών αντιδράσεων.
Ετσι η Ν∆, υπέρµαχος των αυτοδύναµων κυβερνήσεων, τώρα αρκείται σε κυβέρνηση συνεργασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει ορθάνοιχτη την προοπτική για συνεργασία µε τη Ν∆ «χωρίς τον Μητσοτάκη». Το ΚΙΝΑΛ εγκαταλείπει την «αυτόνοµη πορεία» αναζητώντας κι άλλους σοσιαλδηµοκράτες συνεταίρους…
∆εν µας εκπλήσσουν αυτά τα σενάρια. Από τέτοιες κυβερνήσεις έχει πρόσφατη πείρα ο λαός µας. Θυµόµαστε την κυβέρνηση Παπαδήµου, την κυβέρνηση Σαµαρά – Βενιζέλου και την κυβέρνηση Τσίπρα – Καµµένου! Το αντιλαϊκό έργο της µιας ήρθε να προστεθεί στο αντιλαϊκό έργο της επόµενης. Και η τελευταία της Ν∆ τη νοµοθετική προίκα του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιεί!
Ο λαός µπορεί να τους χαλάσει τα σχέδια. Σε αγωνιστική συµπόρευση µε το ΚΚΕ να βαδίσει τον δρόµο της ανατροπής, διαµορφώνοντας τις προϋποθέσεις ώστε να πάρει ο ίδιος στα χέρια του το τιµόνι της εξουσίας.
Η Λουίζα Ράζου είναι μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
