Μεταξύ των πολλών που με ειλικρίνεια εκδήλωσαν την ευγνωμοσύνη και την αγάπη προς τους αθλητές/τριες για τις μεγάλες επιτυχίες είναι και ορισμένοι που θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένοι, αφού εδώ και δεκαετίες καθόριζαν τις τύχες του ελληνικού αθλητισμού. Και στα δικαιολογημένα παράπονα των αθλητών θα έπρεπε να επιδεικνύουν λιγότερη αλαζονεία, πολιτικαντισμό και υποκρισία. Πρωτίστως κάποια κυβερνητικά στελέχη, ο νυν υφυπουργός Αθλητισμού και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Θυμάμαι τα πρώτα αιτήματα που δέχτηκα ως γγΑ το 2015 από τον αθλητικό κόσμο:
Πρώτο του Δ. Ράφτη, προπονητή του Λευτέρη Πετρούνια. Η κυβέρνηση Σαμαρά απαιτούσε από όλους τους εθνικούς προπονητές, δημόσιους υπάλληλους, να επιστρέψουν τις αμοιβές τριών ετών ως αχρεωστήτως καταβληθείσες, στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου νόμου του 2012. Διορθώθηκε νομοθετικά με την εύλογη εξαίρεση των προπονητών.
Δεύτερο, δυο ιστιοπλόων ολυμπιονικών, δημόσιων υπαλλήλων, τους οποίους η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πέρναγε πειθαρχικό ως αδικαιολογήτως απόντες από την υπηρεσία. Είχαν φύγει σε προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Οι αθλητές έπαιρναν άδεια από την υπηρεσία τους για συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες και παγκόσμια πρωταθλήματα, αλλά όχι για τους αγώνες πρόκρισης και την προετοιμασία τους. Χρεώνονταν προσωπικές άδειες ή άνευ αποδοχών, δηλαδή στερούνταν και τον μισθό τους. Το πρόβλημα λύθηκε θεσπίζοντας νέο σύστημα αδειοδότησης, εντάσσοντας και τους προπονητές και τους αθλητές/τριες ΑμεΑ και τους συνοδούς αυτών.
Τρίτο, πασίγνωστων προπονητών οι οποίοι, κατά την τότε θεσπισμένη από τη Νέα Δημοκρατία νομοθεσία, απαγορευόταν να ακολουθήσουν την ολυμπιακή αποστολή στο Ρίο επειδή στερούνταν άδειας άσκησης επαγγέλματος στο συγκεκριμένο αγώνισμα. Μεταξύ αυτών οι προπονητές της Κατερίνας Στεφανίδη (Κρίερ), του Σπύρου Γιαννιώτη (Γέμελος) και αρκετών παραολυμπιονικών. Αντιμετωπίστηκε νομοθετικά, ώστε να ενσωματωθούν στις αποστολές και να μη χάσουν τις οικονομικές επιβραβεύσεις.
Τέταρτο, να ανοίξουν οι παγωμένες από το 2008 –από τη Νέα Δημοκρατία– λίστες των αδιόριστων διακριθέντων αθλητών, όπως κι έγινε. Να καταβληθούν οι οφειλόμενες από το 2007 οικονομικές επιβραβεύσεις, όπως και δρομολογήθηκε, μειώνοντας την ψαλίδα του χρέους προς τους αθλητές/τριες από τα δέκα στα δύο χρόνια.
Πέμπτο, το αίτημα του αείμνηστου προέδρου του ΣΕΓΑΣ Βασίλη Σεβαστή για τις στιβικές υποδομές. Βάσει του τότε κυβερνητικού προγράμματος, 36 έργα αποκατάστασης ή νέα ταρτάν μπήκαν στο Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων. Πιο εμβληματικά αυτά του Καυτανζόγλειου, των Ιωαννίνων, των Σερρών, των Τρικάλων, της Ναυπάκτου, της Ζακύνθου, της Λάρισας, ακόμη και του σταδίου Ελευθερίας στη γενέτειρα του Λ. Αυγενάκη. Σημειολογικά, ένα από τα πρώτα έργα ταρτάν του προγράμματος ήταν στο ιστορικό Ζηρίνειο της Κηφισιάς, το στάδιο του Μίλτου Τεντόγλου, που τώρα επί Νέας Δημοκρατίας τού αφαιρούν διαδρόμους για να παίζει μια ΠΑΕ της Φούτμπολ Λιγκ.
Εκτο, το αίτημα για ενσωμάτωση και συμμετοχή σε αγώνες αθλητών/τριών παιδιών μεταναστών, παιδιών προσφύγων αιτούντων άσυλο, που διέθεταν έγγραφα από αρμόδιους εθνικούς και διεθνείς θεσμικούς φορείς αλλά όχι από τα κράτη προέλευσης, τα οποία είτε ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση είτε τους καταδίωκαν. Λύθηκε νομοθετικά από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όταν οι νυν κυβερνώντες (και τώρα θριαμβολογούντες) καταψήφιζαν τις ρυθμίσεις και φώναζαν «δεν θα γίνεις Ελληνας ποτέ, Αλβανέ…».
Τέλος, από το 2018 υλοποιήθηκε πρόγραμμα υποτροφιών της ΓΓΑ για νέους/νέες ταλαντούχους αθλητές/τριες με 4.200 ευρώ ετησίως για τη στήριξη της προπόνησής τους, με μακροπρόθεσμο στόχο τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Με αντικειμενικά και κοινωνικά κριτήρια και υπόδειξη 15 ομοσπονδιών που ανταποκρίθηκαν επιλέχτηκαν 65 νέα παιδιά με την ελπίδα να τα δούμε να ανατέλλουν. Μεταξύ αυτών βρίσκονταν τα ονόματα: Ελίνα Τζένγκο, Στέφανος Ντούσκος, Χριστίνα Μπούρμπου, Σπυριδούλα Καρύδη και άλλοι. Ας ρωτήσει κάποιος τον Λ. Αυγενάκη γιατί επί των ημερών του έκοψε τις υποτροφίες αυτών που τώρα συγχαίρει…
Ο Ιούλιος Συναδινός είναι τέως γενικός γραμματέας Αθλητισμού
