O πρωθυπουργός της χώρας αναζητά χρόνο έως τον Ιούλιο, επιδιώκοντας διορισμό νέας ηγεσίας στη Δικαιοσύνη, λήθη για την τραγωδία στα Τέμπη και να αποφύγει τη νεολαία
Εάν το… εγώ του πρωθυπουργού τού το επέτρεπε, σήμερα θα έπρεπε να έχει μετανιώσει πικρά για τα τόσα εκλογικά «παράθυρα» που άφησε κλειστά το προηγούμενο διάστημα. Φευ! Η εικόνα που εκπέμπει το Μέγαρο Μαξίμου και η κυβέρνηση συνολικά είναι μιας πρωτοφανούς εσωστρέφειας, από την ασθμαίνουσα αναζήτηση αφηγήματος για το πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών μέχρι την πορεία προς τις εκλογές, αφού η καραμέλα της αυτοδυναμίας έλιωσε και έχει αφήσει πικρή γεύση.
Η τρίτη εβδομάδα μεγάλων διαδηλώσεων και απεργιακών κινητοποιήσεων σε συνδυασμό με τα αποκαρδιωτικά αποτελέσματα των μετρήσεων κοινής γνώμης βάζουν νέα όρια στους εκλογικούς σχεδιασμούς της αυλής του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αφενός η ημερομηνία των εκλογών εξακολουθεί να αποτελεί… μαργαρίτα στα χέρια του πρωθυπουργού που τη μαδάει αγωνιωδώς ενώ αναζητεί περιθώρια στην εκτέλεση του προϋπολογισμού ώστε να τα μαδήσει και αυτά, στοχεύοντας στο φρενάρισμα της μεγάλης φυγής στην οποία προχωρούν οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του.
Προς κάλπες τον Ιούλιο!
Σύμφωνα με πληροφορίες του Documento, στις φωνές των τρομοκρατημένων που ασκούν πιέσεις για εκλογές «το αργότερο δυνατόν» προστέθηκε και συγκεκριμένη εισήγηση που δέχτηκε ο Κυρ. Μητσοτάκης για εκλογές τον Ιούλιο.
Οπως εκτιμάται, εκλογές μες στο κατακαλόκαιρο θα προσφέρουν στην κυβέρνηση τον απαραίτητο χρόνο μέσα στον οποίο ελπίζουν να εκτονωθεί η επικοινωνιακή φθορά. Το κύμα φυγής «γαλάζιων» ψηφοφόρων τρομάζει, καθώς από το «αν όχι ο Μητσοτάκης, ποιος;» μετακινούνται ακόμη και στο «ακόμη και Τσίπρας, αν είναι να φύγει ο Μητσοτάκης».
Η δε εκλογική συμπεριφορά των νέων τρομοκρατεί, αφού στις τάξεις τους η αξιωματική αντιπολίτευση φλερτάρει με την αυτοδυναμία. Μια ουσιαστική καθυστέρηση των εκλογών εκτιμάται ότι θα δώσει τον χρόνο για «να ξεχαστούν» οι κυβερνητικές ευθύνες στα Τέμπη, ενώ έτσι θα μείνει εκτός εκλογών μεγάλο μέρος των νέων που θα εργάζεται στον τουρισμό μετά την άνοιξη.
Αφετέρου, κομβικό ρόλο στον εκλογικό σχεδιασμό παίζει η νέα ηγεσία του Αρειου Πάγου, με τη θητεία του Ισίδωρου Ντογιάκου να λήγει τον Ιούνιο. Στόχος είναι να δοθεί στον Κυρ. Μητσοτάκη ο χρόνος να επιλέξει εκείνος τον διάδοχο του εκλεκτού εισαγγελέα και ταυτόχρονα να τον «αξιοποιήσει» σε μια «προσωποκεντρική» θέση που θα θεσμοθετηθεί στα μέτρα του.
Πολέμαρχος Κυριάκος στον «γαλάζιο» εμφύλιο
Η γραμμή επικοινωνίας που βάζει τον Κυρ. Μητσοτάκη απέναντι στο «βαθύ κράτος» οδήγησε τον πρωθυπουργό να ξαναφορέσει τα ρούχα του «στρατηγού». Μετά τους πολέμους κατά της πανδημίας, κατά της ενεργειακής κρίσης, κατά της ακρίβειας και κατά της… Ρωσίας με την απόλυτη εξυπηρέτηση του ΝΑΤΟ, ο Κυρ. Μητσοτάκης κήρυξε πόλεμο και στους συνδικαλιστές, ποντάροντας στα ακραία αντανακλαστικά του αντιδραστικού ακροατηρίου που τον έφερε στην εξουσία.
Οπως φάνηκε και από την ολική επαναφορά της αστυνομικής καταστολής κατά των μεγάλων διαδηλώσεων των τελευταίων ημερών, η απόφαση για όξυνση των πνευμάτων στους δρόμους είναι ειλημμένη. Στόχος να περιχαρακωθεί εκ νέου πίσω από τη ΝΔ μέρος του ακροδεξιού και αντιδραστικού κοινού, παρότι αυτό δεν φαίνεται να προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις. Τουναντίον, οι «γαλάζιοι» ψηφοφόροι που την εγκατέλειψαν για «αντισυστημικά» ή ακόμη και ακροδεξιά κόμματα δεν δείχνουν καμιά πρόθεση να επανέλθουν και αυτό καταγράφεται ακόμη πιο έντονα στους ψηφοφόρους αυτών των κομμάτων.
Η αναταραχή καταγράφεται ακόμη και δημοσίως στο εσωτερικό της ΝΔ. Ενδεικτικά ήταν τα βέλη που εξαπέλυσε ο Αδωνης Γεωργιάδης στα τέλη της εβδομάδας, στοχεύοντας δημοφιλή πρόσωπα όπως ο Νίκος Δένδιας, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, η Νίκη Κεραμέως,ο Νίκος Παναγιωτόπουλος και άλλοι κορυφαίοι υπουργοί που αδυνατούν να στηρίξουν δημοσίως την κυβέρνηση, έστω και… ψιθυριστά. Και αν για τον πρώτο η επίθεση εξηγείται και μέσα από το πρίσμα του διαγκωνισμού για την επόμενη ημέρα των «γαλάζιων» στη μετά Κυριάκο εποχή, η εκκωφαντική σιωπή των υπολοίπων αποτελεί δείκτη και για όσα συμβαίνουν εντός κοινοβουλευτικής ομάδας.
Αναζητώντας έξοδο στην κρίση
Προσώρας η χάραξη της εκλογικής στρατηγικής φαίνεται να γίνεται εντελώς αυτόματα, στην πεπατημένη της αντιμετώπισης των προηγούμενων κρίσεων. Γενικόλογες διακηρύξεις, αποποίηση ευθυνών και βλέμμα «στο παρακάτω», με την ελπίδα της αναστροφής του κακού κλίματος. Το παράθυρο νέας τραπεζικής κρίσης που άνοιξε τις τελευταίες ημέρες θα μπορούσε να αποτελεί την τελευταία ευκαιρία του Κυρ. Μητσοτάκη για προσφυγή στις κάλπες με αλλαγή ατζέντας. Ομως τα χαρακτηριστικά της μέχρι στιγμής δεν προσφέρονται για τέτοια εκμετάλλευση, καθώς έτσι κι αλλιώς ο αναβρασμός γύρω από το σοκαριστικό σιδηροδρομικό δυστύχημα δεν επιτρέπει στο μιντιακό σύστημα της κυβέρνησης να κηρύξει «Τέμπη τέλος».
Σε ακόμη μια προσπάθεια φυγής προς τα εμπρός, τις επόμενες ημέρες θα πέσει το βάρος στις παροχές και στις νέες υποσχέσεις με στροφή στην οικονομία. Στο διά ταύτα, όλο και περισσότεροι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου αποδέχονται ότι η αυτοδυναμία είναι απίθανη ακόμη και σε τρίτες κάλπες, ωστόσο πολλά θα εξαρτηθούν από τα συμπεράσματα που θα βγουν στο ίδιο διάστημα για την ένταση και το βάθος της μεγάλης φθοράς που καταγράφονται χωρίς σταματημό.
