Πολλαπλώς εκτεθειμένη για πολλοστή φορά το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση σε σημαντικά θέματα ωστόσο διασώζεται από τον τρόπο που τα Ελληνικά ΜΜΕ ενημερώνουν ή καλύτερα δεν ενημερώνουν τους πολίτες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την ώρα που η κυβέρνηση δέχεται χτυπήματα από το εσωτερικό της για μια σειρά από θέματα όπως το νομοσχέδιο για τη συνεπιμέλεια (Γιαννάκου, Κεφαλογιάννη) ή για αποφάσεις της όπως η κατάργηση πανεπιστημιακών τμημάτων (περίπτωση Τζαβάρα στην Ηλεία) ή για τη διαχείριση της πανδημίας (Κουμουτσάκος, Κύρτσος) ή ακόμη και το εργασιακό νομοσχέδιο (Άννα Ευθυμίου) τα ΜΜΕ βαφτίζουν το κρέας ψάρι προσπερνώντας με χαρακτηριστική ευκολία τα ευτράπελα στην προανακριτική με τον Καλογρίτσα ενώ η κυβέρνηση θέτει αστεία ερωτήματα στον δημόσιο διάλογο όπως για παράδειγμα «Πώς γίνεται ο Νίκος Παππάς, ο οποίος εκείνη την περίοδο ήταν κορυφαίος Υπουργός στο Μέγαρο Μαξίμου να κοιμάται στο σπίτι του Χρήστου Καλογρίτσα;». Πάλι καλά δηλαδή που δεν ρώτησαν γιατί στο εφηβικό του δωμάτιο είχε φωτογραφία του Φιντέλ Κάστρο και των Doors.
Την ίδια ώρα που η Αθήνα αλλάζει το δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής όπως για παράδειγμα η δήλωση Δένδια για τις εξορύξεις υδρογονανθράκων στη ΝΑ Μεσόγειο ή η μονομερής ανακοίνωση για το Παλαιστινιακό απέναντι ακόμη και στα ψηφίσματα του ΟΗΕ τα οποία καταδικάζουν τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται στην ημεδαπή τα ΜΜΕ πανηγυρίζουν για το καλοκαίρι που έρχεται και στέλνουν link σε λιμάνια και αεροδρόμια για να υποδεχθούν τους τουρίστες.
Τα γνωρίζει αυτά ο κ. Μητσοτάκης, άλλωστε ο ίδιος είναι ο ενορχηστρωτής δίνοντας από την πρώτη στιγμή της εκλογής του το σήμα πως όποιο ΜΜΕ και όποιος δημοσιογράφος σταθεί στο πλάι του δεν θα χάσει. Για πολλούς ο πρωθυπουργός αναθερμαίνει το σενάριο των πρόωρων εκλογών το ερχόμενο Φθινόπωρο. Το σενάριο ενισχύεται από το γεγονός ότι δυόμιση χρόνια μετά την εκλογή του θα είναι επί της ουσίας η τελευταία του ευκαιρία, (μετά θα αναγκαστεί να εξαντλήσει την τετραετία) αλλά και από ο γεγονός ότι περίπου τότε θα σημάνει και η λήξη του συναγερμού από την πανδημία.
Το σενάριο ακούγεται ιδανικό για τον ένοικο του Μαξίμου: τέλος πανδημίας, αναμονή ευρωπαϊκών κονδυλίων, μιντιακή παντοδυναμία και το κυριότερο δεν θα έχει επιβληθεί ακόμη από τις Βρυξέλλες η αυστηρή λιτότητα των στόχων για τα ελλείμματα και τον λόγο ΑΕΠ – χρέους όπου οι επιδόσεις της χώρας μας είναι κυριολεκτικά τραγικές.
