Οι «γαλάζιες» επιδιώξεις πίσω από την ξαφνική αλλαγή πλεύσης των ΜΜΕ απέναντι στο κόμμα της Κωνσταντοπούλου
Οπως έχει φανεί ξεκάθαρα, με το αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου ανά χείρας, Νέα Δημοκρατία και τηλεοπτικά κανάλια επικαλούνται όλη την προεκλογική περίοδο των δεύτερων εκλογών ένα ισχυρό άλλοθι για κάθε διασάλευση της δημόσιας συζήτησης. Η εντυπωσιακή αναντιστοιχία με την οποία προβάλλονται όμως τα μικρά κόμματα βγάζει μάτι, όπως και η εξόφθαλμη προτίμηση του μιντιακού βραχίονα της Πειραιώς στο κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ενώ η αλλαγή… πλεύσης τους προς το πρόσωπό της προκαλεί ακόμη και τους πιο καλόπιστους.
Οι εύλογες απορίες γίνονται εκκωφαντικά ερωτήματα για τη δημοκρατικότητα όταν οι αφορμές που δίνει η Ζ. Κωνσταντοπούλου στη δημόσια σφαίρα δεν είναι διόλου κολακευτικές και ευνοϊκές για την ίδια. Ενώ τα μεγάλα κανάλια, και ειδικά τα φιλομητσοτακικά, της αφιερώνουν ακόμη και συνεντεύξεις-πορτρέτα, την ώρα που κόμματα τα οποία μέχρι χτες ήταν στη Βουλή είναι «κομμένα», ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία και τις θέσεις της Πλεύσης Ελευθερίας μένουν στη σκιά.
Φως δημοσιότητας επιλεκτικό
Ο πόλεμος που ξέσπασε αναφορικά με τις αντικαταστάσεις υποψηφίων στις λίστες των δεύτερων εκλογών θα ήταν λογικό να τραβούσε το ενδιαφέρον των καναλιών. Τουλάχιστον δέκα υποψήφιοί της δηλώνουν πως εξαπατήθηκαν και έχουν προαναγγείλει ακόμη και κοινή συνέντευξη Τύπου, ενώ αποπέμφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες άνθρωποι όπως ο δάσκαλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και πρώην γενικός γραμματέας της Βουλής Γιώργος Θαλάσσης, υποψήφιος στο επικρατείας στις εκλογές του Μαΐου, επειδή «τόλμησε» να κάνει μια δήλωση για την ενότητα της ευρύτερης Αριστεράς.
Ακόμη μία επιβεβαίωση τού «ούτε αριστερά ούτε δεξιά», μιας πολιτικής ατζέντας που μπορεί να δηλώνει από τη μία την αλληλεγγύη της στους πρόσφυγες και τους μετανάστες αλλά την ίδια ώρα να διαδηλώνει δίπλα σε ακροδεξιούς και χρυσαυγίτες κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών. Οπως έχουν γράψει έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις του «γαλάζιου» μιντιακού βραχίονα, το «ποντάρισμα» στην Πλεύση Ελευθερίας έρχεται σαν αντισυστημικό όπλο κατά του ΣΥΡΙΖΑ και –κυρίως– κατά του Αλέξη Τσίπρα.
Αλλωστε το υπόσχεται και η ίδια όταν τονίζει ότι «ως πρώην πρόεδρος της Βουλής θα παρεμβαίνω σε όλα τα επίπεδα των κοινοβουλευτικών διαδικασιών». Δεν είναι τυχαίο πως για το πρόσωπό της στάζει μέλι έως και ο Γιώργος Καρατζαφέρης, προαναγγέλλοντας ότι «μόλις η Ζωίτσα μπει μέσα θα γίνει καλαμπούρι πολύ ωραίο» και πως «ο αριστερός σου λέει “πάει που πάει ο Τσίπρας, κάτσε να βάλω Κωνσταντοπούλου”». Απλά λόγια που εξηγούν τόσο τη μιντιακή προβολή όσο και τις νεοδημοκρατικές συμπάθειες από τον –κατά δήλωσή του– συμβουλάτορα της ηγεσίας της ΝΔ.
Οι μικροί εκτός… ραντάρ
Την ώρα που το ένα μετά το άλλο τα τηλεοπτικά κανάλια αφιερώνουν ώρες στην προώθηση της Πλεύσης Ελευθερίας, άλλα κόμματα με πολύ πιο μακρά πορεία, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το Μ-Λ ΚΚΕ, ή ακόμη χειρότερα με κοινοβουλευτική παρουσία μέχρι πρότινος, όπως το ΜέΡΑ25, βιώνουν πρωτοφανή και αντιδημοκρατικό αποκλεισμό.
Οπως καταγγέλλει ο γενικός γραμματέας της ΟΕΝΓΕ και εκπρόσωπος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πάνος Παπανικολάου: «Τα καθεστωτικά ΜΜΕ δεν προβάλλουν τις θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ γιατί τις θεωρούν εξαιρετικά ενοχλητικές για το σύστημα, ενώ αντίθετα υπερπροβάλλουν διάφορα άλλα μικρά κόμματα που τα θεωρούν όχι απλώς ανώδυνα για το σύστημα, αλλά μέρος του συστήματος, όπως για παράδειγμα Νίκη, Πλεύση Ελευθερίας και άλλα.
Αυτό είναι απόλυτα λογικό γιατί, για παράδειγμα, τη θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι πρέπει να φορολογούνται δραστικά τα καπιταλιστικά κέρδη από το πρώτο ευρώ και όχι μόνο τα “υπερκέρδη”, με ταυτόχρονη ρήξη όχι μόνο με την καπιταλιστική κερδοφορία αλλά και με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τη θεωρούν αιρετική και θέλουν να τη φιμώσουν. Ομως η απλή και ρεαλιστική αλήθεια είναι ακριβώς αυτή: ο μόνος τρόπος για να υποχωρήσει το σύστημα έστω και στο παραμικρό είναι να τρομοκρατηθεί ότι μπορεί να χάσει τα πάντα» δηλώνει στο Documento ο συνδικαλιστής νευροχειρουργός, ερμηνεύοντας τις αιτίες που τα ΜΜΕ αφήνουν εκτός κάδρου κόμματα και πολιτικούς σχηματισμούς όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Επιβεβαιώνοντας τη μεθοδευμένη και καθόλου τυχαία υπερπροβολή κομμάτων όπως η Πλεύση, το παράδειγμα του Μ-Λ ΚΚΕ είναι εξίσου αποκαλυπτικό. Εχει πολλάκις καταγγείλει όχι απλώς την υποπροβολή του, αλλά και τη διασάλευση της ελάχιστης ισοτιμίας με την οποία θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται όλα τα κόμματα ενόψει εκλογών. «Είναι κραυγαλέα η συνεχής προβολή κατ’ επιλογήν ορισμένων ανώδυνων για το αστικό σύστημα συνδυασμών (βλ. Πλεύση), δήθεν αντισυστημικών, ώστε να θολώσουν το κριτήριο μερίδας πολιτών και να τους στρέψουν σε λύσεις απολύτως ενσωματωμένες στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική» δηλώνει μεταξύ άλλων στο Documento η Αγγελική Φατούρου εκ μέρους του γραφείου Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ.
Στην περίπτωση του ΜέΡΑ25 τα πράγματα είναι πολύ πιο εξόφθαλμα και προκλητικά. Οπως δηλώνει στο Documento ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Ερικ Εντμαν: «Το 2019 ολόκληρο το μιντιακό σύστημα μας αγνοούσε, ενώ την τετραετία που πέρασε είχαμε παρουσία σε μόλις 0,8% των πολιτικών πάνελ», με τις συγκρίσεις με την Πλεύση στις μέρες μας να δίνουν αποκαλυπτικά συμπεράσματα.
«Αυτός ο πόλεμος κορυφώθηκε την προηγούμενη προεκλογική περίοδο, όταν πέραν του ότι τα ΜΜΕ δαιμονοποιούσαν το πρόγραμμά μας, συνήθως χωρίς εκπρόσωπό μας παρόντα να το υπερασπιστεί, ο κ. Μαρινάκης πήρε την απόφαση να μας αποκλείσει από όλα τα κανάλια του» καταγγέλλει ακόμη ο εκπρόσωπος του κόμματος του Γιάνη Βαρουφάκη, που βάζει στο κάδρο και τον δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη για το «κατάπτυστο πρόστιμο, δήθεν για αφισορύπανση» στο κόμμα του.
