Αποκηρύσσεις τον Τσίπρα και τις παραφυάδες του; Τους αποκηρύσσω. Αποκηρύσσεις τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συνοδοιπόρους του; Τους αποκηρύσσω. Τους αριστερούς; Τα αριστερά φλας; Τους αριστερόχειρες; Καλώς ήλθατε στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, που ηδονίζεται πολιτικά με τον διχασμό και αδωνίζεται γενικώς.
Καλώς ήλθατε στη σύγχρονη Δεξιά που κατασκευάζει εχθρούς, εξαιρουμένους, παρίες και επιβεβαιώνεται πολιτικά με προγραφές.
Ακόμη και να το πιστεύεις, αγαπητέ Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν το εκστομίζεις, πολύ περισσότερο βγάζοντας ανακοίνωση πως απαγορεύεις στα στελέχη σου να παρευρεθούν σε εκδηλώσεις όπου εμφανίζεται ο πρωθυπουργός ως θεσμικός παράγοντας. Ακόμη και αν πιστεύεις πως η Δεξιά πρέπει να επιστρέψει στο λίκνο της ενοχοποίησης και της δαιμονοποίησης των πολιτικών αντιπάλων, δεν το κάνεις σημαία γιατί τότε θα υπάρξουν πολύ περισσότεροι Ελληνες από τους αριστερούς (να μην ξεχάσω και τις παραφυάδες τους) που θα αναγνωρίσουν στο πρόσωπό σου δύο πράγματα: την ασέβεια στη δημοκρατία και τον φόβο σου για τον αντίπαλο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει κανένα στοιχείο σύγχρονης πολιτικής. Δεν έχει ούτε τίποτα παλιό, από αυτά που ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εγκαινίασε στην πολιτική. Έχει μόνο συντηρητισμό. Ο Κυριάκος αντιλαμβάνεται την πολιτική και το κόμμα σαν εταιρεία και εταιρικό προϊόν. Ο διαφημιστής μπορεί να κάνει τα πάντα και η καθιέρωσή σου είναι θέμα μάρκετινγκ. Στην αντίληψή του πρέπει απλώς να είναι Άδωνης με πιο ντελικάτη επικοινωνιακή καμπάνια. Να μην πουλάει τρία κιλά βιβλία δύο ευρώ ούτε κινέζικα τηλέφωνα για να γίνει οικείος. Πρέπει να πλασάρεται με πιο προσεγμένους επικοινωνιακά όρους. Ετσι το τελευταίο δίμηνο ζούμε τον Κυριάκο στο σανό, τον Κυριάκο στο λιμάνι, ποιος ξέρει, ίσως δούμε και τον Κυριάκο φούρναρη. Σε κάθε περίπτωση, καταραμένος όφις, όχι αντίπαλος, είναι ο Τσίπρας.
Ο Μητσοτάκης με στιλ τηλεοπτικού ιεραπόστολου που με ορατό άγχος τσεκάρει συνεχώς τον εαυτό του μπροστά στην κάμερα εκφωνεί το νέο δόγμα της Δεξιάς. Μόνο που απέξω έχει κάμερες και σκηνοθέτες και από μέσα οι Βορίδηδες με τα τσεκούρια κόβουν φέτες. Οχι την Αριστερά, όποιον διαφωνεί, έχει άποψη ή θελήσει, βρε αδερφέ, να παρακολουθήσει την επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Λαμία.
Τα Βορίδια στα πόδια του Κυριάκου πλέον είναι πολλά. O κεντροδεξιός που μπορεί να διαφωνεί με τον Τσίπρα αλλά έχει κουλτούρα διαλόγου αντιλαμβάνεται πλέον την αφήγηση της Κυριακο(ά)τικης Νέας Δημοκρατίας, που δεν ανταποκρίνεται στην καθημερινότητα, ως αντιπαραγωγική, γκρίζα και μικρόψυχη απέναντι στα πολιτικά στοιχήματα της εποχής. Δεν μπορεί να συμβαδίσει με τους ακροδεξιούς αλλά δεν μπορεί ούτε να ανταλλάξει δημοκρατικές κατακτήσεις στο όνομα της εξουσίας, επειδή ο Κυριάκος διαφημίζει τη δεκαετία του ’60 σαν να διαφημίζει τσίχλες και energy drink.
Αυτός είναι ο λόγος, που ο ανιψιός του Κυριάκου, Κώστας Μπακογιάννης, έκανε τόση αίσθηση με τη θεσμική τοποθέτησή του πως δεν θα υποκύψει σε μικροκομματισμούς για να παίξει το παιχνίδι του διχασμού. Είπε τα αυτονόητα και εξέφρασε προφανώς την πίστη ενός στελέχους του κόμματος που δεν είναι με τον Τσίπρα αλλά είναι με την πολιτική και τους δημοκρατικούς όρους της. Αυτή η τόσο απλή διαφορά, που είναι όμως μεγάλη, μεταφράστηκε πολιτικά από τους δημοσιογράφους ως ρήγμα μεταξύ των Μητσοτάκηδων και φιλοδοξία του Κώστα Μπακογιάννη.
Στην πραγματικότητα είναι η δημόσια έκφραση της αντιπαράθεσης που υπάρχει στη ΝΔ και θα μεγαλώνει όσο ο Τσίπρας αφήνει πίσω του τη διαπραγμάτευση και βάζει μπροστά του θέματα πολιτικής και θεσμών. Δεν μπορούν να απαντούν συνεχώς πως είναι κακός και πολύ περισσότερο δεν μπορούν να πείσουν πως ο δρόμος για την εξουσία τους περνά από το στούντιο όπου πουλάει βιβλία και τσιρίζει οΆδωνης.
Για το κοινό της ΝΔ που κουράστηκε με τις διαβεβαιώσεις περί παρένθεσης ΣΥΡΙΖΑ ο Κυριάκος θα αποκτά σταδιακά γραφικότητα προέδρου σε διαρκή προεκλογική περιοδεία και κάθε ψύχραιμη φωνή θα θυμίζει πώς πρέπει να είναι η πολιτική στην καθημερινότητα. Οι σκληροί της ηγετικής ομάδας της ΝΔ θα φαντάζουν όλο και περισσότερο ως κακομοίρηδες της καρέκλας και Ιζνογκούντ της εξουσίας. Αυτό ίσως αναδείξει κάποιον Μπακογιάννη στην ηγεσία του κόμματος και όχι κάποια εσωοικογενειακή κόντρα.
