Σαν οικογενειακή φωτογραφία του ζεύγους Πατoύλη είναι η επικοινωνιακή στρατηγική της ΝΔ. Αλλάζει σαν τα πουκάμισα φορεσιές αλλά όχι κάδρο. Όπου για φόντο αντί του χρυσού σκηνικού έχει τα πρωτοσέλιδα του συστημικού Τύπου. Ξεθωριασμένα λόγω της απληρωσιάς αλλά παρόντα ως υπόμνηση περασμένων μεγαλείων και διηγώντας τα να κλαις».
Αλλιώς πώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι αντιδρά, με τον τρόπο που αντιδρά, στην αγορά από τον Ιβάν Σαββίδη του 20% του Mega από τον Φ. Μπόμπολα.
Αγορά (προφανώς σύννομη αφού αν δεν ήταν δεν θα γινόταν) που η επίκληση και μόνο της όποιας νομιμότητάς της δείχνει άγνοια η απίστευτη σκοπιμότητα στη λογική του τύπου «αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα».
Όσο για το κούνημα του δάχτυλου στους τραπεζίτες εδώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ δίνουν τα ρέστα τους αφού οι τράπεζες μόνο χορό δεν έστησαν για το δωράκι του Ιβάν με δεδομένο ότι το 75% της συμφωνίας θα μπει στα ταμεία τους έναντι των απλήρωτων υποχρεώσεων του Πήγασου σε αυτές. Το άλλο 25% θα πάει στους απλήρωτους εργαζόμενους αλλά ο0ύτε αυτό συγκινεί τη ΝΔ.
Αντί δηλαδή να ρωτάει ο κ. Μητσοτάκης γιατί οι τράπεζες δεν απαιτούν από τους μετόχους του Πήγασου να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους ρωτά γιατί αφήνουν έναν επιχειρηματία με «ζεστό» χρήμα να επενδύσει σε ένα κανάλι που αυτή τη στιγμή υπολειτουργεί και υπάρχει σοβαρότατος κίνδυνος να ρίξει «μαύρο» στις οθόνες του.
Φυσικά το μοναδικό πρόβλημα του κ. Μητσοτάκη είναι ότι κατά τον ίδιο ο Ιβάν Σαββίδης θα στηρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα ή απλά δεν θα υιοθετήσει την έξαλλη αντιπολίτευση τύπου Άδωνη Γεωργιάδη.
Ακόμη χειρότερα ότι ο Ιβάν Σαββίδης λόγω των σχέσεων που διατηρεί με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου θα παίξει ρόλο στην επόμενη ημέρα εντός της ΝΔ και στον υπόγειο πόλεμο με την Καραμανλική πτέρυγα.
Με απλά Ελληνικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης τα δίνει όλα αρκεί το προηγούμενο καθεστώς στα ΜΜΕ, το οποίο ο ίδιος παραδέχεται ότι ήταν και είναι διαπλεκόμενο (προφανώς μαζί του), να μην αλλάξει. Ακόμη κι αν έχει χρεοκοπήσει και με σφραγίδα του Πρωτοδικείου.
Ας υποθέσουμε όμως ότι η ΝΔ έχει δίκιο κι ο Ιβάν Σαββίδης είναι ο «Κόκκινος Ιβαν που τρύπωσε στο Mega» όπως έγραψε στο πρωτοσέλιδο της και η «Ελευθερία του Τύπου» του Βαγγέλη Μαρινάκη που ως γνωστών μάχεται τη διαπλοκή.
Κι από πότε ένα κόμμα έχει λόγο για την γραμμή ενός Μέσου, θα μου πείτε; Αυτό δεν είναι διαπλοκή; Δεν είναι ο απόλυτος κρατισμός; Γιατί ο κ. Αλαφούζος μπορεί να στηρίζει τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ο κ. Σαββίδης δεν μπορεί να στηρίζει τον κ. Τσίπρα ή τον κ. Καμμένο;
Ό,τι θέλουν μπορούν να κάνουν, λέω εγώ. Αρκεί να τηρούν τη δεοντολογία και τις υποχρεώσεις τους έναντι του νόμου. Να μην αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους, τα Ταμεία τους, την εφορία και τους προμηθευτές τους. Να μη διαπλέκονται παντί τρόπο με Δημόσια έργα και προμήθειες, που είναι και το ζουμί της υπόθεσης. Εδώ η ΝΔ θα μπορούσε να συμβάλλει δημιουργικά με τις προτάσεις της.
Θα μπορούσε να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση γιατί όταν «έτρεξε» τον διαγωνισμό για τις νέες τηλεοπτικές άδειες έβαλε ως μοναδικό κριτήριο το μέγεθος του πορτοφολιού του επίδοξου υπερθεματιστή και όχι για παράδειγμα τη ρύθμιση των όποιων χρεών του προς τράπεζες, δημόσιο και εργαζόμενους και να δούμε πόσοι θα κατέθεταν προτάσεις.
Δεν το έπραξε και πώς να το πράξει θα μου πείτε αφού ο στόχος της σημερινής ηγεσίας της ΝΔ δεν ήταν και δεν είναι η ρύθμιση της ενημέρωσης επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου αλλά ο έλεγχος της ενημέρωσης από τον ίδιο. Ο απόλυτος κρατισμός δηλαδή από έναν άνθρωπο που διαφημίζεται ως ο εχθρός του κρατισμού και ο υπέρμαχος των αγορών.
ΥΓ: Όσο για τον Σταύρο που έγραψε στο twitter για «αλλαγή σκυτάλης στους αγαπημένους διαπλεκόμενους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ» τι να πρωτογράψει κανείς; Να δείτε που ο πρώην αγαπημένος της μιντιακής διαπλοκής θα μας βγει και αντιστασιακός. Στην Ελλάδα όλα μπορεί να συμβούν.
