Μπορεί οι μαφιόζικες σφαίρες να πέφτουν σαν το χαλάζι μέρα μεσημέρι στους αθηναϊκούς δρόμους, μπορεί οι συμμορίες να δρουν ανεξέλεγκτες, αλλά τελικά δεν τρέχει κάστανο. Αυτό με απλά λόγια ισχυρίστηκε επισήμως στη Βουλή ο υπουργός… Προστασίας του Πολίτη και νομίζει ότι έβαλε στη γωνία όσους τον επικρίνουν για την απραξία του.
Την αφήγηση με την οποία οι «επιτελικοί» προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους την ξεκίνησε ο Πορτοσάλτε από τον Σκάι δηλώνοντας ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε καθώς «δεν κινδυνεύουμε (από το οργανωμένο έγκλημα). Αυτοί που πυροβολούν ξέρουν σημάδι»! Ο Χρυσοχοΐδης λοιπόν ως τυπικός… του Πορτοσάλτε πήρε τη σκυτάλη και την πήγε ένα βήμα παρακάτω, ισχυριζόμενος χωρίς να κοκκινίσει ότι «η εγκληματικότητα μειώνεται αλλά για λόγους συγκεκριμένους και συγκυριακούς αυξήθηκε η εγκληματοφοβία».
Θα ήταν νούμερο για επιθεώρηση εάν δεν αφορούσε την καθημερινότητά μας. Και θα ήταν για γέλια εάν δεν προσπαθούσε θέλοντας να αποσείσει τις ευθύνες από πάνω του να κάνει αποδεκτές τις μαφιόζικες συμπεριφορές ζητώντας ουσιαστικά να τις… συνηθίσουμε.
Και οι ευθύνες του Χρυσοχοΐδη αλλά και του πολιτικού του προϊστάμενου Κυριάκου Μητσοτάκη μεγεθύνονται εάν δούμε τη μεγάλη εικόνα και αντιληφθούμε πόσο σημαντική υπήρξε για τη νεοφιλελεύθερη επέλαση η εργαλειοποίηση του «νόμου» και της «τάξης». Τώρα λοιπόν που ο στόχος επιτεύχθηκε και έχουν τη διακυβέρνηση και ελέγχουν τα ποιος και τα τι των φίλων και των κολλητών τους, τα έργα, τις προσλήψεις, τις απευθείας αναθέσεις, τώρα που έγιναν κανόνας τα «δωράκια» στους σχολάρχες, στα πετσωμένα ΜΜΕ, στους «επενδυτές» που δεν βάζουν φράγκο από την τσέπη τους, γενικώς δεν θέλουν να υπάρχει η παραμικρή συζήτηση για την εγκληματικότητα. Οπότε, για όλα φταίμε όσοι μιλάμε για τα χάλια τους. Γιατί είναι χάλι να μη βλέπουν τη μαφία και τους μαφιόζους επειδή ο Μητσοτάκης κοιτάζει τον Χρυσοχοΐδη και αυτός κοιτάζει τη… Γιαδικιάρογλου!
