Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την πρότασή του έξι σημείων για το ενεργειακό κόστος στην Ευρώπη, την οποία κοινοποίησε την Τετάρτη στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, άνοιξε ο ίδιος την πόρτα της εξόδου του.
Δεν γνωρίζω αν καλοβλέπει μια θέση στις Βρυξέλλες, όπως γράφουν ορισμένοι, τώρα που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι έχει σπάσει ακόμη και το φράγμα του 30% (μόνο ο ίδιος το γνωρίζει αυτό), αλλά προκαλεί εντύπωση να ζητά από την Ευρώπη να δράσει άμεσα προκειμένου να τεθεί ανάχωμα στις μεγάλες αυξήσεις στις τιμές του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας ο πρωθυπουργός μιας χώρας που από τα 2 ευρώ το λίτρο της αμόλυβδης το 1,5 είναι φόροι!
Την ίδια ώρα η ΔΕΗ της χώρας του κερδίζει 4 εκατ. ευρώ ημερησίως μόνο από την αύξηση (κατά 16.000 MWh) του ρεύματος που παράγεται από λιγνίτη και δεν το μετακυλίει στους λογαριασμούς αλλά στα μπόνους του ΔΣ.
Και στα εθνικά ο πρωθυπουργός δεν πάει πίσω. Την ώρα που στο ουκρανικό έχει ταυτιστεί απόλυτα με τους σκληρούς της Βαλτικής για να χτυπήσει, όπως λέει ο ίδιος, τον «αναθεωρητισμό» του Πούτιν, παρακάθεται σήμερα σε δείπνο εργασίας με τον θεμελιωτή του αναθεωρητισμού κατά της Ελλάδας!
Ο Κυρ. Μητσοτάκης παράγει περισσότερες αντιφάσεις από όσες μπορεί να καταναλώσει ακόμη και ο ίδιος.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του AKP Ομέρ Τσελίκ, «υπάρχουν πολλά ζητήματα που θα συζητηθούν, από τις έρευνες φυσικού αερίου μέχρι το θέμα του Αιγαίου και της ανατ. Μεσογείου». «Η ευαισθησία» συνέχισε ο Τσελίκ «που έχει η Τουρκία για τη Γαλάζια Πατρίδα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ή να επικριθεί… Ο φάκελος περιλαμβάνει από το θέμα της υφαλοκρηπίδας μέχρι και τη στρατιωτικοποίηση των νησιών εκ μέρους της Ελλάδας και όλα αυτά θα συζητηθούν φυσικά. Φυσικά, υπάρχει το ζήτημα της “ΤΔΒΚ” και το άνοιγμα των Βαρωσίων. Η “ΤΔΒΚ” είναι κυρίαρχο κράτος και πρέπει να επιδεικνύουν σεβασμό. Οι διαπραγματεύσεις πρέπει να γίνουν στη βάση των δύο κρατών».
Ακόμη και αν δεχτεί κανείς ότι καλό είναι να συζητάμε τις διαφορές μας, το κακό είναι ότι αυτές τίθενται μονομερώς δημιουργώντας ατζέντα, με την οποία σε βάθος χρόνου και άνευ αντίδρασης από την άλλη πλευρά μοιραία νομιμοποιούνται.
Ακόμη και αν δεχτούμε ότι είναι καλό να συζητάμε με τους Τούρκους τις διαφορές μας, όταν εκείνες τίθενται μονομερώς, σε βάθος χρόνου και άνευ της δικής μας αντίδρασης, μοιραία νομιμοποιούνται
