Νάντια Βαλαβάνη, πρώην αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών
Είναι γνωστό ότι λίγο πολύ όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις εκβιάζουν πολιτική στήριξη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ελέγχοντας την κάνουλα διοχέτευσης κρατικών διαφημίσεων (συμπεριλαμβανομένου του ευρύτερου δημόσιου τομέα), έτσι ώστε σε ακραίες αλλά κάθε άλλο παρά σπάνιες περιπτώσεις να επιδοτούνται με εξαιρετικά σημαντικές δημόσιες διαφημιστικές δαπάνες έντυπα με κυκλοφορία ελάχιστες εκατοντάδες φύλλα – αν όχι και ακόμη λιγότερα.
Το να κάνει όμως την εμφάνισή του αυτή την Κυριακή ένα φύλλο εφημερίδας με αξιοπρεπή για τα δεδομένα της κρίσης του Τύπου κυκλοφορία όπως το Documento ξαφνικά σχεδόν χωρίς ούτε καν ιδιωτική διαφήμιση είναι σαν να περιμένει απάντηση το ερώτημα «τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια»… Ολοι καταλαβαίνουν τι συμβαίνει, αλλά οι περισσότεροι προτιμούν να ρίξουν το βλέμμα τους προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Θα το αποδεχθούμε κι αυτό;
Μενέλαος Γκίβαλος
Αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών
Ο καθεστωτικός ολοκληρωτισμός που επιχειρείται να επιβληθεί στη χώρα από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό αποτελεί άμεση απειλή για τους δημοκρατικούς θεσμούς και την ελευθερία του λόγου και της σκέψης.
Ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν δίστασε να αναλάβει προσωπικά τη δημόσια τηλεόραση και το ΑΠΕ – ΜΠΕ. Οι διαπλεκόμενοι – συστημικοί συμπαραστάτες του ελέγχουν ολόκληρο σχεδόν το φάσμα των ΜΜΕ και του Τύπου, ακόμη και τη διανομή των εντύπων.
Ομως αυτά δεν αρκούν στο κυβερνητικό καθεστώς. Κάθε ελεύθερη δημοκρατική φωνή, κάθε κριτική σκέψη, κάθε διατύπωση γνώμης θα πρέπει κατ’ αυτούς να καταπνιγεί με όλα τα μέσα, οικονομικά, πολιτικά, ηθικά. Το Documento για όλους αυτούς τους λόγους αποτέλεσε τον πρώτο άμεσο στόχο. Οποιος δεν υποτάσσεται ή δεν εξαγοράζεται θα πρέπει να συντριβεί.
Ομως, εάν δεν το γνωρίζει ο πρωθυπουργός, στην πατρίδα μας η δημοκρατία, η ελεύθερη γνώμη και συνείδηση αποτελούν ύψιστα αγαθά. Γι’ αυτό οι ακροδεξιές – ολοκληρωτικές αντιλήψεις και μεθοδεύσεις όχι μόνο θα συναντήσουν την καθολική αντίδραση αλλά θα μετατραπούν σε μπούμεραγκ κατά των σκοτεινών εμπνευστών τους.
Βασίλης Καρδάσης
Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης
Η λειτουργία του Τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού, δεν είναι υποδειγματική στις μέρες μας. Περισσότερο από ποτέ η ιδιοκτησία είναι συνδεδεμένη με μεγαλοπαράγοντες της οικονομικής ζωής. Περισσότερο από ποτέ οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είναι ταυτισμένοι με τους ιδιοκτήτες και τη «γραμμή» του Mέσου. Oπου εδώ η «γραμμή» δεν προκύπτει από πολιτική και ιδεολογία, αλλά από τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη και το κόμμα που αυτός θέλει να ενισχύσει. Ενα κόμμα, αυτό της Νέας Δημοκρατίας, έχει δημιουργήσει ένα δίκτυο υποστήριξης ανάμεσα στα ΜΜΕ που μοιάζει με τις χειρότερες μέρες της πολιτικής ιστορίας του τόπου. Ολα αυτά απάδουν με την ελευθερία της γνώμης και την υπόσταση του Τύπου ως θεσμού της δημοκρατίας. Ο στραγγαλισμός μιας εφημερίδας που εκπέμπει διαφορετικά απ’ ό,τι το μεγαλύτερο μέρος του Τύπου συνεπάγεται ένα επιπλέον πλήγμα της ελευθερίας της έκφρασης. Και προφανώς δεν είναι απαραίτητο κάποιος να συμφωνεί με τα γραφόμενα για να προβεί στην έντονη διαμαρτυρία και καταγγελία των όσων τεκταίνονται.
