Χάσανε τα αυγά και τα πασχάλια το περασμένο βράδυ οι Μαξιμιλιανοί. Εννοώ με τη δήλωση Καραμανλή. Στην αρχή είπαν να μην απαντήσουν με το σκεπτικό «ελέγχουμε τα μέσα, δεν θα δώσουν μεγάλη έκταση». Λίγο μετά αναθεώρησαν κι έβγαλαν μια ανόητη, άγαρμπη κι αμήχανη δήλωση κύκλων που στην ουσία επιβεβαίωνε τη μεγάλη ιδεολογική και κυρίως πολιτική διάσταση με τις ξεκάθαρες θέσεις του πρώην πρωθυπουργού.
Καθώς έβλεπαν το θέμα να παίρνει λεπτό με λεπτό τεράστιες διαστάσεις παντού -και κυρίως στα σόσιαλ- επιχείρησαν να εκμαιεύσουν από τον Καραμανλή μία ανασκευή της δήλωσής του. Και φυσικά φάγανε τα μούτρα τους, σύμφωνα με αποκλειστικές μου πληροφορίες.
Δεν τόλμησαν φυσικά να προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν με τον ίδιο — αν κι έχουν τον αριθμό του κινητού του τηλεφώνου. Ούτε βέβαια διανοήθηκε ο Μητσοτάκης να του τηλεφωνήσει ο ίδιος. Και γιατί δεν έχει τα κότσια να το κάνει, αλλά και γιατί δεν ήθελε να ρίξει τα μούτρα του. Με ενδιάμεσους έγινε η προσπάθεια — η μάλλον οι προσπάθειες. Σε διάφορα επίπεδα (όσοι ξέρουν καταλαβαίνουν ποιούς εννοώ). Αλλά δυστυχώς γι αυτούς — κι ευτυχώς για τη χώρα, τη δημοκρατία και το λαό — ο Καραμανλής, απελευθερωμένος πια, δεν είναι από εκείνους που αναθεωρούν μια στάση που είναι αποτέλεσμα ώριμης και κατασταλαγμένης σκέψης.
Όταν είδαν κι αποείδαν ότι ο Καραμανλής δεν πρόκειται να μεταπεισθεί και να εκδώσει “διορθωτική τοποθέτηση” (έτσι τη λεγανε) αρχισαν την… παραπληροφόρηση προς τους πιο πιστούς τους προπαγανδιστές στα ΜΜΕ (Πρώτο Θέμα, iefimerida κλπ) μιλώντας για “απροσδόκητα ξεκάθαρη τοποθέτηση” Καραμανλή που σε όλα μέχρι τώρα — Νοβάρτις κλπ. — είχε σιωπήσει και είχε μιλήσει “μόνο μια φορά μια το δημοψήφισμα του 2015”. Υπονοώντας, ίσως, οι μικροί κι ασήμαντοι ότι ο Καραμανλής έχει δήθεν πολιτικές βλέψεις. Τόσα καταλαβαίνουν, τόσα διαδίδουν. Και προδίδουν τον φόβο της ασημαντότητας τους.
Οι καημένοι. Νομίζουν ότι με τέτοια ψέμματα μπορούν να κοντύνουν το πολιτικό ανάστημα του θεματοφύλακα της πιο σταθερής (μέχρι που ανέλαβε ο Μητσοτάκης) παράταξης της μεταπολίτευσης. Ξεχνούν ότι ο Καραμανλής μίλησε αρκετές φορές — και μάλιστα επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη — για την εξωτερική πολιτική, στην ουσία στηλιτεύοντας την ενδοτική στάση του σημερινού πρωθυπουργού απέναντι στην Τουρκία. Την τελευταία φορά πριν τρεις μήνες. Στο Μέγαρο Μουσικής.
Αλλά το να ασχολείται κανείς με τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι χαμένος χρόνος. Γιατί ο χρόνος της δικής του κλεψύδρας έχει τελειώσει. Και του το έχουν πει πολλοί. Απλά ο ίδιος δεν θέλει να το καταλάβει. Μέχρι να σωριαστεί κάτω πολιτικά άψυχος με κρότο. Οσονούπω.
