Η θητεία του γγ Τουρισμού Κωνσταντίνου Λούλη στο Αγιο Ορος, οι εναγκαλισμοί με τον Εφραίμ και ο γάμος με τα τσαρούχια.
«Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει» λέει ο θυμόσοφος λαός. Μια παροιμία η οποία ταιριάζει απόλυτα στον γνωστό αλευροβιομήχανο Κωνσταντίνο Λούλη, ο οποίος απ’ ό,τι φαίνεται στον δικό του… μύλο μπορεί να… αλέθει με άνεση ύμνους για τη χούντα και τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, έντονο θρησκευτικό συναίσθημα και σχέσεις αγάπης με τον ηγούμενο της Μονής Βατοπεδίου Εφραίμ αλλά και πολιτικές θέσεις υπό τις ευλογίες της οικογένειας Μητσοτάκη, όπως η πολιτική διοίκηση του Αγίου Ορους την περίοδο 1989-91 και η τωρινή θητεία του στο υπουργείο Τουρισμού ως γενικού γραμματέα.
Γόνος της γνωστής οικογένειας αλευροβιομηχάνων, ο Κων. Λούλης απασχόλησε για πρώτη φορά τον δημόσιο βίο στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και Κων. Λούλης είχαν άριστες σχέσεις. Ο τότε πρωθυπουργός του πρότεινε να αναλάβει τη διοίκηση της Ιονικής Τράπεζας. Ο επιχειρηματίας από τον Βόλο αρνείται και ζητά να τον τοποθετήσει στη θέση του πολιτικού διοικητή του Αγίου Ορους. Σε αυτήν παρέμεινε μέχρι και το 1991. Η θητεία του στο Αγιο Ορος σφραγίστηκε από ένα πρόσωπο το οποίο χρόνια μετά έμελλε να συνταράξει τον πολιτικό και δικαστικό βίο: τον ηγούμενο της Μονής Βατοπεδίου Εφραίμ. Για τους καλά γνωρίζοντες τα… μυστήρια του Αγίου Ορους ο κ. Λούλης ήταν αυτός που βοήθησε τον ηγούμενο Εφραίμ και τους υπόλοιπους μοναχούς από την Κύπρο να αποκτήσουν τον έλεγχο της Μονής Βατοπεδίου. Παρά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν στη μοναστική πολιτεία, η αλλαγή φρουράς ήταν πλέον γεγονός. Η μονή μετατράπηκε σε κοινόβιο και η διοίκηση ασκούνταν στη νέα εποχή από τον ηγούμενο Εφραίμ.
Στην επιχείρηση «κατάληψης» της Μονής «διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο το Φανάρι και δύο πολιτικά πρόσωπα: ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο συνεργάτης του, τότε πολιτικός διοικητής του Αγίου Ορους, αλευροβιομήχανος Κωνσταντίνος Λούλης» αναφερόταν χαρακτηριστικά στο δημοσίευμα των «Νέων» στις 13 Σεπτεμβρίου 2008. Η επίσημη δικαιολογία για την εισβολή του Εφραίμ και «μιας δράκας μοναχών», όπως τόνιζε η εφημερίδα, στο Βατοπέδι «ήταν ότι το μοναστήρι έπρεπε να “εξυγιανθεί” από τις κοσμικές και ενίοτε αντικανονικές συμπεριφορές ορισμένων γερόντων που εγκαταβιούσαν εκεί».
Τη συμβολή του στην αλλαγή φρουράς στο μοναστήρι και ουσιαστικά την απαρχή της ανόδου του γέροντα Εφραίμ έχει παραδεχτεί σε συνέντευξή του στο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Romfea.gr και ο ίδιος ο κ. Λούλης – άλλωστε ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του προς τον Εφραίμ: «Προσωπικά πάντως είμαι ευγνώμων στον Θεό γιατί συνέβαλα και εγώ με όλες μου τις δυνάμεις ως Πολιτικός Διοικητής το 1989 να γίνει το Ιστορικό αυτό Μοναστήρι μετά 536 χρόνια κοινόβιο, να αποκτήσει έναν εκλεκτό Ηγούμενο και να πραγματοποιήσει ένα τέτοιο εξαιρετικό έργο» είχε αναφέρει.
Η βοήθεια του κ. Λούλη, τον οποίο δημοσιεύματα έχουν χαρακτηρίσει και «ευεργέτη της Μονής», δεν πέρασε απαρατήρητη από τον Εφραίμ. Μάλιστα για την προσφορά του δημιουργήθηκε «ειδικώς γι’ αυτόν ένας υπερπολυτελής ξενώνας στον νότιο πύργο της Μονής, ενώ παράλληλα οι μοναχοί τον ανακήρυξαν και επισήμως ευεργέτη, τοποθετώντας ένα κάδρο με τη φυσιογνωμία του στο Ηγουμενείο του Εφραίμ», όπως σημείωσε σε δημοσίευμά της η «Καθημερινή» στις 7 Σεπτεμβρίου 2008.
Δημόσια στήριξη
Το 2008 ήρθε στο φως της δημοσιότητας το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου με τις «ιερές» ανταλλαγές οικοπέδων με το δημόσιο. Ηταν η περίοδος της «γαλάζιας» διακυβέρνησης Καραμανλή και το θερμόμετρο στο πολιτικό σκηνικό ανέβηκε στα ύψη. Οι αποκαλύψεις άρχισαν να διαδέχονται η μία την άλλη. Ηταν η πρώτη φορά που η αίγλη την οποία επιμελώς είχε καταφέρει να χτίσει από το 1990 και μετά ο γέροντας Εφραίμ είχε αρχίσει να απειλείται. Στο πρόσωπο του κ. Λούλη ο ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου βρήκε έναν ισχυρό σύμμαχο και υποστηρικτή. Ο επιχειρηματίας από την πρώτη στιγμή τάχθηκε στο πλευρό του Εφραίμ όχι μόνο με δημόσιες τοποθετήσεις αλλά και με πιο πρακτικές κινήσεις, όπως για παράδειγμα η ίδρυση του Συλλόγου Φίλων της Μονής Βατοπεδίου, στον οποίο εκλέχτηκε και πρόεδρος.
Οι τοποθετήσεις του κ. Λούλη για τον Εφραίμ πολλές φορές άγγιζαν τα όρια της λατρείας και της υπερβολής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συνέντευξή του τον Μάρτιο του 2010 στο Romfea.gr, όπου ο κ. Λούλης έφτασε στο σημείο να πει ότι η «επίθεση» σε βάρος του Εφραίμ ήταν «επίθεση κατά του Αγίου Ορους και των εθνικών συμφερόντων», ενώ χαρακτήρισε τον ηγούμενο εξιλαστήριο θύμα: «Η επίθεση εναντίον του Ηγουμένου Εφραίμ και της Μονής Βατοπεδίου είναι επίθεση κατά του Αγίου Ορους, της Ορθοδοξίας και εν τέλει των Εθνικών συμφερόντων. Το Βατοπέδι είναι αδικημένο από τις ανταλλαγές και όχι το ελληνικό δημόσιο! Ο Γέροντας Εφραίμ επιχειρείται να μετατραπεί σε εξιλαστήριο θύμα, σε αποδιοπομπαίο τράγο για να καλυφθούν τα πραγματικά μεγάλα και φλέγοντα ζητήματα των σκανδάλων που συνταράσσουν την Ελλάδα και η κακή κατάσταση της οικονομίας».
Το 2011, όταν ο ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου προφυλακίστηκε, ο κ. Λούλης σε δημόσια τοποθέτησή του στον Σκάι εξήρε το έργο και τον χαρακτήρα του ηγούμενου: «Στην υπόθεση του Βατοπεδίου τιμωρείται ο υποτιθέμενος ηθικός αυτουργός χωρίς να υπάρχουν φυσικοί αυτουργοί» είχε επισημάνει, συμπληρώνοντας: «Αντί για τα μαύρα προβλήματα της χώρας, ασχολούμαστε με τα μαύρα ράσα του Εφραίμ». Στην ίδια τοποθέτηση ο σημερινός γενικός γραμματέας Τουρισμού είχε υπογραμμίσει ότι ο ηγούμενος Εφραίμ είχε χρέος και υποχρέωση να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της μονής: «Αν ένας ηγούμενος δεν το κάνει αυτό, τότε θα κατηγορηθεί για απιστία και απάτη σε βαθμό κακουργήματος, καθώς οι μονές είναι ΝΠΔΔ».
Επίτιμος δημότης ο Εφραίμ
Το 2016 ο ηγούμενος Εφραίμ ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης Βόλου από τον δήμαρχο Αχιλλέα Μπέο. Παρών ήταν και ο κ. Λούλης, με τοπικά ΜΜΕ να αναφέρονται στη στενή σχέση των δύο αντρών.
Οπως μετέδωσε το myvolos.net.gr, ο Κων. Λούλης επισήμανε «τη στενή σχέση του με τη Μονή Βατοπεδίου, η οποία ξεκίνησε πριν από 30 χρόνια», «τονίζοντας, παράλληλα, πως η πόλη οφείλει πολλά στη Μονή Βατοπεδίου».
Σχεδόν τρία χρόνια μετά την ανακήρυξη του Εφραίμ σε επίτιμο δημότη Βόλου, στις δημοτικές εκλογές της 26ης Μαΐου ο κ. Λούλης εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Αχ. Μπέου. Η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως τόσο στην τοπική κοινωνία όσο και από αντίπαλες παρατάξεις. Δεν ήταν όμως και το τέλος της πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Η άνοδος του Κυριάκου Μητσοτάκη στην εξουσία σήμανε την τοποθέτηση του Κων. Λούλη στη θέση του γενικού γραμματέα Τουρισμού. Η οικογένεια Μητσοτάκη άλλωστε φημίζεται για το γεγονός ότι δεν ξεχνά τους δικούς της ανθρώπους. Ετσι και ο Κυριάκος δεν ξέχασε τον φίλο και συνεργάτη του πατέρα του. Ο επιχειρηματίας άλλωστε μιλώντας στην εκπομπή «Κεντρική Ελλάδα καλησπέρα» του σταθμού TRT έπλεξε το εγκώμιο του Κυρ. Μητσοτάκη, τον οποίο χαρακτήρισε ικανότατο πολιτικό που «θα οδηγήσει τη χώρα με σταθερά βήματα μπροστά». Κατά πόσο βέβαια θα τα καταφέρει ο πρωθυπουργός είναι κάτι που θα κριθεί από την αποτελεσματικότητα της διακυβέρνησής του. Το σίγουρο πάντως είναι ότι ο Κων. Λούλης εκτός από την εύνοια του γέροντα Εφραίμ απολαμβάνει και την εύνοια της οικογένειας, εξού και η στήριξη προς το πρόσωπό του παρά τις αποκαλύψεις για το βιβλίο του και τους ύμνους προς τη χούντα.
Υμνοι στον Παπαδόπουλο
Ο Κων. Λούλης απασχόλησε πρόσφατα για άλλη μια φορά τα ΜΜΕ, αυτήν τη φορά για τον θαυμασμό του προς τον δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλο, με τον οποίο είχε αποκτήσει «φιλική προσωπική σχέση» όταν ήταν στη φυλακή. Τη σχέση αυτή περιγράφει στο βιβλίο του «Η επιβίωση της Ελλάδας μέσα από διαδοχικά θαύματα». Ο κ. Λούλης υποστηρίζει ότι ο Παπαδόπουλος «δεν ήταν όπως τον παρουσίαζαν» και ουσιαστικά εξυμνεί ορισμένα «σημαντικά επιτεύγματα» της χούντας, όπως η «μεγάλη οικονομική ανάπτυξη», η «δημιουργία μιας ευρείας ευημερούσας μεσαίας τάξης» και «μια σημαντική μερίδα ικανοποιημένων από το καθεστώς πολιτών».
Επιπλέον στο βιβλίο του ουσιαστικά συντονίζεται με όλα τα επιχειρήματα της ακροδεξιάς και ειδικά της Χρυσής Αυγής και του Αδωνη Γεωργιάδη περί ανυπαρξίας νεκρών στο Πολυτεχνείο. «Δεν καταγγέλθηκε από τη Σύγκλητο κανένας θάνατος φοιτητή στον χώρο του Πολυτεχνείου. Εκτός Πολυτεχνείου, στην ευρύτερη περιοχή, βρήκαν το θάνατο 12 πολίτες» αναφέρει, λες και οι νεκροί εκτός Πολυτεχνείου δεν έχασαν τη ζωή τους από το καθεστώς στα γεγονότα των ημερών. Λες και το αν υπήρχαν νεκροί εντός ή πέριξ του Πολυτεχνείου έχει διαφορά για εκείνους που έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
