Ο Νίκος Αντύπας είχε γράψει μουσική και είχε ενορχηστρώσει μερικά από τα πιο αγαπημένα ελληνικά τραγούδια, ενώ είχε συνεργαστεί με πλήθος καλλιτεχνών όπως η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, η Χαρούλα Αλεξίου, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Δημήτρη Μπάσης, η Λίνα Νικολακοπούλου και άλλοι.
Σταμάτης Κραουνάκης
“Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2022. 12°
Τυλιγμένοι με τα ρούχα τα ζεστά μπροστά στην αγκαλιά της φωτιάς Που τσιτσιρίζει άνετη μέσα στα Κόκκινα τα τουβλάκια της.
Ταπεινοί.
Ολονυχτία.
Μιλώντας για τον Νίκο Αντύπα που πέταξε αφήνοντας τα ηλεκτρικά του υπέροχα τραγούδια παρακαταθήκη στην εποχή.
Μιλώντας για το ξεπάτωμα τού κοινοβουλίου.
Μιλώντας για την κατεστραμμένη όψη της Δημοκρατίας.
Έτσι δα με δύο αγγέλους δίπλα ξαπλωμένους αγκαλιά στα άσπρα σεντόνια πάνω σε μια ταβλα δίπλα δίπλα σιωπηλούς.
Ένας νέος και ένας πιο γηραιότερος αγκαλιά πατέρας γιος επίσκεψη στο σπίτι μας στο Μοναστηράκι μας να συντρέξουν τις ανησυχίες μας.
Τι κάνετε εδώ ρώτησα. Να περάσουμε να σε δούμε είπε ο νέος ήρθα πρώτος και μετά ήρθε κι από δω ο Ιωάννης από την Τζιά.
Έκανα ότι κατάλαβα αλλά ακόμα ψάχνω πως βρέθηκαν εκεί.
Μετά με πήρε Ο φίλος μου από την Αντιόχεια ο Τάκης μιλώντας μου για τα δάπεδα που επιζήσανε από τις εποχές Με τις χρωματιστές ψηφίδες τους και παραμένουν υπερήφανα τεκμήρια βημάτων πολλών.
Προτείνω να ετοιμάσουμε αργά Το φαγητό το πρωινό για την ομάδα των εκδρομέων.
αυγά ομελέτα, καφέ ζεστό, χυμούς .
στο βάθος παίζει το τραγούδι του Κωστή το πέταξα της Ελεονόρας Και η πυρόσβεση του Αντύπα με την Βιτάλη και το διθέσιο και το ξύπναγα πρωί χαράματα με την Άλκηστη.
Χρειάζεται να έρθει πάλι ένας θάνατος να αποτιμήσει με το παρόν του την αξία του τρέχοντος.
Να σβήσει να σβήσει με το ακάθεκτο παρόν του οτιδήποτε εφήμερο.
Αγάπες μου παιδιά μου φίλοι καλοί εδώ μέσα,
πυρήνα μου τρανταχτέ και ουρανέ μου Αττικέ ουρανέ μου υπέροχε, Που συγχωράς ευλογημένος Πανάρχαιος αμετακίνητος, συγχωράς όλα και ξαναφωτίζεις ξαναφορτίζεις δικαιώνεις τα περπατήματα μας και τις αγωνίες μας μαζί.
Όλα μαζί.
Πάμε μαζί στο μήνα τον κουτσοφλέβαρό των υδροχόο, με την άνοιξη μπροστά να έρχεται να γιατρέψει.
Έτσι ξημερώσαμε συγχωρητικοί Και περίεργο πολύ περίεργο όπως μας κοιτάζω έχουμε ομορφύνει όλοι.
Κάτι πέρασε απάνω μας και μας γλύκανε. Λέω να ετοιμαστούμε για τις μάχες Της αποκατάστασης της ζωής μας .
απαραίτητες οι μάχες.
Λέω Να μη φοβηθούμε να υψώσουμε το ταπεινό μας ανάστημα για μάθημα Στους χυδαίους.
Κύριε Πολάκη σας αφαιρώ το λόγο.
Ακούστηκε η ήχώ μέχρι το θεό.
Θράσος γεννά τους τυράννους.
Καταρρέουν τα συστήματα καταρρέει ο μηχανισμός του ψεύδους καταρρέει.
Πρέπει να είμαστε έτοιμοι και με τις ασπίδες όρθιες.
Ισως τώρα Παρά ποτέ γαλήνιοι στις αποφάσεις μας.
Με τα λάθη μας παράσημα και με τα σωστά μας όπλα δυνατά.
Έχω μια δυνατή σκέψη ότι όλα θα ξαναγίνουν δικά μας.
Τραγούδι το ανάλογο.
Photo η δέουσα παρέα με τον Κώστα τον Τσιτσάνη που ήρθε λαμπρή επίσκεψη στο φτωχικό μας.Για κάτι αληθινά εξαίσιο.
Σάββατο 19 του μήνα ανοίγουμε στο άλσος. Κρατήστε την θέση σας θα γίνει γιορτή .
Την Πέμπτη στο Ηράκλειο στο θέατρο Αστόρια θα γίνει γιορτή. Δυνατή.
Δώσαμε αγώνα να ξανανοίξει η μουσική και θα δώσουμε κι άλλους μέχρι Να ξαναπάρει η γιορτή μας τα γκάζια της.
Τα χρώματα της τον ήχο της.
Ελευθερία. Σε Ζώντας και νεκρούς.
Όλοι εμείς όλοι, τα γενναία παιδιά της πανδημίας.
Σας φιλώ πολύ καλό μήνα αγάπες μου.
Λατρεμένοι συνοδοιπόροι.
ΥΓ Το βράδυ εντεκάμιση με τη Δώρα μου, στο mega παρεούλα”.
Καίτη Γαρμπή
“Μαέστρο μου…
Προσπαθήσαμε όλες αυτές τις μέρες κάνοντας προσευχή τόσοι πολλοί άνθρωποι να σε κρατήσουμε ανάμεσα μας με δυνατή την πίστη πως τελικά θα τα καταφέρεις…
Καλλιτέχνης με όραμα, γοητευτικός άνθρωπος, φιλόσοφος της ζωής, πρωτότυπος, ιδιοφυής, ασυμβίβαστος, τελικά εσύ αποφάσισες να αφήσεις την ψυχή σου να φύγει τη μέρα των γενεθλίων σου, «πρωτότυπος» ακόμα και σ αυτό…
Φίλε της καρδιάς μου μοιράστηκα μαζί σου ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου με ώρες πολύτιμης συζήτησης, με βόλτες, με στούντιο, με φαγάκι και γέλιο πολύ.
Πέρασαν χρόνια που δε βλεπόμαστε αλλά πάντα τα μηνύματα μας ήταν γεμάτα αγάπη και νοιάξιμο.
Αυτό το κομμάτι μου θα σε ευγνωμονεί για τη γνωριμία μας και τους 2 υπέροχους δίσκους μας.
Μη μας ξεχάσεις εκεί πάνω που πας υπέροχε άνθρωπε!
Να μας προσέχεις γιατί εδώ κάτω γίνεται χαμός…”
Λίνα Νικολακοπούλου
“Μένω εκτός. Εκεί συναντηθήκαμε.
Δι’ ευχών
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
Υδρόγειες σφαίρες
Οπωσδήποτε παράθυρο
Ναι θα πω
Γυάλινη καρδιά
Στούντιο Sierra.
Παρίσι, Πράγα, Λονδίνο.
Δημοτικό θέατρο Πειραιά.
Άξιος ο μισθός
Νίκο, καλό σου ταξίδι στο Φως…”
Φοίβος Δεληβοριάς
“Πριν λίγους μήνες ξανάκουγα τις δουλειές του Νίκου Αντύπα τόσο στην παραγωγή των «Ζεστών Ποτών» ή του «Μένω εκτός», όσο και στους μοναδικούς δίσκους που άφησε από τότε που μας αποκαλύφθηκε ως συνθέτης: το «Δι’ ευχών», το «Ηφαίστειο», το «Οπωσδήποτε παράθυρο». Πολύ μεγάλο ταλέντο στα τύμπανα και αναξιοποίητος συνθετικός δρόμος που ένωνε τον Χατζιδάκι και τον Τσιτσάνη με τον Γκάμπριελ και τους Police, χωρίς αυτό να φαίνεται κακόγουστο και αναφομοίωτο. Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να του τα πω εκ του πλησίον. Ήταν πρόεδρος του ΔΣ της Αυτοδιαχείρισης, αγωνίστηκε για τα δικαιώματά μας και βρισκόμασταν συχνά , αφήνοντας δυστυχώς την κουβέντα μας εκκρεμή. Θα ολοκληρωθεί όμως, είμαι σίγουρος. Και θα έχει την ομορφιά ενός τραγουδιού του όπως αυτό”.
Χρήστος Δάντης
“Ρε Νίκο, ψάχνω μια φωτογραφία απ’ τα παλιά από τότε που σε γνώρισα με τους Socrates και δε βρίσκω ρε γ@@@το για να σε αποχαιρετήσω…
Σ ευχαριστώ που μ’ έμαθες ν’ ακούω τα τύμπανα με προσήλωση, με τις αξίες που βάραγες κι ακούγονταν σα νότες και να ξέρεις Νίκο, σ έχω ακόμα ringtone στο κινητό με το «δίκασσο» σχήμα απ’ το «Born Again» και δε θα φύγει ποτέ!
Τις προάλλες το έπαιξα στην Έμμα να το ακούσει κ να καταλάβει πόσο σε θαύμαζα.
Σ’ ευχαριστώ για τα patterns, για τα τραγούδια αλλά και για την αγκαλιά που με πήρες όταν υπέγραψα στον Autodia (Αυτοδιαχειρηση).
Καλό ταξίδι Νίκο μας..
Θαυμαστής σου για μια ζωή!
Καλό ταξίδι Νίκο Αντύπα…”
