Όσο για τη δολιοφθορά των θεσμών, καλέ μου παππού, μπορούμε απλά θα αρθρώσουμε μαζί ένα όνομα, Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος δεν είναι Σύριζα.
Τρία πράγματα μπορούν πραγματικά να με βγάλουν από τα ρούχα μου (ή πιο γλαφυρά… μου τη δίνουν στα νεύρα). Αρχικά, οι καλοταϊσμένοι από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ «μαρξιστές», «κομμουνιστές» και «αριστεροί»… διανοούμενοι, δεύτερον οι κριτικοί της τέχνης και τέλος η έκφραση «άκου μικρέ για να μαθαίνεις».
Πριν λίγες μέρες μια ανάρτηση του νέο-ζηλωτή της νεοφιλελεύθερης δεξιάς, Σίλα Σεραφείμ, στο facebook μου τράβηξε την προσοχή και μου δημιούργησε έντονο εκνευρισμό. Ήταν μια πατερναλιστική συνέντευξη του Δημήτρη Ραυτόπουλου στην Καθημερινή και στον Ηλία Μαγκλίνη. Δεν με εκνεύρισε τόσο η κριτική στον Αλέξη Τσίπρα και τον Παύλο Πολάκη, αλλά κυρίως η απάντηση στην τελευταία ερώτηση. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, κάνοντας μια δυσάρεστη για τον Δημήτρη Ραυτόπουλο «δογματική» κριτική, μιας και ο ίδιος «πολέμησε» τόσο πολύ τον δογματισμό.
