Εδώ και δύο χρόνια αναµετριέται καθηµερινά η αλήθεια µε την προπαγάνδα, η πραγµατικότητα µε την κίβδηλη εικόνα εµπορίου ελπίδας, η ζωή και τα καθηµερινά προβλήµατα και αδιέξοδα κάθε Ελληνα και Ελληνίδας µε τον επαγγελµατικό, ακριβοπληρωµένο µηχανισµό χειραγώγησης της ελληνικής κοινωνίας του «επιτελικού κράτους» Μητσοτάκη.
Η δοµή του «επιτελικού κράτους» βοήθησε να επιτευχθούν οι προπαγανδιστικοί στόχοι της κυβέρνησης για µεγάλο χρονικό διάστηµα. Οταν όλα ξεκινούν και καταλήγουν στο Μαξίµου, όταν έχουν καλλιεργηθεί προσδοκίες σε επιχειρηµατίες, όταν η αυτοδιοίκηση ελέγχεται στη συντριπτική της πλειονότητα, πολιτικά και χρηµατοδοτικά, όταν απαιτείται από το «επιτελικό κράτος» η επαγγελµατική εξόντωση δηµοσιογράφων που δεν προωθούν το κυβερνητικό λιβανιστήρι και, τέλος, όταν η αντιΣΥΡΙΖΑ κοινοπραξία προσδοκά ακόµη τα λάφυρα της κατάκτησης της εξουσίας, ο επικεφαλής του «επιτελικού κράτους» µε τους στενούς του συνεργάτες λειτουργούν εθισµένοι στην αλαζονική αίσθηση του «δεν µας ακουµπάει τίποτε».
Οταν όµως η αποτυχία είναι τόσο µεγάλη σε όλους τους τοµείς και οι πιέσεις και οι απειλές γίνονται µε επιτελικές και άµεσες παρεµβάσεις, αρκεί ένας µήνας που µίλησαν οι πολίτες στις τηλεοπτικές κάµερες για να καταρρεύσει το παραµύθι της εικονικής επιτυχίας και να αποκαλυφθεί ο µεταµφιεσµένος κακός λύκος.
Πώς να κρυφτεί άλλωστε η απόγνωση των κατοίκων στους οικισµούς που κάηκαν;
Πώς να κρυφτεί η ανυπαρξία εναέριων µέσων;
Πώς να κρυφτούν οι εκκλήσεις πολιτών και δηµάρχων έστω για ένα πυροσβεστικό όχηµα;
Πώς να κρυφτεί η ανυπαρξία συντονισµού; Πώς να κρυφτεί η οργή των πολιτών για την ανυπαρξία του κράτους;
Πώς να κρυφτούν οι απειλές και οι διώξεις πυροσβεστών που έδωσαν τη µάχη γιατί µίλησαν για τις ελλείψεις;
Πώς να κρυφτούν οι πιέσεις στους δηµάρχους που µίλησαν για την ανυπαρξία πυροσβεστικών µέσων και συντονισµού;
Απλώς δεν κρύβονται. Οπως δεν κρύβονται οι ανεπαρκείς αποζηµιώσεις, οι παιδαριώδεις δικαιολογίες, η αιτιολόγηση ωραιοποίησης της τραγικής κατάστασης, η «συγγνώµη» που διαβάζεται από το έτοιµο κείµενο. ∆εν κρύβονται η ανεπάρκεια, οι επιλογές στελεχών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας µε κοµµατικά κριτήρια, οι αντιδιαµετρικά αντίθετες απόψεις του Κυριάκου Μητσοτάκη ως αρχηγού της αξιωµατικής αντιπολίτευσης µε του Κυριάκου Μητσοτάκη ως αρχηγού του «επιτελικού κράτους».
Πώς να κρυφτεί από τα παιδιά, από τη νεολαία που στοχοποίησε µε την πανδηµία, που απέκλεισε από τα πανεπιστήµια, που περιόρισε τις ατοµικές και συνταγµατικές ελευθερίες και τα δικαιώµατά της;
Πώς να κρυφτεί ότι την ώρα που έδιναν τη µάχη, εθελοντικά, αλτρουιστικά και µε αλληλεγγύη, δεν είχαν ούτε νερό για να σβήσουν τις φωτιές;
Μέχρι πριν από έναν µήνα κρύφτηκαν πολλά. Κρύφτηκαν η τυµβωρυχία για το Μάτι και η ανυπαρξία δράσεων µετά τις εκλογές. Κρύφτηκαν η αποτυχία και η αδράνεια των επιτελικών εξαγγελιών της εταιρείας ΜΑΤΙ ΞΑΝΑ, του νοσοκοµείου στην ανατολική Αττική, του χωροταξικού πλαισίου, των ρεµάτων, του παραλιακού πεζόδροµου, των αδειοδοτήσεων, της χρηµατοδότησης. Κρύφτηκε η ανυπαρξία στην αποκατάσταση των φυσικών καταστροφών που ακολούθησαν επί «επιτελικού κράτους» Μητσοτάκη, στις περσινές πληµµύρες στην Εύβοια, στους σεισµούς της Σάµου και της Ελασσόνας, στις πληµµύρες του «Ιανού», στον χιονιά της «Μήδειας».
Κρύφτηκε η πλήρης αποτυχία στη διαχείριση της πανδηµίας. Η ανυπαρξία υποδοµών για την υγεία, η υποστελέχωση των νοσοκοµείων, οι αντιφατικές αποφάσεις µέτρων αντιµετώπισης, η χαλάρωση µέτρων για εξυπηρέτηση συµφερόντων, οι επιλεκτικές αποζηµιώσεις στήριξης για την πανδηµία και µαζί κρύφτηκαν οι χιλιάδες δεκάδες νεκροί συµπολίτες µας ως καθηµερινός αριθµός θανάτων.
Σήµερα δεν µπορεί πια να κρυφτεί ούτε ο Κυρ. Μητσοτάκης ούτε η κυβέρνησή του ούτε η µεγαλοπρεπής αποτυχία του «επιτελικού κράτους».
Και απλώς αποσυντίθεται και καταρρέει…
Ο Χρήστος Σπίρτζης είναι βουλευτής ανατολικής Αττικής και τομεάρχης προστασίας του πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ
