Ο Ισπανός χορογράφος Jesús Rubio Gamo φέρνει στην Ελευσίνα το Gran Bolero [Συνέντευξη]

Το Spring Forward, η μεγάλη γιορτή του σύγχρονου χορού, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της 2023 Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, παρουσιάζοντας μία πλούσια επετειακή έκδοση 10 χρόνων, με δωρεάν είσοδο.

Από την Πέμπτη 28 Απριλίου έως την Κυριακή 1η Μαΐου, πέντε ξεχωριστοί χώροι της Ελευσίνας, το Παλαιό Ελαιουργείο, η Ελαιουργική, το 2ο & το 4ο Γυμνάσιο, και το Γήπεδο Δασκαλάκη, ανοίγουν τις πόρτες τους στους πιο σημαντικούς ανερχόμενους χορευτές, χορογράφους και επαγγελματίες του σύγχρονου χορού.

Η διοργάνωση θα ρίξει αυλαία την 1η Μαΐου με μία συναρπαστική παράσταση στο ανοιχτό θέατρο του Παλαιού Ελαιουργείου Ελευσίνας, το Gran Bolero, σε χορογραφία του σπουδαίου Ισπανού χορογράφου Jesús Rubio Gamo, με τη συμμετοχή ντόπιων ερασιτεχνών χορευτών.

(Σημείωση: Μερικοί από τους επαγγελματίες Ισπανούς χορευτές του Gran Bolero εμφανίζονται γυμνοί. Η παράσταση είναι κατάλληλη για άτομα άνω των 15 ετών.)

Με αφορμή την παράσταση Gran Bolero ο Jesús Rubio Gamo μίλησε στο Documentonews.gr.

Ποια ήταν η έμπνευσή σας για το Gran Bolero και τι θα βιώσει το κοινό στην Ελευσίνα;

Το Boléro του Ravel είναι σαν μια παρόρμηση που σε πάει μπροστά. Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω αυτό το κομμάτι σε μια στιγμή που δεν ένιωθα πολύ καλά. Είχα ξεχάσει κάπως τι ήταν αυτό που με έκανε να αγαπήσω τον χορό. Και μια μέρα άκουσα αυτή τη μουσική και μου έδωσε ενέργεια. Είχα την επιθυμία να επιτρέψω στο σώμα να παραδοθεί σε αυτή τη μουσική, να βρει ανάπαυση στο ασφαλές και επίμονο κρεσέντο του. Στη συνέχεια, μόλις συμβιβαστείς με κάτι (όπως αυτή τη μουσική) πρέπει να δεσμευτείς και θυμάσαι ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα.

Η μουσική σου δίνει πολλά, αλλά απαιτεί και πολλά από σένα. Η μουσική σου προσφέρει τη δομή της, την αρχιτεκτονική της, ένα μέρος για να ζήσεις. Αλλά αυτή η δομή μπορεί, κάποια στιγμή, να γίνει φυλακή. Έχει τους κανόνες της. Μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις για να προωθήσεις τον εαυτό σου και, ταυτόχρονα, δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτή. Είναι μια τόσο ενδιαφέρουσα ισορροπία. Είναι η ζωή!

Το κοινό θα βιώσει μια πρόσκληση, σαν να ανεβαίνει ένα είδος σπειροειδούς σκάλας. Δεν ξέρουμε ποιος είναι ο προορισμός, αλλά τους προσκαλούμε να συμμετάσχουν σε ένα ταξίδι προς τα πάνω. Καθώς η παράσταση θα ξετυλίγεται, θα μπορούν να συνδεθούν με μια ροή φτιαγμένη από σώματα που προσπαθούν να γίνουν όλο και πιο ελεύθερα. Ελπίζω ότι το κοινό θα ταξιδέψει μαζί μας και θα φύγει από το αμφιθέατρο νιώθοντας μια κάποια απελευθέρωση.

Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεστε την Ελλάδα. Ποια είναι η εμπειρία σας από τη χώρα μας; Ποιες είναι οι ομοιότητες που εντοπίζετε ανάμεσα στους δύο πολιτισμούς, τον ισπανικό και τον ελληνικό;

Η πρώτη φορά που βρέθηκα στην Ελλάδα ήταν το 2000, ήμουν 18 και ήταν ένα ταξίδι που διοργάνωσε το γυμνάσιο μου για να επισκεφτούμε κάποια μέρη για τα οποία είχαμε μελετήσει την ιστορία τους και τη λογοτεχνία τους. Είχα αγάπη για την Ελλάδα από τότε που ήμουν έφηβος γιατί διάβαζα ελληνικές τραγωδίες και αγαπούσα την ελληνική μυθολογία. Σχεδόν 20 χρόνια μετά, είχα την τύχη να συναντήσω τη Φροσύνη Τρούσα στο Aerowaves. Με κάλεσε δύο φορές στο όμορφο Φεστιβάλ χορού ARC στην Αθήνα και παρουσίασα τη δουλειά μου εκεί.

Η Ελλάδα ήταν για μένα ένα φανταστικό μέρος ήδη πριν την επισκεφτώ. Έχει λοιπόν μια ονειρική διάσταση στο μυαλό μου. Όταν ήμουν εκεί, το τοπίο, οι άνθρωποι, τα αρχαία ερείπια αναμειγνύονταν στο κεφάλι μου με όλες τις ιστορίες που είχα μάθει για αυτά. Είναι μια όμορφη χίμαιρα. Μία από τις ομοιότητες με το δικό μας πολιτισμό είναι η προφορά, οι ήχοι της γλώσσας που είναι τόσο παρόμοιοι στα ελληνικά και τα ισπανικά. Είμαστε και οι δύο μεσογειακοί πολιτισμοί. Ωστόσο ο πλούτος του ελληνικού πολιτισμού δεν συγκρίνεται με κανέναν άλλο τόπο.

Τι σημαίνει ο χορός για εσάς;

Ο χορός είναι το πρώτο πράγμα που ερωτεύτηκα. Ήταν το πρώτο μου καταφύγιο. Όταν ήμουν παιδί ένιωθα ότι δεν έβρισκα τη θέση μου, κοίταζα γύρω μου και έβλεπα πολλά πράγματα που δεν μου άρεσαν. Τότε ο χορός εμφανίστηκε ως Γη της Επαγγελίας και ένιωσα ότι υπήρχε μια περιοχή όπου μπορούσα να ανήκω. Ο χορός είναι για μένα η ελπίδα ότι μπορείς να χρησιμοποιήσεις το σώμα για κάτι μυστηριώδες, για κάτι που αψηφά τις κοινωνικές κατηγορίες, ένα μέσο έκφρασης συναισθημάτων και μυστικών που δεν μπορείς να μοιραστείς στην κανονική ζωή. Ο χορός είναι επίσης μια χίμαιρα όπου η δράση λιώνει με τη φαντασία, η μουσική προωθεί τα συναισθήματα και ο χρόνος γίνεται παρουσία.

Πώς πιστεύετε ότι η τέχνη -και συγκεκριμένα ο χορός- μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους, ειδικά σε αυτή την εποχή του πολέμου;

Ο χορός φέρνει κοντά τους ανθρώπους και τους προσκαλεί να μοιραστούν χρόνο και χώρο. Τους επιτρέπει επίσης (ελπίζουμε) να εκφραστούν από βαθιά μέσα τους. Μας συνδέει με τον ρυθμό, κάνει την καρδιά μας να χτυπά πιο γρήγορα και το δέρμα μας να αλλάζει θερμοκρασία και να υγραίνεται. Μας δείχνει τη μεταμόρφωση των ουσιών και μας κάνει να βιώνουμε πολλές διαφορετικές καταστάσεις της ύπαρξής μας. Μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε περισσότερο τις δυνατότητές μας ως άτομα αλλά και ως μέρος μιας ομάδας. Μας διδάσκει τη δύναμη να ενώνουμε δυνάμεις με τον άλλον.

Υπάρχει αυτή η παλιά ιστορία που μου αρέσει για τη Sybaris, μια παλιά πόλη στην Ιταλία, όπου τα άλογα ήταν τόσο συνηθισμένα στο χορό που όταν άλλοι άνθρωποι πήγαιναν εκεί για να κάνουν πόλεμο, δεν μπορούσαν να οργανωθούν για να πολεμήσουν και όταν άκουσαν τα κορνέ τους καβαλάρηδες που τους παρότρυναν να πολεμήσουν ενάντια στον εχθρό, νόμιζαν ότι ήταν μουσική και συνέχισαν να χορεύουν. Όλα αυτά τα άλογα πέθαναν χορεύοντας.

Το GRAN BOLERO ξεκίνησε κάπως έτσι, προσπαθώντας να είμαστε μαζί. Είχα συνηθίσει να κάνω χορούς μικρής κλίμακας (σόλο, ντουέτα) και το όνειρό μου ήταν να βγάλω ένα μεγαλύτερο κομμάτι με περισσότερους χορευτές. Το καστ αποτελείται από 6 χορευτές από τη Μαδρίτη και 6 χορευτές από τη Βαρκελώνη. Ήταν χαρά μου να πάω στο στούντιο και να βλέπω αυτά τα 12 άτομα να θέλουν να χορέψουν μαζί. Και τώρα θα πάμε ένα βήμα παραπέρα καθώς θα συμπεριλάβουμε μερικά άτομα από την Ελευσίνα που θα παρακολουθήσουν ένα εργαστήρι μαζί μας και θα συμμετάσχουν σε ένα μέρος της παράστασης. Είναι η δυνατότητα να συναντήσεις τον άλλον μέσα από την κίνηση και τη μουσική. Τα όρια καταργούνται.

INFO Αντί αντιτίμου εισόδου, η διοργάνωση καλεί το κοινό να στηρίξει το έργο του Κέντρου Αγάπης Ελευσίνας.

Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων εδώ.

Η Χριστίνα Σουγιουλτζή στο Docville: «Δεν είναι η καταστροφή που τρομάζει αλλά η αδιαφορία»