Μία απίστευτη ιστορία εκτυλίσσεται τα τελευταία χρόνια στην Πάτρα με πρωταγωνιστές εργαζόμενους και τοπικό σωματείο. Πρόκειται για το επαγγελματικό σωματείο φορτοεκφορτωτών -καβοδετών «Ο ΗΡΑΚΛΗΣ» το οποίο δραστηριοποιείται στο λιμάνι της Πάτρας και μερίδα εργαζομένων που διεγράφη από το Σωματείο πριν από μερικά χρόνια.
Αν και οι εργαζόμενοι έχουν δικαιωθεί στα Δικαστήρια εντούτοις όπως καταγγέλλεται από το Εργατικό Κέντρο Πάτρας σε διάφορες ανακοινώσεις δεν τους επιτρέπεται να εργαστούν. Άνθρωποι με οικογένειες που δίνουν καθημερινά τη δική τους μάχη για επιβίωση.
Η υπόθεση ξεκινά κάπου το 2015. Η διοίκηση του Σωματείου Ηρακλής το οποίο δραστηριοποιείται από το 1945 στο λιμάνι της Πάτρας και ελέγχεται από το υπουργείο Εργασίας προχώρησε στη διαγραφή εργαζομένων οι οποία για πάνω από 25 χρόνια απασχολούνταν ως «φορτοεκφορτωτές και καβοδέτες στο λιμάνι της Πάτρας ως ισότιμα μέλη του «σωματείου ΗΡΑΚΛΗΣ», όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε πριν από μερικούς μήνες το Εργατικό Κέντρο Πάτρας. Το Σωματείο όπως αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση είναι αυτό «που κλείνει τις συμφωνίες με τις ναυτιλιακές εταιρίες και έχει τον έλεγχο των εργασιών και των οικονομικών». Με λίγα λόγια εάν κάποιος δεν τα έχει καλά με το Σωματείο πολύ δύσκολα μπορεί να εργαστεί στο λιμάνι της Πάτρας, όπως καταγγέλλεται.
Οι εργαζόμενοι προσέφυγαν στα Δικαστήρια και δικαιώθηκαν και μάλιστα με τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις. Ειδικότερα το Δικαστήριο έκρινε πως η διαγραφή τους ήταν «παράνομη» και «άκυρη». Ειδικότερα το Δικαστήριο έκρινε πως οι εργαζόμενοι «δεν παραβίασαν το καταστατικό ή αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης και ΔΣ του Σωματείου ούτε προέβησαν σε πράξεις αντιβαίνουσες στο σκοπό και τα συμφέροντα του σωματείου ή παραβλάπτουν τα συμφέρονταν της τάξης των φορτοεκφορτωτών. Παρά την απόφαση της Δικαιοσύνης οι εργαζόμενοι ακόμη και σήμερα δεν μπορούν να εργαστούν στο λιμάνι της Πάτρας. Μάλιστα το Σωματείο τα τελευταία χρόνια όπως καταγγέλλεται έχει καταστεί στην ουσία… «ανενεργό». Οι εργαζόμενοι του Σωματείου δημιούργησαν μία ΚΟΙΝΣΕΠ στην οποία πέρασαν όλες οι εργασίες και δραστηριότητες του σωματείου «ΗΡΑΚΛΗΣ». Ωστόσο οι δικαιωμένοι εργαζόμενοι έχουν μείνει εκτός, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να εργαστούν όπως καταγγέλλεται.
«1) Πως γίνεται σε ένα Δημόσιο Λιμάνι να ΜΗΝ γίνονται σεβαστές τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις αλλά να αγνοούνται επιδεικτικά και χλευαστικά;
2) Πως γίνεται για 28 μήνες συνεχώς οι ίδιοι εργαζόμενοι -όλοι ισότιμα μελή του σωματείου – να δηλώνουν στο ΙΚΑ με υπεύθυνες δηλώσεις “Άδειες άνευ αποδοχών” για την αποχή από τις εργασίες του σωματείου, αλλά ταυτόχρονα, για τον ίδιο εργασιακό χρόνο να δηλώνουν εργασία και ένσημα στην ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ, που δολίως έφτιαξαν για να καταστήσουν “τεχνητά” ανενεργό το σωματείο, αφού όλες τις εργασίες της δικής του αρμοδιότητας και ευθύνης μέσα στο λιμάνι, τις μετέφεραν στην ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ;» αναρωτιέται σε κάποια από τις ανακοινώσεις που εξέδωσε το Εργατικό Κέντρο Πάτρας;
Η απάντηση του Σωματείου
Στην τελευταία ανακοίνωση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας απάντησε με ανακοίνωση που εξέδωσε το Σωματείο. Σε αυτή το Σωματείο μεταξύ άλλων ανέφερε πως «η ανακοίνωση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα», όπως επίσης και ότι «κανείς δεν έχει εμποδίσει τους συναδέλφους, στους οποίους αναφέρεται, να εργασθούν».
«Το σωματείο μας δεν είναι εργοδότης κανενός φορτοεκφορτωτή, όπως έχει κριθεί με δικαστικές αποφάσεις, που εκδόθηκαν μετά από προσφυγή στην Δικαιοσύνη των ενδιαφερομένων συναδέλφων, άρα είναι σε πλήρη γνώση τους. Αν αυτό δεν το γνωρίζει το Εργατικό Κέντρο, ας ενημερωθεί. Αν το γνωρίζει ήδη, κακώς το αποκρύπτει και εκδίδει ανακοίνωση με αυτό το περιεχόμενο. Το σωματείο μας δεν δίνει και δεν παίρνει την δουλειά κανενός. Το επάγγελμα του φορτοεκφορτωτή έχει απελευθερωθεί με νομοθεσία εδώ και πολλά έτη. Συνεπώς κάθε φορτοεκφορτωτής έχει το δικαίωμα και την δυνατότητα να εργασθεί, όπου επιθυμεί, ενώ και το ίδιο το επάγγελμα έχει υποστεί θεμελιώδεις αλλαγές, στις οποίες, όποιοι ενδιαφερόμαστε να δουλέψουμε, έχουμε προσαρμοσθεί» αναφερόταν στη σχετική ανακοίνωση.
Σε κάθε περίπτωση το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό και ίσως οι τοπικές αρχές και οι αρμόδιοι να πρέπει να το δουν με μεγαλύτερη σοβαρότητα.
