Όταν έρθει η ώρα για τα «Αntetokoun-bros» του 2017, θα πλημμυρίσουν τα γήπεδα από κόσμο, όπως πέρυσι.
Εάν ξαναγίνουν συμπαίκτες Σπανούλης, Διαμαντίδης, Παπαλουκάς, δεν θα μείνει εισιτήριο απούλητο. Κι αν γίνει κάποιο θαύμα και ξαναφορέσει σορτσάκι ο Γκάλης, έστω για ένα βράδυ, θα πέσουν τα τσιμέντα. Τι θα συμβεί λοιπόν, εάν γίνουν όλα αυτά ταυτόχρονα;
Στο ματς επίδειξης που οργανώνει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, με πιθανή ημερομηνία τη 18η Ιουνίου στο Αλεξάνδρειο, η μία από τις δύο ομάδες θα είναι η χρυσή Εθνική του 2005, με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στο τιμόνι της. Στην άλλη, ελπίζεται ότι θα δεχθεί να αγωνιστεί ο Γκάλης, ο οποίος βρίσκεται σε ανοιχτή επικοινωνία με τον Γιάννη και τον εκτιμά απεριόριστα.
Οπότε; Μπείτε στην ουρά και μη σπρώχνεστε. Θα το δείξει και η τηλεόραση…
Ακούγεται σαν όνειρο: Γκάλης, Γιαννάκης, Αντετοκούνμπο, Παπαλουκάς, Σπανούλης, Διαμαντίδης, Ζήσης, Φώτσης, όλοι στο ίδιο παρκέ. Γιατί όχι και Φασούλας και Χριστοδούλου; Μόλις τέσσερις μέρες νωρίτερα, θα έχουν συμπληρωθεί 30 χρόνια από τον τελικό του Ευρωμπάσκετ του ’87, αυτόν που άλλαξε τη ζωή μας. Οι επετειακές εκδηλώσεις αναμένεται να κορυφωθούν, ανήμερα της επετείου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με συμμετοχή, ελπίζω, όλων.
Η συνύπαρξη όλων των εμβληματικών άσων της τελευταίας 35ετίας προφανώς θα πυροδοτήσει τη συνήθη συζήτηση: «Ποιος είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών;» Υπάρχουν διπλωματικοί τρόποι για να απαντηθεί το ερώτημα, αλλά θα μας επιτρέψετε να τους προσπεράσουμε και να απονείμουμε το νούμερο 1 στον άνθρωπο που είναι εκτός συναγωνισμού!
Οι εποχές βεβαίως άλλαξαν, το μπάσκετ του 1987 μοιάζει ελάχιστα με το μπάσκετ του 2017, είναι και άκυρο να συγκρίνονται παίκτες που αγωνίζονται σε διαφορετικές θέσεις, αλλά θα μου επιτρέψετε να καταρτίσω ένα πρόχειρο, υποκειμενικό Τop-10 από το 1980 και μετά, με το θάρρος του ανθρώπου που έζησε από κοντά τα θαύματα των τελευταίων δεκαετιών και κάθισε αμέτρητες φορές στο ίδιο τραπέζι με τους ανθρώπους που τα δρομολόγησαν. Είστε φυσικά ελεύθεροι να διαφωνήσετε:
10. Γιώργος Πρίντεζης (1985, 2μ05): Το «πεταχτάρι» που έδωσε στον Ολυμπιακό ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο το 2012 του δίνει προβάδισμα σε σχέση με τους άλλους μνηστήρες της δεκάδας (Φώτσης, Σιγάλας, Αλβέρτης κ.α.).
9. Νίκος Ζήσης (1983, 1μ94): Αρχηγός και πιστός στρατιώτης της Εθνικής, ήταν ο αρχισκόρερ της το 2005 στο Βελιγράδι. Παιδί-κόσμημα, συνεχίζει να μεσουρανεί στην Εuroleague, αγνοώντας τις «πρασινοκόκκινες» σειρήνες.
8. Φάνης Χριστοδούλου (1965, 2μ03): Το μεγάλο χαμένο στοίχημα του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ. Αν δούλευε περισσότερο και έφευγε για την Αμερική, θα έκανε καριέρα στο ΝΒΑ. Χαράμισε την καριέρα του στον Πανιώνιο.
7. Παναγιώτης Φασούλας (1963, 2μ13): Κράτησε αβοήθητος τους Σοβιετικούς ψηλούς το ‘87 και κοίταξε στα μάτια τον Σαμπόνις το ‘89. Γιγάντωσε τον ΠΑΟΚ, κατέκτησε την Ευρώπη με τα κόκκινα, στήριξε την Εθνική μέχρι τα 35 του.
6. Θοδωρής Παπαλουκάς (1977, 2μ00): Για μία διετία, μεταξύ 2005-7, ήταν ο καλύτερος παίκτης της Ευρώπης. Τα θαύματα της Εθνικής φέρουν τη σφραγίδα του φαρδιά πλατιά, όπως και η επιστροφή της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο προσκήνιο.
5. Δημήτρης Διαμαντίδης (1980, 1μ96): Σημαία του Παναθηναϊκού επί 12 χρόνια και σύμβολο της «ελληνικής σχολής», δίδαξε ταπεινότητα και ομαδικότητα. Το τρίποντό του το 2005 στο Βελιγράδι αποτέλεσε εφαλτήριο εκτόξευσης.
4. Βασίλης Σπανούλης (1982, 1μ93): Συνεχίζει να πολλαπλασιάζει τον μύθο του, ακροβατώντας καλύτερα από κάθε άλλον στα χνάρια του Γκάλη. Οι παραστάσεις του στα φάιναλ-φορ θα μείνουν στην ιστορία της Euroleague.
3. Παναγιώτης Γιαννάκης (1959, 1μ92): Ο πρώτος «γηγενής» Έλληνας παίκτης-προπονητής που έφτασε στην κορυφή με αφετηρία το μηδέν. Το modus operandi της σκληρής δουλειάς, της επιμονής και της υπομονής φέρει το αυτόγραφό του.
2. Γιάννης Αντετοκούνμπο (1994, 2μ11): Λαμπρό αστέρι στο ΝΒΑ στα 22 του χρόνια, κάνει πράγματα που άλλοι δεν μπορούν να διανοηθούν. Μάλλον θα αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού. Εθνικό σύμβολο μίας Ελλάδας που αντιστέκεται.
1. Νίκος Γκάλης (1957, 1μ83): Εκτός συναγωνισμού και εκτός συζήτησης. Έμαθε τον επαγγελματισμό και την ευθύνη σε μία χώρα που έπινε φραπέ και περπατούσε στους αιθέρες. Σύσσωμη η ελληνική κοινωνία του οφείλει «γκαλόσημο».
* Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την αποκλειστική συνέντευξη που έδωσε ο Νίκος Γκάλης στο Documento https://www.documentonews.gr/article/nikos-gkalhs-pisteyw-oti-mporw-na-paiw-akomh-kai-shmera και εδώ τη συνέντευξη του Γιάννη Αντετοκούνμπο https://www.documentonews.gr/article/giannhs-antetokoynmpo-gia-toys-dikoys-moy-anthrwpoys-eimai-akomh-o-giannakhs-apokleistikh-synenteyxh-sto-documento. Στο αυριανό τεύχος έχει σειρά να ανοίξει την καρδιά του ο Γιώργος Πρίντεζης.
