Ο τραγουδιστής Γιώργος Μαργαρίτης μιλάει στην Έμυ Ντούρου για το λαϊκό τραγούδι, τις ρίζες του, τα βιώματα των παλιών τραγουδιστών αλλά και τις μεγάλες μορφές που έχει βγάλει αυτός ο τόπος («Η πατρίδα μας έχει βγάλει τεράστιους δημιουργούς, κορφές, βουνά, πλαγιές, και τι δεν έχει βγάλει») τοποθετώντας πάνω απ’ όλους το «μεγάλο Τρικαλινό Βασίλη Τσιτσάνη».
Οι ηθοποιοί Φάνης Μουρατίδης και Σπύρος Παπαδόπουλος συνεργάζονται για πρώτη φορά στην οθόνη κι αναλαμβάνουν να μας πάνε ταξίδι στην «Τζαμάικα» με όχημα μια αισιόδοξη και τρυφερή δραμεντί. Εκμυστηρεύονται στον Κωνσταντίνο Καϊμάκη τα μυστικά του ταξιδιού αυτού ενώ αποκαλύπτουν ότι ο χαρακτήρας του τηλεπαρουσιαστή στηρίχτηκε στον Βλάσση Μπονάτσο.
-Το Documneto βρέθηκε στην παράσταση «Επισκεπτήριο» του Εθνικού που παίχτηκε σε ασθενείς της ψυχιατρικής πτέρυγας του Κωνσταντοπούλειου ιδρύματος- στα τρία χρόνια που τρέχει η δράση του Εθνικού Θεάτρου έχει δώσει 500 παραστάσεις σε νοσοκομεία και ιδρύματα για 2.500 ασθενείς- και η Στέλλα Χαραμή μίλησε με τους πρωταγωνιστές του έργου Ηλία Κουνέλα και Ιφιγένεια Γρίβα.
-Με αφορμή την επέτειο των 20 χρόνων από το θάνατο (26 Δεκεμβρίου 1997) του πολυσχιδούς διανοητή Κορνήλιου Καστοριάδη, το Documento δημοσιεύει δύο κείμενα (του εκπαιδευτικού Νίκου Ξηρουδάκη και του δρος φιλοσοφίας και συγγραφέα Γιώργου Ν. Οικονόμου) αναφορικά με την επικαιρότητα και την αιρετικότητα της σκέψης του Καστοριάδη.
-Ο Πίτερ Μπρέγκελ ο πρεσβύτερος (1525-1569) είναι ένας σπουδαίος Φλαμανδός ζωγράφος του 16ου αιώνα, βαθιά εμποτισμένος με το πνεύμα του ανθρωπισμού που εκλύθηκε την περίοδο της Αναγέννησης. Τα ερείπια του κάστρου στο έργο του «Η Βηθλεέμ στη Φλάνδρα» συμβολίζουν έναν παγανιστικό κόσμο σε παρακμή που έρχεται σε αντιπαράθεση με ένα νέο κτίριο που κατασκευάζεται, σύμβολο μιας νέας θρησκείας και η εικαστικός Κατερίνα Μαγείρου μας εισάγει στα μυστικά του.
–Γιορτές χωρίς γιαγιάδες δεν γίνονται. Η Ηλέκτρα Ζαργάνη κάνει crash test ανάμεσα σε δύο καταπληκτικές γυναίκες, μία παραδοσιακή γιαγιά από τη Λιβαδειά και μία γιαγιά νέας κοπής από την Αθήνα με τη δική της σελίδα στο Facebook και μας προσφέρει εικόνες και συνταγές με άρωμα παλιού καιρού.
–Οι ανάπηροι καλλιτέχνες διεκδικούν το δικαίωμα στις σπουδές. Ο σκηνοθέτης Αντώνης Ρέλλας αναφέρει στο ρεπορτάζ της Ηλέκτρας Ζαργάνη για τις προσπάθειες της Κίνησης Ανάπηρων Καλλιτεχνών να ανοίξει για πρώτη φορά διάλογο με το Εθνικό Θέατρο με σκοπό να αλλάξει ένα καθεστώς κατάλοιπο από την εποχή του Μεταξά.
-Ο συνθέτης Πέτρος Βαγιόπουλος που έχει γράψει με τον Μανώλη Ρασούλη μερικά από τα ωραιότερα ελληνικά τραγούδια («Νιώσε με», «Το βαλς», «Ρώσικά μου μάτια», «Πότε Βούδας, πότε Κούδας») θυμάται στιγμιότυπα από τη συνεργασία του με τον ιδιαίτερο δημιουργό τον οποίο χαρακτηρίζει «φιλοσοφημένο αναζητητή της αλήθειας» ενώ πιστεύει πως «ό,τι έγραψε ο Μανώλης πρέπει να το ψάχνουμε. Η αλήθεια είναι ότι τον εκτίμησαν περισσότερο όταν πέθανε καθώς τον θεωρούσαν ιδιόμορφο τρελό.»
-Δύο Έλληνες καλλιτέχνες μας μεταφέρουν στον πολιτισμό της Άπω Ανατολής. Οι αρχιτέκτονες Όλγα Σισμανίδου και Φώτης Σταματόπουλος ζουν τα τελευταία χρόνια στην Νότια Κίνα ( «Δεκατέσσερα εκατομμύρια εγγεγραμμένους κατοίκους έχει η πόλη Καντόνα στη Νότια Κίνα όπου ζούμε») και υπογραμμίζουν πως («θαυμάζουμε αυτό το λαό που κατάφερε σε λίγα χρόνια να κάνει τόσα πολλά και να έχει μια σύγχρονη, ποιοτική ζωή. Ενα μόνο δεν έχουν∙ τον ουρανό της Ελλάδας»).
