Η αίθουσα αναμονής ενός αεροδρομίου, η κλιματική κρίση και ο κόσμος που ονειρευόμαστε.
Ο Γιώργος Βαλαής παρουσιάζει τη νέα του θεατρική δουλειά στο θέατρο Θησείον και μέσα από το έργο επιχειρεί να μιλήσει για τον κόσμο στον οποίο ζούμε σήμερα και τα όνειρα που κάνουμε μέσα σε αυτόν. Η παράσταση «The weather in Europe» είναι μια υπαρξιακή κωμωδία για το μέλλον και αφορά την ιστορία έξι προσώπων που βρίσκονται αποκλεισμένα στην πύλη ενός αεροδρομίου. Ένα χορικό ανθρώπων που περιμένει, συζητά, διαφωνεί, θυμάται, χορεύει, ονειρεύεται. Ο φόβος τους για τον καιρό είναι ο φόβος για το μέλλον. Με αυτή την αφορμή μιλήσαμε με τον Γιώργο Βαλαή για τον κατακερματισμένο και ανασφαλή κόσμο στον οποίο ζούμε, αλλά και για τις συγκρούσεις και τις ελπίδες που μπορούν να αναδυθούν σε μία κατάσταση αναμονής.
–The Weather In Europe. Ποιο είναι το θέμα της παράστασης και γιατί το επιλέξατε;
Το θέμα της παράστασης είναι η αναμονή έξι ανθρώπων σε μια αίθουσα αεροδρομίου καθώς η πτήση τους αναβάλλεται λόγω καιρού. Το επέλεξα γιατί ήθελα να μιλήσω για τον σημερινό κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε όλοι, με ενδιαφέρει το θέατρο που μπορεί να μιλάει για το παρόν και όχι μόνο τα κλασικά κείμενα που το θέατρο λόγω ρεπερτορίου τα επαναλαμβάνει κάθε χρόνο. Μέσα από αυτή την αναμονή προκύπτουν διάφορες καταστάσεις που μιλούν για τον σημερινό κόσμο, για τα όνειρα που κάνουμε και για το σώμα μέσα στο οποίο ζούμε. Βιώνουμε τον καιρό μέσα από το σώμα μας.
–Έξι άτομα αποκλεισμένα στο gate ενός αεροδρομίου λόγω κλιματικής κρίσης. Τι σηματοδοτεί κατά τη γνώμη σας αυτός ο αποκλεισμός;
Στον κόσμο που ζούμε και ενώ οι πληροφορίες και τα προϊόντα διαχέονται, οι άνθρωποι παραμένουν αποκλεισμένοι. Ο αποκλεισμός τους είναι η μη πραγμάτωση της ζωής που ονειρεύονται, είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους μας. Παραμένουμε ακινητοποιημένοι μέσα σε ένα κόσμο που κινείται.
–Οι νέοι σήμερα ζουν σε έναν καταρκεματισμένο και επισφαλή κόσμο. Ποιες είναι οι θεματικές που διατρέχουν το κείμενο σε σχέση με αυτό;
Όλοι οι νέοι ζουν σε ένα κατακερματισμένο κόσμο και εγώ και εσείς γεννηθήκαμε σε αυτόν τον κατακερματισμένο κόσμο, γεννηθήκαμε σε ένα μοντέρνο κόσμο που ακυρώνει τον παλιό και ονειρεύεται κάτι νέο, για να ακριβολογώ κάτι καινούργιο που δεν κατάφεραν να ζήσουν οι γονείς μας, δεν θέλουμε να ζήσουμε τις ζωές των γονιών μας, και καλά κάνουμε. Δεν ξέρω όμως τι είδους ζωή θα ζήσουμε εμείς. Ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε είναι ο κόσμος που ονειρευόμαστε.
-Οι ήρωες ζουν μέσα στην αναμονή, ένα χώρο άκαρπων σκέψεων, μάταιων συγκρούσεων, νέων ελπίδων, βραδύτητας και αβεβαιότητας για το παρόν. Αυτή η κατάσταση θυμίζει ή είναι εμπνευσμένη από την εποχή της πανδημίας;
Δεν είχα στο μυαλό μου την πανδημία, αλλά την αναμονή σε ένα αεροδρόμιο. Προφανώς υπάρχουν κάποιες ομοιότητες αλλά δεν ξέρω αν προέκυψαν κάποια έργα τέχνης από την εμπειρία της πανδημίας. Ίσως η εμπειρία της πανδημίας που ζήσαμε όλοι μας να είναι μεγαλύτερη από την αντιστροφή της πραγματικότητας που κάνει ένα έργο τέχνης και ειδικά το θέατρο. Ότι θα δεις στη σκηνή θα είναι μικρότερο από αυτό που έχεις ζήσει, ειδικά οι άνθρωποι που χάσανε τους οικείους τους.
-Γιατί χαρακτηρίζετε το έργο μία υπαρξιακή κωμωδία για το μέλλον;
Η ίδια η ζωή έχει και μια κωμική πλευρά, όταν δεν γελάμε εμείς με αυτό που μας συμβαίνει γελά κάποιος άλλος. Επίσης ήθελα να υπάρχει χιούμορ στην παράσταση οπότε κάποιες ρεαλιστικές συνθήκες αποδίδονται από κωμική πλευρά.
-Αυτή την περίοδο η υπόθεση του Κολωνού και όχι μόνο έρχεται να φωτίσει μία πραγματικότητα φρίκης. Ποιες είναι οι δικές σας σκέψεις;
Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί είναι η ατιμωρησία των ανθρώπων που κάνουν αυτά τα εγκλήματα, ταυτόχρονα όμως θεωρώ πολύ κακό για μια κοινωνία να φαντασιώνεται το θάνατο ως τιμωρία ή να επανέρχεται η συζήτηση για την θανατική ποινή. Η δικαιοσύνη, το δίκαιο που έχουμε φτιάξει εμείς οι ίδιοι οι άνθρωποι για τους εαυτούς μας και για τον κόσμο πρέπει να δίνει τις απαντήσεις.
INFO:
”The Weather in Europe”
Έως 20 Νοεμβρίου
Τετάρτη – Κυριακή, 21:00
Θέατρο Θησείον
Τουρναβίτου 7, Ψυρρή
