Ο Γιάννης Κότσιρας μάς ταξιδεύει στο άπειρο

Ο Γιάννης Κότσιρας μάς ταξιδεύει στο άπειρο
Ο Γιάννης Κότσιρας με τον συνθέτη Μανόλη Ανδρουλιδάκη και την εικαστικό Εμμανουέλα Δασκαλάκη, ο πίνακας της οποίας κοσμεί το εξώφυλλο του δίσκου

Ο νέος δίσκος του Γιάννη Κότσιρα «Παράθυρο στο άπειρο» περιλαμβάνει δέκα τραγούδια σε μουσική Μανόλη Ανδρουλιδάκη και στίχους Αλκη Αλκαίου.

Κάποτε μια συνάδελφος του Γιάννη Κότσιρα του είχε πει ότι τραγουδάει σαν να έχει καταπιεί… κουρδιστήρι. Και πραγματικά, ο Κότσιρας διαθέτει μια φωνή-αλφάδι, ικανή να μεταφέρει το τραγούδι στον κόσμο, γι’ αυτό και διατηρείται στην κορυφή εδώ και τριάντα χρόνια, από τότε δηλαδή που εμφανίστηκε με το «Τσιγάρο» της Ρεμπούτσικα και της Ζιώγα. Στον τελευταίο του δίσκο, το «Παράθυρο στο άπειρο» (Minos EMI), αποδέχτηκε την πρόταση του συνθέτη Μανόλη Ανδρουλιδάκη να ερμηνεύσει δέκα πρωτότυπα τραγούδια σε στίχους του Αλκη Αλκαίου, του ποιητή που έκανε γνωστό στο πανελλήνιο μέσω των δικών του μελοποιήσεων ο Θάνος Μικρούτσικος. Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς γράφτηκαν τα συγκεκριμένα στιχουργήματα του Αλκαίου. Και πάλι συναντάμε το ερωτικό αδιέξοδο («Βγαίνω μες του κόσμου τη βροχή/ κάρβουνο που ψάχνει τη φωτιά σου»), την περιπλάνηση μέσα στη νύχτα που πέφτει στην πόλη («Σώμα σε ξέφρενο ρυθμό/ που φλέγεται για ουρανό/ μα το κερδίζει η νύχτα»), την αγάπη για τους αποσυνάγωγους («Οι τρελοί αυτού του κόσμου/ το σκοτάδι και το φως μου»), αλλά και τα οικεία υπερρεαλιστικά στοιχεία του, όπως είχαν αποκαλυφθεί στο «Ερωτικό (Με μια πιρόγα)» του Μικρούτσικου («Ελάφι η ψυχή σου αλαφιασμένο/ μπήκε στο δάσος μου το πετρωμένο»). Ο Ανδρουλιδάκης, που η δουλειά αυτή σηματοδοτεί μια πρόοδο στην πορεία του, έφτιαξε δέκα τραγούδια ικανά να πάρουν το πολυπόθητο ραδιοφωνικό air play, τραγούδια δηλαδή mainstream λογικής και άρα εύκολα στο να μπουν στα χείλη όλων.

Μεγάλο ρόλο έπαιξαν σε αυτό οι «καλογυαλισμένες» ενορχηστρώσεις του Αλέξανδρου Λιβιτσάνου, που σε συνδυασμό με τη φωνή-αλφάδι του Κότσιρα, που λέγαμε, αλλά και τη φύση των μελωδιών του Ανδρουλιδάκη κάνουν το όλο πακέτο άκρως δελεαστικό. Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν στιγμές που ο Ανδρουλιδάκης κάνει την έκπληξη συνθετικά, καθώς, ενώ κάποιοι στίχοι «φωνάζουν» για να γίνουν ζεϊμπέκικα, εκείνος έβαλε περίτεχνες αρμονίες, κάνοντας κάτι διαφορετικό, πρωτότυπο αν μη τι άλλο, στο μεταίχμιο αμιγούς μπαλάντας και λαϊκότροπου τραγουδιού. Θα μπορούσα να αναφερθώ σε καθένα τραγούδι ξεχωριστά, θεωρώ όμως πως όλα τα κομμάτια έχουν ένα αδιάσπαστο ύφος που σε προκαλεί να ακούσεις το άλμπουμ από το πρώτο ως το τελευταίο track σαν να θες να δεις τι «θα γίνει παρακάτω», ενόσω ο ερμηνευτής αφηγείται στην ουσία τα εσώψυχα του ποιητή. Δεν τραγουδάει ο Κότσιρας.

H αίσθηση είναι ότι ο ίδιος ο Αλκαίος τραγουδάει κι αυτό είναι για μένα η μεγαλύτερη καλλιτεχνική επιτυχία του άλμπουμ. Ο πίνακας της Εμμανουέλας Δασκαλάκη στο εξώφυλλο σε προϊδεάζει για το περιεχόμενο.

INFO
O νέος δίσκος του Γιάννη Κότσιρα «Παράθυρο στο άπειρο» κυκλοφορεί από τη MINOS EMI

Documento Newsletter