Θα περίμενε κανείς από δημοσιογράφους και ΜΜΕ που δεν έχουν ασκήσει την ελάχιστη κριτική στην πολιτική απόφαση της κυβέρνησης να μην προχωρήσει, έναν χρόνο τώρα, στην ενίσχυση του ΕΣΥ να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί με τον λεγόμενο κοινωνικό αυτοματισμό.
Θα περίμενε επίσης από τα ΜΜΕ, τα οποία έχουν εισπράξει δεκάδες εκατομμύρια για να προβάλλουν ένα κοινωνικό μήνυμα για θέματα δημόσιας υγείας (δωρεάν με βάση νόμο του κράτους που ψήφισε η ΝΔ) να μην επιτίθενται με τόση ένταση για παράδειγμα στους ιδιώτες γιατρούς ή τους φαρμακοποιούς.
Θα περιμέναμε επίσης όλοι οι παραπάνω να προβάλλουν και τα επιχειρήματα και τις ενστάσεις για παράδειγμα των ιδιωτών γιατρών, οι οποίοι διατηρούν ιατρεία, πληρώνουν ενοίκια και υπαλλήλους, έχουν πελάτες που κουράρουν, τους οποίους φυσικά και δεν θα μπορούν να εξυπηρετήσουν αν ενταχθούν στο ΕΣΥ. Πάντα βέβαια υπό το πρίσμα της δυνατότητας της κυβέρνησης να προχωρήσει σε προσλήψεις γιατρών στο ΕΣΥ. Ή των φαρμακοποιών οι οποίοι δεν μπορεί να ενημερώνονται για μια υπόθεση που τους αφορά άμεσα από τα κανάλια. Ωστόσο τίποτε από τα παραπάνω δεν έγινε.
Τα κανάλια και οι συνάδελφοι έκαναν αυτό που ξέρανε καλά να κάνουν εδώ και χρόνια. Αυτό που έπραξαν και τα πρώτα χρόνια της κρίσης που ακολούθησαν τη χρεοκοπία της χώρας. Στράφηκαν κατά εργασιακών ομάδων που τόλμησαν να αμφισβητήσουν τις αποφάσεις της κυβέρνησης ή στο παρελθόν τόλμησαν να αντισταθούν στα μνημόνια που υποβάθμιζαν τις ζωές τους.
Ετσι αποκόπτονται για μια ακόμη φορά από την κοινωνία, οδηγούν σημαντικό μέρος της στα social media και στην ομολογουμένως προβληματική μονοκαλλιέργειά τους (εμείς και οι απέναντι) και φυσικά καθιστούν τον εαυτό τους όμηρο μιας πολιτικής ελίτ που κυβερνά και που χρεοκόπησε τον τόπο, μην ξεχνιόμαστε.
Πρόκειται για έναν πολύ δυσάρεστο φαύλο κύκλο.
