Παραδοσιακά το ανάκτορο των Βερσαλλιών χρησίμευε για τον ορισμό των νικητών και των ηττημένων ενός πολέμων. Όμως αυτή τη φορά οι παρευρισκόμενοι ανακοίνωσαν επί της ουσίας την ήττα τους, μιας και η άτυπη Σύνοδος Κορυφής που διεξήχθη στις 10-11 Μαρτίου έβγαλε έναν συνηθισμένο ευρωπαϊκό συμβιβασμό.
Ο ευρωστρατός βρισκόταν στο επίκεντρο των συζητήσεων από τη στιγμή που ο πόλεμος στην Ουκρανία λειτουργούσε σαν επιταχυντής των εξελίξεων. Οι προνομιακές σχέσεις Παρισίου-Βερολίνου-Μόσχας έχουν διακοπεί και η γραμμή των χωρών της Βαλτικής και της Πολωνίας έχει ηγεμονεύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο.
Προτού διεξαχθεί η συνεδρίαση διάφορα σενάρια είχαν δει το φως της δημοσιότητας από το αμυντικά ευρωομόλογα έως τις προτάσεις 6 σημείων του Μητσοτάκη για την ενεργειακή κρίση. Αν και στην ανακοίνωση που ακολούθησε την συνεδρίαση αποτυπώνεται μία πρόθεση επανεξοπλισμού, αυτή δεν θα φαίνεται ότι πραγματοποιηθεί συντεταγμένα και στη βάση ενός κοινού σχεδίου αλλά κάτω από την αμερικανική ομπρέλα του ΝΑΤΟ.
Η Γερμανική στρατηγική
Το Βερολίνο από τη στιγμή που οι Ρώσοι εισέβαλλαν σε όλο το μήκος των Ουκρανικών συνόρων, ανακοίνωσε δια στόματος του καγκελαρίου Σολτς την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών κατά 100 δις ευρώ για το 2022 ξεπερνώντας το απαιτούμενο 2% του ΝΑΤΟ. Τα χρήματα αυτά θα χρησιμοποιηθούν για την αναβάθμιση για εκσυγχρονισμό των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων, που βρίσκονται σε κακή κατάσταση.
Το Βερολίνο ξοδεύοντας αυτά τα ποσά ούτε φιλοδοξεί να φτάσει τις αμερικανικές δυνατότητες, ούτε καν να θέσει τα θεμέλια ενός ευρωστρατού. Αντιθέτως επιχειρεί να καθησυχάσει τις ανησυχίες των κρατών της Βαλτικής και της Πολωνίας.
Συν τοις άλλοις, οι Γερμανοί δεν σκοπεύουν να αφήσουν τους Γάλλους να χρησιμοποιήσουν την στρατιωτική τους ισχύ ώστε να εξισορροπήσουν την γερμανική οικονομική ηγεμονία στην Ευρώπη. Κατά συνέπεια, στρέφονται προς την σίγουρη αμερικανική «αγκαλιά».
Η αθέατη όψη του ευρωπαϊκού επανεξοπλισμού
Η άνοδος των στρατιωτικών δαπανών σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα χρηματοδοτηθεί μέσα από την κρατική δανειοδότηση αυξάνοντας το δημόσιο χρέος, παρότι ο επανεξοπλισμός θα είναι περιορισμένης έκτασης. Γεγονός λογικό, διότι οι συμβατικοί εξοπλισμοί τη στιγμή που υπάρχει η πυρηνική ομπρέλα και το δόγμα αμοιβαίας καταστροφής (MAD) δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία.
Άλλωστε ο επανεξοπλισμός τη Μ. Βρετανίας το 1939 άγγιζε το 30% επί του ΑΕΠ και της Γαλλίας το 9% επί του ΑΕΠ το τωρινό 2% των Ευρωπαίων μοιάζει με καρικατούρα. Για αυτό τον λόγο η περιορισμένη αύξηση των αμυντικών δαπανών δεν στοχεύει στη διεξαγωγή ενός επιθετικού πολέμου αλλά στον καθυσηχασμό των χωρών που βρίσκονται στη πρώτη γραμμή με την Ρωσία, στην ανάσχεση της Ρωσίας και στην ενίσχυση του ΝΑΤΟ.
Οι Αμερικανοί είναι οι μεγάλοι νικητές του τρέχοντος πολέμου στην Ουκρανία, αφού με μικρό οικονομικό κόστος επανεπιβεβαιώνονται ως η κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη και το ΝΑΤΟ ξαναβρήκε την χαμένη πυξίδα του στον αντιρωσισμό.
