Οι λέξεις, η επιλογή της παράθεσης νοήματος μέσα από φράσεις, εμπεριέχουν το σύμπαν μας. Πόσα πολλά «τίποτα», ανατριχιαστικά «κάτι», ανίερα «επειδή» και απαράδεκτα «διά ταύτα» εκστόμισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στη ομιλία του στη βουλή!
Μια φράση του όμως, στο πλαίσιο της συζήτησης στην Ολομέλεια της 5ης Μαρτίου 2025 για το έγκλημα των Τεμπών, συνοψίζει μέσα της όλη την αλαζονεία, όλον τον κυνισμό και όλο το άτεγκτο σύμπαν, όλον τον κόσμο του: «Πώς να μετατρέψουμε μια τραγωδία σε ένα εφαλτήριο για να γίνουμε καλύτεροι», ανέφερε ως μείζον μέλημα της κυβέρνησης της ΝΔ (για να την… πει στην αντιπολίτευση), σε ρόλο εταιρικού «πραγματογνώμονα» που έχει ενσωματώσει σε κάθε πτυχή της κυβέρνησης ΑΕ την πολιτική του κέρδους που οδήγησε στα Τέμπη και συνεχίζει να χαράσσει κοιλάδες νέων Τεμπών σε όλους τους τομείς, με μόνη έννοια να έχει το μικρότερο πολιτικο(εταιρικό) κόστος…
Κι ας μην έχει κάνει τίποτα η κυβέρνηση για ασφαλή τρένα στα χρόνια θητείας της και ας παραπέμπει ακόμα και τώρα στα επόμενα δυο χρόνια για ασφαλή σιδηρόδρομο…
Τα όρια της γλώσσας μου καθορίζουν τα όρια του κόσμου μου, έλεγε ο Βιτγκενστάιν.
Η φράση Μητσοτάκη, ο τρόπο της, το ύφος της, η παγωνιά του υπολογισμού της βρίσκει απέναντί της τον αγώνα των οικογενειών των θυμάτων στα Τέμπη, στην απαίτηση για δικαιοσύνη, για απόδοση ευθυνών και για αξιοπρεπή ζωή.
Μια τραγωδία δεν είναι εφαλτήριο, είναι εφιάλτης. Ο αγώνας απέναντι σε πολιτικές-εφιάλτες είναι πάνδημος, δίπλα στους συγγενείς των 57 ανθρώπων που ζητούν δικαίωση.
Ολοι στον αγώνα για να μην υπάρξουν νέα Τέμπη.
Στο 46:45 του βίντεο της πρωτολογίας Μητσοτάκη στη Βουλή:
Διαβάστε επίσης: