Γράφει ο Αστέρης Κούτουλας, Διοικητικός διευθυντής του Hellas Filmbox Berlin
Αρχικά θα πρέπει να πω ότι ούτε ειδήμων είμαι στον ελληνικό κινηματογράφο ούτε ήταν ποτέ φιλοδοξία μου να γίνω διευθυντής φεστιβάλ.
Το Ηellas Filmbox Berlin ήταν μια ιδέα που είχαμε από κοινού με τη γυναίκα μου Ινα, αρχικά ως πολιτική κίνηση: για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε τέτοιο μένος από την πλευρά των γερμανικών μίντια εναντίον ενός έθνους. Δεν μιλάμε για απλή κριτική πολιτικών ή κυβερνητικών επιλογών αλλά για κατάκριση ενός ολόκληρου λαού. Έπρεπε να αντιδράσουμε με τα μέσα που είχαμε και το όπλο για εμάς είναι η τέχνη, η προβολή των Ελλήνων δημιουργών. Αυτά που ενδεχομένως θα μπορούσαν να αλλάξουν την εικόνα για τη χώρα μας στον Τύπο. Κάπως έτσι γεννήθηκε αυτό το φεστιβάλ.
Για να επιτευχθεί ο δύσκολος αυτός στόχος επικεντρωθήκαμε στον γερμανικό Τύπο και βέβαια στο γερμανικό κοινό. Μέσα στα δύο προηγούμενα χρόνια παίξαμε 132 ταινίες ελληνικές ή ελληνικού θέματος, εκ των οποίων οι 65 ήταν υποτιτλισμένες στα γερμανικά, πράγμα που έγινε από την ομάδα μας με μεγάλο κόπο και υπερπροσπάθεια. Επρεπε να αναπτύξουμε τα σλόγκαν και να κάνουμε ειδικές φωτογραφίσεις για την προώθησή του. Προς μεγάλη μας χαρά πετύχαμε να τρυπώσουμε στις εφημερίδες «Bild» –επιτέλους με ένα θετικό δημοσίευμα για την Ελλάδα– και «Tagesspiegel», στο «Focus», στη «Süddeutsche Zeitung», στο «Stern» και στα μεγάλα γερμανικά τηλεοπτικά κανάλια, ενώ η «Zeit» έγραψε για το φεστιβάλ μας «η μικρή ελληνική Berlinale», κάνοντάς μας πολύ περήφανους. Ολα αυτά έφτασαν στα αυτιά και τα μάτια εκατομμυρίων Γερμανών.
Φέτος το Babylon, ο ιστορικός κινηματογράφος που υπήρξε έδρα μας τα προηγούμενα δύο χρόνια, πήρε την πρωτοβουλία να οργανώσει μαζί μας ένα warm-up, δηλαδή να παίξει 30 νέες ελληνικές ταινίες πριν από την έναρξη του φεστιβάλ (στο οποίο δείχνουμε άλλες 30). Αυτό σημαίνει ότι η διοργάνωσή μας έγινε ανταγωνιστική γιατί αυτό που προβάλλει μπορεί να σταθεί μόνο του και να υπολογίζει στο κοινό του. Το κοινό που πετύχαμε με πολλή δουλειά εμείς να δημιουργήσουμε. Και πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει αυτό το κοινό με τη συνδρομή μας.
Το φετινό φεστιβάλ αλλάζει και μεταφέρεται σε έναν νέο, εναλλακτικό χώρο, πολύ βερολινέζικο και νεανικό, το Urban Spree. H αλλαγή γενικά ήταν δική μου πρωτοβουλία: ήθελα να το δω να μεταμορφώνεται και όχι να εξελίσσεται απλώς σε ένα κλασικό εθνικό φεστιβάλ όπως τόσα άλλα. Ενα φεστιβάλ πρέπει να προτείνει κάτι νέο. Το Filmbox φέρνει αφενός κάτι καινούργιο στο βερολινέζικο κοινό, τις ταινίες, τις εκδηλώσεις και τα events, αλλά πρωτοπορεί και στη φόρμα. Θα ήθελα να υπάρχει στην καρδιά των σινεφίλ ως το πιο ανήσυχο και αιρετικό φεστιβάλ, αυτό που σε κάθε νέα έκδοσή του θα επιφυλάσσει κάτι νέο και απρόσμενο, ενδεχομένως κάτι τρελό και αφάνταστο. Ετσι φέτος το κύριο πρόγραμμά του είναι τα Box Talks, οι συζητήσεις μεταξύ ενός Ελληνα και ενός Γερμανού καλλιτέχνη που θα ανταλλάσσουν απόψεις. Θα μάθει ο κόσμος από πρώτο χέρι τη διαδικασία του filmmaking από τους ίδιους, την ελληνική ματιά και τη γερμανική ματιά, για να έρθουν κοντά η μια στην άλλη, να ζυμωθούν και να συνθέσουν μια γόνιμη και εύμορφη συν-παρουσία. Κάποια στοιχεία που θα προσθέσουμε φέτος είναι τρεις σπουδαίες μουσικές συναυλίες (Gadjo Dilo, The Human Touch και The Boy), μια έκθεση δώδεκα Ελλήνων καλλιτεχνών αλλά και ένα market με ελληνικά προϊόντα.
Τίποτε από όλα αυτά που κάναμε και κάνουμε δεν θα γινόταν όμως αν δεν υπήρχε η ομάδα μας, ένας πυρήνας είκοσι ανθρώπων, Ελλήνων και Γερμανών, που εργάζονται εθελοντικά. Και φυσικά θα πρέπει να ευχαριστήσω τους δύο φορείς που υπήρξαν οικονομικοί στυλοβάτες μας και είμαστε ευγνώμονες για τη συμβολή τους: το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος και το Bundeszentrale für Politische Bildung, που είναι γερμανικός δημόσιος φορέας. Ομως η αληθινή καρδιά του φεστιβάλ μας είναι οι άνθρωποί του, αυτοί που το φτιάχνουν με τα χέρια τους, τον χρόνο τους και τη συνεχή παρουσία τους. Είναι μια καρδιά δυνατή.
INFO
24-28 Ιανουαρίου, Βερολίνο, Γερμανία
Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα και τις εκδηλώσεις στο www.hellasfilmbox.de
