Η τηλεοπτική εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη μέσω της εκπομπής του Σταύρου Θεοδωράκη θα μείνει στην ιστορία, καθώς ο ίδιος επέλεξε με αυτήν να σηματοδοτήσει τη «φυγή του προς τα εμπρός», καταφέρνοντας τα αντίθετα αποτελέσματα. Ο πρωθυπουργός που ανέβηκε στην εξουσία μετρώντας φέρετρα από το βήμα της Βουλής, σήμερα οδεύει προς τις εκλογές προσπαθώντας να κρύψει τις ευθύνες της κυβέρνησής του για την τραγωδία των Τεμπών πίσω από επικοινωνιακά κόλπα.
Αυτό έγινε ορατό διά γυμνού οφθαλμού από όσους πολίτες τον παρακολούθησαν στην πολύ προσεκτικά σχεδιασμένη εμφάνισή του αλλά και από το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.
Ομως εκτός από το ρεσιτάλ πρωτοφανούς αμετροέπειας, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας με την εμφάνισή του ομολόγησε και κάτι ακόμη: το πολιτικό του αφήγημα έχει καεί ολοσχερώς και ο ίδιος έχει απομείνει απελπιστικά μόνος, ακόμη κι αν εξακολουθεί να παριστάνει πως δεν το καταλαβαίνει.
Αναίσχυντος «πρωταγωνιστής»
Από τη μία η επικοινωνιακή γραμμή αντιμετώπισης της πολύνεκρης τραγωδίας των Τεμπών δεν είναι τίποτε άλλο από μια χυδαία εκμετάλλευση με στόχο την προσαρμογή της στην πολιτική του ατζέντα. Εκεί που οι πολίτες ζητούν περισσότερο κράτος ο Κυρ. Μητσοτάκης προτάσσει περισσότερο νεοφιλελευθερισμό, ακριβώς όπως έκανε με την εκμετάλλευση της πανδημίας για την αποσάθρωση του ΕΣΥ.
Αδυνατώντας να μετακινηθεί έστω και ένα εκατοστό από τις ακροκεντρώες του θέσεις, υπερασπίστηκε τις πλουσιοπάροχες αμοιβές των χρυσοκάνθαρων της κυβέρνησής του, κατηγόρησε το κράτος, τους κρατικούς υπαλλήλους και τον συνδικαλισμό, θέτοντας στο απυρόβλητο την εταιρεία, διαβεβαιώνοντας μάλιστα πως δεν πρόκειται να την πιέσει για τίποτε, ενώ εκτός από την προσβολή σε νεκρούς και επιζώντες με την έκκληση «βάλτε πλάτη», έφτασε στο σημείο να βάλει στο τραπέζι έως και νέα συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 16, προκαλώντας ακόμη περισσότερο τη νεολαία.
Δεν πρόκειται ούτε για αστοχία ούτε για λάθος υπολογισμούς. Τουναντίον, έπειτα από αναμονή τριών εβδομάδων αυτό είναι το πολιτικό αφήγημα με το οποίο ο ίδιος και το κόμμα του θα πορευτούν στις εκλογές. Το γεγονός πως οι μετρήσεις της κοινής γνώμης καταγράφουν βαριά πλήγματα για τη Νέα Δημοκρατία από το επιτελείο του Κυρ. Μητσοτάκη ερμηνεύεται ως «δικαιολογία» για να οξύνει αυτήν ακριβώς τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα, αλλά και να την επεκτείνει.
Σύγκρουση με Ανδρουλάκη
Από την άλλη, η σύγκρουσή του με τον Νίκο Ανδρουλάκη την ώρα που τα δημοσκοπικά κομφετί των προηγούμενων μηνών έχουν «εξαϋλωθεί» επιβεβαιώνει απλώς τα παραπάνω. Την ώρα που οι υπερφίαλες διακηρύξεις περί αυτοδυναμίας στις εκλογές τον έχουν πλέον απομονώσει απολύτως και αποκαλύπτεται πως ο ίδιος δεν έχει να προσφέρει τίποτε ούτε στη χώρα ούτε στο κόμμα του, η στόχευση στο αντιδραστικό ακροατήριο αποτελεί την τελευταία σανίδα σωτηρίας.
Κυβερνητικοί και φιλικές πένες μεταφράζουν αυτήν τη στρατηγική ως απεύθυνση στον «μεσαίο χώρο», όμως στην πράξη τίποτε το μετριοπαθές δεν προκύπτει από την ατζέντα αυτή. Αντιθέτως, οδεύοντας προς τις εκλογές η απόφαση είναι να πάνε τα πράγματα στα άκρα με τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, αφού πλέον είναι ξεκάθαρο πως για τον Ν. Ανδρουλάκη είναι ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης που αποτελεί αγκάθι για οποιαδήποτε συζήτηση με τους «γαλάζιους».
Κατά το Μοσχάτο η τακτική αυτή στοχεύει στους «αναποφάσιστους», που κατά την ανάγνωσή τους δεν κατευθύνονται προς την αξιωματική αντιπολίτευση αλλά προς τη Χαριλάου Τρικούπη. Επίσης, στο στρατόπεδο των «γαλάζιων» εκτιμούν πως ο αντίκτυπος από την τραγωδία των Τεμπών είναι «διαχειρίσιμος», γι’ αυτό και στοχεύουν απλώς στο «μάζεμα» των απωλειών. Η απώλεια όμως της αυτοδυναμίας τους φέρνει απλώς σε ένα αδιέξοδο το οποίο αρνούνται –ακόμη– να παραδεχτούν.
Το φιάσκο της ομάδας
Τα πυρά του Αδωνη Γεωργιάδη κατά «δημοφιλών» υπουργών την περασμένη εβδομάδα έπεσαν σχεδόν στο κενό. Παρά την εμφάνιση υπουργών όπως της Νίκης Κεραμέως και άλλων αρμόδιων, όπως του υφυπουργού Μιχάλη Παπαδόπουλου, το Μέγαρο Μαξίμου δεν διαπίστωσε κανένα όφελος από τη δημόσια παρουσία τους. Επιπροσθέτως, υπουργοί με δημοσκοπικό εκτόπισμα όπως ο Νίκος Δένδιας και ο Κυριάκος Πιερρακάκης συνεχίζουν να λάμπουν διά της απουσίας τους.
Μάλιστα ο τελευταίος έχει εσχάτως ακόμη ένα λόγο να κρύβεται, αφού οι αποκαλύψεις του Documento για την επιμόλυνση του τηλεφώνου της Αρτεμις Σίφορντ μέσω μηνύματος του εμβολιαστικού προγράμματος «καίνε» ακόμη περισσότερο το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Η απουσία των «βαριών ονομάτων» από τον δημόσιο διάλογο, η ένδεια δυνατοτήτων των μικρομεσαίων στελεχών και η γενική κατακραυγή των τηλεθεατών κατά των τηλεοπτικών καναλιών που τα αναγκάζει σε περιορισμό της φιλοκυβερνητικής γραμμής αφήνουν τον πρωθυπουργό και λίγους συνεργάτες ακόμη περισσότερο μόνους.
