Το υπουργείο Εργασίας, παρά τις πρόσφατες αλλαγές µετά τον ανασχηµατισµό, δεν έχει αλλάξει ρότα αναφορικά µε τη διαχείριση των εργασιακών αλλά και συνταξιοδοτικών θεµάτων που απασχολούν την κοινωνία. Το «επιτελικό» µπάχαλο καλά κρατεί, οι ρυθµίσεις, που επί της ουσίας απορρυθµίζουν την αγορά, εξακολουθούν να έρχονται η µια µετά την άλλη, οι υποσχέσεις περί αυξήσεων σε µισθούς και συντάξεις παραµένουν επικοινωνιακά πυροτεχνήµατα χωρίς ουσία, ενώ η κάθε φορά διαφορετική ηγεσία του αποδεικνύεται ολοένα και πιο απόµακρη από την πραγµατική εικόνα της κοινωνίας και των προβληµάτων της.
Πέρα όµως από το γενικότερο πλαίσιο των πολιτικών της Ν∆ που επηρεάζουν τη ζωή των ασφαλισµένων και των συνταξιούχων, σε καθηµερινό πονοκέφαλο αναδεικνύεται για τους απόµαχους της εργασίας και όλους όσοι βρίσκονται προ των πυλών της συνταξιοδότησης η ίδια η λειτουργία του ΕΦΚΑ. Ενός ΕΦΚΑ που βρίθει από golden boys µε παχυλούς µισθούς, από µαύρες τρύπες στα ταµεία του και από απανωτές τµηµατικές παραχωρήσεις έργου σε ιδιώτες, την ώρα που παραµένει υποστελεχωµένος –γιατί 150 εργαζόµενοι που ανακοινώθηκαν ως προσλήψεις είναι σταγόνα στον ωκεανό–, µε υπαλλήλους που στοχοποιούνται καθηµερινά ενώ καλούνται να βγάλουν τεράστιο όγκο δουλειάς χωρίς ανανεωµένα ηλεκτροµηχανογραφικά συστήµατα. Ενός ΕΦΚΑ που αντί να στέκεται αρωγός ως βασικός κοινωνικός πυλώνας και να λύνει ζητήµατα, δηµιουργεί ακόµη περισσότερα.
∆εν είναι λίγες οι φορές που οι συνταξιούχοι έχουν έρθει αντιµέτωποι µε τα σοβαρά προβλήµατα λειτουργίας του ΕΦΚΑ και κάθε φορά βρίσκονται από ζηµιωµένοι έως και χρεωµένοι.
Ξεκινώντας από το πρόσφατο φιάσκο, τον Μάρτιο του 2023 εξαιτίας λογιστικού λάθους της αναδόχου εταιρείας –σύµφωνα µε το σχετικό δελτίο Τύπου του υπουργείου Εργασίας– ο ΕΦΚΑ διένειµε 15,5 εκατ. ευρώ παραπάνω σε 572.000 συνταξιούχους και τώρα, ένα χρόνο µετά, που το κατάλαβε, τρέχει να τους παρακρατήσει ποσά από 26 έως 100 ευρώ από τις συντάξεις Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2024. Αποτέλεσµα; Ενα γενικό κοµφούζιο και χρεωµένοι συνταξιούχοι, την ώρα που οι συντάξεις τους είναι στα πιο χαµηλά επίπεδα και µε το ζόρι ανταποκρίνονται στο ράλι ακρίβειας.
Ο πονοκέφαλος του ΕΦΚΑ, όµως, δεν σταµατά εδώ. Μετά τη φαεινή ιδέα για πρόσληψη ιδιωτών ώστε να υλοποιηθεί η επικοινωνιακή δέσµευση του πρωθυπουργού για fast track συντάξεις, χιλιάδες είναι τα λάθη που παρατηρούνται στον υπολογισµό κύριων και επικουρικών, τα οποία σύµφωνα µε τα στοιχεία των δύο τελευταίων χρόνων αγγίζουν και το 50% των πρόσφατων αιτήσεων συντάξεων.
Τα «λάθη» αυτά της διοίκησης, όµως, στοιχίζουν ακριβά, αφού από τη µια οι ίδιοι οι συνταξιούχοι µπαίνουν σε έναν κυκεώνα ενστάσεων, αιτήσεων θεραπείας και εξόδων για να αποδείξουν ότι σύµφωνα µε τα χρόνια εργασίας τους δικαιούνται διαφορετικά ποσά, ενώ από την άλλη µέχρι να δικαιωθούν αναγκάζονται να ζουν µε µικρότερη σύνταξη από την πραγµατική τους. Η ίδια εικόνα και χειρότερη επικρατεί και στις περιπτώσεις της παράλληλης ασφάλισης, όπου τα λάθη του α΄ επανυπολογισµού επαναλαµβάνονται αυθαίρετα και στον β΄ επανυπολογισµό, καταλήγοντας και πάλι σε µικρότερες συντάξεις για χιλιάδες δικαιούχους.
Είναι παραπάνω από προφανές ότι ο εµπαιγµός των συνταξιούχων δεν έχει τέλος κατά την περίοδο διακυβέρνησης της Ν∆. Βρισκόµαστε µπροστά σε µια κυβέρνηση που ούτε µπορεί ούτε θέλει να προσφέρει στους απόµαχους της εργασίας. Εχει απαρνηθεί τον κοινωνικό της ρόλο και ο τρόπος που διοικεί τον ΕΦΚΑ και γενικότερα το σύστηµα των συντάξεων δεν έχουν καµία διαφορά µε τον µύθο της κότας µε τα χρυσά αυγά: ευκαιρία για βόλεµα «ηµετέρων», απανωτά bonus στις διοικήσεις και πάρτι ιδιωτικοποιήσεων. Οι συνταξιούχοι της χώρας χρειάζονται πολλά παραπάνω κι αυτό το γεγονός δεν µπορεί να κρυφτεί άλλο πια πίσω από το 41%.
