Ο εφιάλτης του διχασμού

Πολιτική αλλοπρόσαλλη, ανεφάρµοστη, αναποτελεσµατική. Πολιτική εξυπηρέτησης µεγάλων ιδιωτικών συµφερόντων και συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους. Πολιτική ξεκάθαρα αποτυχηµένη, πολιτική επικίνδυνη που φέρνει τη σφραγίδα της λουδοβίκειας προσωπικότητας ενός πρωθυπουργού ο οποίος, προτού ακόµη κατακάτσουν οι στάχτες της καµένης γης, ανέµελος και χαµογελαστός ειρωνευόταν, χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης, από το βήµα της Βουλής τους απεγνωσµένους πολίτες που «ήθελαν ένα ελικόπτερο πάνω από κάθε χωριό» για να σβήνει τις φωτιές και τυµβωρυχούσε για ακόµα µία φορά τους νεκρούς στο Μάτι. Πολιτική που βρίθει από πρακτικές αυταρχισµού και κοινωνικού διχασµού. Πολιτική που υποδαυλίζει τις ταξικές ανισότητες.

Πολιτική αδιέξοδη σε όλα τα πεδία. Στη δηµόσια υγεία, που την άφησε να καταρρεύσει εν µέσω πανδηµίας και τώρα στην πιο κρίσιµη στιγµή, µε το τέταρτο κύµα του κορονοϊού να γονατίζει το ΕΣΥ και τους θανάτους των πολιτών να αυξάνονται µέρα µε τη µέρα, αντί να θωρακίσει το δηµόσιο σύστηµα υγείας προβαίνοντας σε προσλήψεις υγειονοµικών έστω και την ύστατη στιγµή, προγραµµατίζει συγχωνεύσεις νοσοκοµείων, κι αντί να πείσει για την αναγκαιότητα του εµβολιασµού, ανοίγει την πόρτα στον ιδιωτικό τοµέα, πετώντας έξω από τα νοσοκοµεία, στερώντας τους την ίδια τους την επιβίωση, τους ανεµβολίαστους γιατρούς και νοσηλευτές, ρίχνοντάς τους το µπαλάκι της απόλυτης ευθύνης και στρέφοντας παράλληλα την κοινωνία εναντίον τους.

Την ίδια µάλιστα στιγµή που, όπως αποκαλύπτουµε, µπροστά στον Αρµαγεδδώνα που έρχεται αντί για νέες ΜΕΘ και εξειδικευµένο προσωπικό, δίνει εντολές στα µουλωχτά για τη νοσηλεία ασθενών µε Covid και ασθενών µε άλλα νοσήµατα σε… κοινές πτέρυγες, θέτοντας σε τεράστιους κινδύνους τη δηµόσια υγεία!

Πολιτική ανερµάτιστη που προκαλεί ιλαροτραγωδία. Πολιτική που δίνει εντολή στους ανεµβολίαστους αστυνοµικούς να ζητούν από τους πολίτες πιστοποιητικά εµβολιασµού και αποκλείει ανεµβολίαστους σερβιτόρους από το να πιουν το βράδυ το ποτό τους ως πελάτες στο µαγαζί που δουλεύουν, ενώ παράλληλα τους επιτρέπει να σερβίρουν το πρωί ως εργαζόµενοι ύστερα από αρνητικό rapid test που έχει πληρωθεί από τους ίδιους.

Πολιτική αποκλεισµού ασφαλισµένων πολιτών από το δηµόσιο σύστηµα υγείας, αφού οι ανεµβολίαστοι θα πρέπει να πληρώνουν τα τεστ ανίχνευσης του ιού, γεγονός που µε µαθηµατική ακρίβεια θα οδηγήσει σε ακόµη περισσότερα κρούσµατα.

Πολιτική που αρνείται να προχωρήσει σε κινήσεις στοχευµένες οι οποίες θα αποσκοπούν πραγµατικά στον περιορισµό της µετάδοσης του ιού και ειδικά σε χώρους υψηλού κινδύνου, όπως είναι τα µέσα µαζικής µεταφοράς, τα σχολεία και οι εκκλησίες.

Πολιτική που διχάζει την κοινωνία, µια κοινωνία εξουθενωµένη που βρίσκεται σε απόλυτη σύγχυση. Ακόµη και σήµερα, ενάµιση χρόνο µετά το πρώτο κύµα της πανδηµίας, δεν έτυχε της σωστής πληροφόρησης από την εξόχως αντιφατική και παραπλανητική χρυσοπληρωµένη ενηµερωτική κρατική καµπάνια που την έκανε να πιστέψει ότι οι εµβολιασµένοι είναι απολύτως προστατευµένοι και άρα µη µεταδοτικοί και έστειλε τους πολίτες ανέµελους στους καλοκαιρινούς προορισµούς.

Κι ακόµη, πολιτική που οδήγησε την οικονοµία σε συνθήκες ασφυξίας. Κραυγαλέο παράδειγµα ο κλάδος της εστίασης, που ενώ καταρρέει υπό το βάρος των πανδηµικών χρεών, τα ανερµάτιστα κυβερνητικά µέτρα ορίζουν ότι το 50% του πληθυσµού που είναι ανεµβολίαστο θα εµποδίζεται να προσέλθει στα καταστήµατα εστίασης κατακρηµνίζοντας τον τζίρο τους.

Πολιτική που αποστρέφεται τη δωρεάν παιδεία µετατρέποντάς την εντέχνως σε ιδιωτική, αποκλείοντας χιλιάδες παιδιά, ακόµη κι αριστούχους, από τα δηµόσια πανεπιστήµια.

Πολιτική «Ηρώδη» της παιδείας µε τη «σφαγή» φέτος περίπου 40.000 παιδιών που πλέον δεν θα… εγκλωβίζονται στα πανεπιστήµια, κατά την εκτίµηση της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραµέως, που συναγωνίζεται σε έλλειψη ενσυναίσθησης τον πρωθυπουργό της. Την ίδια στιγµή µάλιστα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης εγκαθιστούσε την κόρη του σε πανεπιστήµιο των 250.000 δολαρίων.

Πολιτική µιας κυβέρνησης που προέταξε προεκλογικά το δόγµα «τάξη και ασφάλεια» και, δύο χρόνια µετά, τόσο η προστασία της ζωής όσο και της περιουσίας των πολιτών «οριοθετήθηκε» σε δύο φράσεις. Η µια ανήκει στον υπουργό ΠροΠο Μιχάλη Χρυσοχοΐδη ο οποίος, διασκεδάζοντας τους φόβους των πολιτών για την αύξηση της βαριάς εγκληµατικότητας µε τα συµβόλαια θανάτου να εκτελούνται µες στις γειτονιές µέρα µεσηµέρι, είπε το αµίµητο: «∆εν έχουµε αύξηση της εγκληµατικότητας, έχουµε εγκληµατοφοβία». Η άλλη είναι το µήνυµα της Πολιτικής Προστασίας στις φλεγόµενες περιοχές. Το περίφηµο «εκκενώστε την περιοχή» που συνέδραµε µαζί µε την επιχειρησιακή ανικανότητα και τα ελλιπή µέσα στις ανυπολόγιστες καταστροφές του καλοκαιριού µετατρέποντας σε στάχτη πάνω από 1,2 εκατ. δασικά στρέµµατα και καλλιέργειες, εκατοντάδες σπίτια και ολόκληρους οικισµούς. Οδηγώντας στην απόλυτη φτώχεια τους ανθρώπους που έχασαν το βιος τους.

Αυτή είναι –ενδεικτικά– η εφιαλτική πολιτική της κυβέρνησης του διχασµού της οποίας ηγείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Οµως, για να µην την αδικούµε, υπάρχουν δύο πεδία στα οποία µεγαλούργησε: στην περιστολή δικαιωµάτων που είχαν κερδηθεί µε ιδρώτες και αίµα εργαζοµένων και την εξυπηρέτηση των δικών του παιδιών.

Το πρώτο το δροµολόγησε µέσω πράξεων νοµοθετικού περιεχοµένου και νοµοσχεδίων που πέρασαν εν µια νυχτί από τη Βουλή. Οσο για το δεύτερο, ας είναι καλά οι απευθείας αναθέσεις που έφεραν, φέρνουν και θα φέρνουν ζεστό χρήµα στις τσέπες µεγαλόσχηµων επιχειρηµατιών, κλινικαρχών αλλά και νεόκοπων που µέσα σε λίγες ώρες µετέτρεπαν καταστατικά για να πάρουν τις δουλίτσες, οι νόµοι αµνήστευσης τραπεζιτών και λοιπών λαµόγιων, οι αθρόοι διορισµοί µετακλητών, τα δώρα εκατοµµυρίων στα κανάλια για να µετατρέπουν σε παράδεισο τη δυστοπική µας πραγµατικότητα.

Και τώρα ας φαγωθούµε µεταξύ µας, όπως ήδη γίνεται σε πολλά µαγαζιά ανάµεσα σε ιδιοκτήτες, τους οποίους η πολιτεία επιχειρεί να µετατρέψει σε µπάτσους, και πελάτες, που από αντίδραση αρνούνται να επιδείξουν το πιστοποιητικό εµβολιασµού.

Οι σπόροι της διχόνοιας δυστυχώς έχουν αρχίσει να καρποφορούν.