Χάσαμε τον λογαριασμό με τα «μπουμπούκια» που εξέθρεψε το ΠΑΣΟΚ και τα οποία εν μια νυκτί μεταφυτεύονται και εκτίθενται στην ανθοκομική έκθεση του Μητσοτάκη, έτσι που δικαιούμαστε να μιλάμε για τον «δούρειο κήπο και τα άνθη του κακού».
Τα πρώτα ονόματα –που έγιναν γνωστά στη μαρκίζα του ΠΑΣΟΚ– είναι ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο Γιώργος Φλωρίδης.
Σε όσους είχαν έκτακτες εμφανίσεις ανήκουν οι Γιώργος Γεραπετρίτης, Ακης Σκέρτσος, Κυριάκος Πιερρακάκης και Λίνα Μενδώνη.
Στους άσημους –τους γνωρίσαμε όχι από την πολιτική τους προέλευση αλλά από τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση Μητσοτάκη– περιλαμβάνονται η Αλεξάνδρα Σδούκου, η Βιβή Χαραλαμπογιάννη, ο Θανάσης Κοντογεώργης, ο Παναγιώτης Τσακλόγλου και ο Μάριος Θεμιστοκλέους.
Η Ζέφη Δημαδάμα (φωτογραφία) αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση, παρότι κατηγοριοποιείται στα πολύ πρόσφατα στελέχη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Υπήρξε στενή συνεργάτιδα της Φώφης Γεννηματά και μέλος της κεντρικής πολιτικής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου και εκλεγμένη αντιπρόεδρος γυναικών του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PES Women).
Οι δημόσιες απόψεις της εκκινούσαν πάντα από το έδαφος του κεντροαριστερού, σοσιαλιστικού και προοδευτικού χώρου.
Για τη δημοκρατική εκτροπή με τις παρακολουθήσεις είχε δηλώσει: «Οταν έχεις μια κυβέρνηση όπως αυτή της ΝΔ όπου είναι κράτος εν κράτει, έχεις την αίσθηση ότι μπορεί να κάνει τα πάντα, θέλει να συγκαλύψει τα πάντα. Προσπαθεί να δημιουργήσει ένα παρακράτος πάνω στο παρακράτος, γιατί εδώ έχουμε μια παρακρατική παράμετρο, η οποία θυμίζει εποχές δικτατορίας. Μας θυμίζει μέρες που δεν θέλουμε να θυμόμαστε».
Οταν ρωτήθηκε στο θέμα των συνεργασιών –εάν θα μπορούσαν να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ– απάντησε: «Με τη Δεξιά και το παρακράτος της Δεξιάς, της κυβέρνησης της ΝΔ εμείς δεν έχουμε να συνομιλήσουμε».
Ανακοινώνοντας τη μη υποψηφιότητά της για τις εθνικές εκλογές είχε πει: «Η πολιτική σήμερα έχει τοξικότητα, έχει δυσκολίες –περισσότερες και σκληρότερες για τις γυναίκες υποψήφιες– ενώ θέλει ανεξάντλητους οικονομικούς πόρους».
Κι όμως, η Ζέφη Δημαδάμα αποδέχτηκε –χωρίς την παραμικρή αναστολή– τον διορισμό της στη θέση της γγ Ισότητας στην κυβέρνηση της ΝΔ.
Κάποιος θα ισχυριστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ –κατά κύριο λόγο– έχει ενσωματώσει πλείστα όσα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ενώ η ΝΔ το έχει πράξει περιοριστικά και μόνο μες στο πλαίσιο της αμφίπλευρης διεύρυνσης.
Ομως στην πολιτική οι προσχωρήσεις, οι συμμαχίες και οι συμμετοχές σε κυβερνητικά σχήματα απαιτούν προγραμματικές συγκλίσεις και κοινό πολιτικό γονιδίωμα.
Η ΝΔ με την ακροδεξιά συγκλίνει και στα δύο, ενώ η «αριστερή» της διεύρυνση στηρίζεται στον καιροσκοπισμό και στο θόλωμα της βασικής κοινωνικής αντίθεσης και στις διαφορετικές πολιτικές που την εκφράζουν.
«Το “βάθεμα”, το “πλάτεμα” και τις άλλες χωματουργικές εργασίες της δημοκρατίας».
Κώστας Ζουράρις
Οι «καρέκλες» έχουν μια συγκολλητική ουσία η οποία είναι ευθέως ανάλογη της δευτερευόντως σημαντικότητας της θέσης και του προσώπου που την κατέχει. Συνήθως ένα πρόσωπο αποκολλάται της «καρέκλας» εάν αποπεμφθεί από αυτούς που το τοποθέτησαν. Ετσι ερμηνεύεται η δήλωση της ΠτΔ «δεν είμαι δέσμια της “καρέκλας”»;
