O καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, Δημήτρης Σπύρου μιλάει στην Αφροδίτη Ερμίδη για όσα επιτεύχθηκαν στα είκοσι χρόνια του θεσμού και για όσα αναμένονται στο μέλλον…
Είκοσι χρόνων γίνεται φέτος η μεγαλύτερη γιορτή του παιδικού και νεανικού κινηματογράφου, το Φεστιβάλ Ολυμπίας, το οποίο κατάφερε να καθιερωθεί διεθνώς ως ένα από τα σημαντικότερα του είδους του. Ο καλλιτεχνικός του διευθυντής Δημήτρης Σπύρου μιλάει για τη μέχρι σήμερα πορεία του, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τι αναμένει για το μέλλον της διοργάνωσης.
Αισίως το Φεστιβάλ Ολυμπίας έγινε 20 χρόνων. Το φανταζόσασταν όταν ξεκινούσατε ότι θα φτάσει στο σημείο όπου είναι σήμερα;
Όταν ξεκινούσαμε το φεστιβάλ γνωρίζαμε ότι ήταν κάτι που έλειπε από τη χώρα μας. Αυτό που μας ενδιέφερε ήταν να έχει δική του προσωπικότητα, εκπαιδευτική διάσταση, να είναι ανθρωποκεντρικό, να μην κάνει εκπτώσεις στις αισθητικές του επιλογές, να μη μείνει πίσω από τις προκλήσεις των τεχνολογικών εξελίξεων και να έχει οργανωτική αρτιότητα. Έτσι θα πατούσε γερά στα πόδια του και θα εξελισσόταν διαρκώς. Ετσι κι έγινε. Δεν βάλαμε μεγαλόπνοους στόχους, αλλά είχαμε και ξεκάθαρο στο μυαλό μας ότι θα είναι ένα διεθνές φεστιβάλ.
Πώς δημιουργήθηκε η ιδέα για το φεστιβάλ;
Η ιδέα δεν ήταν μια έκλαμψη. Είχε προηγηθεί το γύρισμα της ταινίας «Ο ψύλλος» εφτά χρόνια νωρίτερα και η μακρά πορεία της σε διεθνή φεστιβάλ. Λειτουργούσε –σε άτυπη μορφή– το Νεανικό Πλάνο και είχαν προηγηθεί εκπαιδευτικές κινηματογραφικές δράσεις στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το φεστιβάλ είναι συνέχεια αυτών σε μια υψηλότερη, μεγαλύτερη και διεθνή κλίμακα.
Γιατί επιλέξατε το φεστιβάλ να διεξάγεται στον Πύργο;
Πιστεύαμε ότι στα φεστιβάλ αυτού του είδους ταιριάζουν καλύτερα οι μικρότερες πόλεις και όχι οι μεγάλες, στις οποίες οι συμμετέχοντες χάνονται και δεν αναπτύσσεται μεταξύ τους η ανθρώπινη επαφή. Πιστεύαμε επίσης στην αναγκαιότητα της πολιτιστικής αποκέντρωσης. Στην ελληνική επαρχία μεν, όχι επαρχιώτικο δε. Ο Πύργος είναι πόλη που –πέραν ότι είναι ο τόπος καταγωγής μου– έχει μεγάλη πολιτιστική παράδοση. Και το κυριότερο: ήμασταν σίγουροι ότι θα αγκάλιαζε πολύ ζεστά αυτή την υπόθεση. Οπως και έγινε. Οι πολίτες του Πύργου και της Ηλείας το έχουν αγκαλιάσει και γνωρίζουν ότι είναι το κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός της περιοχής. Η οικονομική στήριξη του φεστιβάλ από τη Νομαρχία Ηλείας παλιότερα και από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας στη συνέχεια είναι διαχρονική και χωρίς αυτή θα ήταν αδύνατη η πραγματοποίησή του.
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε τα πρώτα χρόνια;
Οι δυσκολίες ήταν τεράστιες. Ελλειψη υποδομών, εξειδικευμένου τεχνικού προσωπικού, ασταθής χρηματοδότηση. Αλλά σταδιακά οι υποδομές σε αρκετά πράγματα βελτιώθηκαν. Μπορούμε δε να υπερηφανευόμαστε ότι μέσα από το φεστιβάλ εκπαιδεύτηκαν τεχνικοί οι οποίοι είναι πλέον κορυφαίοι στη χώρα μας. Παιδιά που μεγάλωσαν μαζί με το φεστιβάλ, απέκτησαν μοναδικές εμπειρίες και στελεχώνουν σήμερα σημαντικά τμήματά του ή κάνουν τα δικά τους διακριτά βήματα στην τέχνη.
Μοιραστείτε μαζί μας κάποιες συγκεκριμένες στιγμές που θυμάστε πολύ έντονα από αυτά τα 20 χρόνια.
Είναι τόσο πολλές που αν άρχιζα να τις απαριθμώ, θα έπρεπε να δημοσιεύσετε τη συνέντευξή μου σε συνέχειες! Θα περιοριστώ λοιπόν σε μία. Το 2007 μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, που θρηνήσαμε και δεκάδες ανθρώπινα θύματα, οι πολίτες της περιοχής και κυρίως τα παιδιά και οι νέοι υποδέχτηκαν με μεγάλη θέρμη το φεστιβάλ. «Να μπει λίγο χρώμα στη ζωή μας, μαραζώσαμε πια με αυτό το μαύρο» έλεγαν.
https://www.documentonews.gr/article/apo-to-kirgistan-thn-kolombia-kai-to-iran-ston-pyrgo-hleias/
Τι νιώθετε παρακολουθώντας τις εξαιρετικές προσπάθειες και τον ενθουσιασμό των παιδιών που δημιουργούν τις δικές τους ταινίες μέσω της Camera Zizanio;
Συγκίνηση και αισιοδοξία για ένα καλύτερο αύριο της πατρίδας μας.
Ποιες ταινίες και ποιοι δημιουργοί ξεχωρίζουν φέτος με τη συμμετοχή τους;
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής μπορεί να μιλάει για τις ταινίες που διαγωνίζονται μόνο μετά τη λήξη του φεστιβάλ. Διαβάζοντας όμως τις περιλήψεις και βλέποντας τα τρέιλερ των ταινιών, παίρνετε μια πρώτη γεύση και διαπιστώνετε ότι είναι χρονιά με εξαιρετικό πρόγραμμα. Μπορώ όμως να αναφερθώ στα πολύ ενδιαφέροντα αφιερώματα όπως «Ο δρόμος για τον δεύτερο ήλιο / Αναπαραστάσεις της παιδείας, της διδασκαλίας και της μάθησης στον διεθνή κινηματογράφο». Το «Focus στο γερμανικό παιδικό και νεανικό κινηματογράφο» που είναι μια συνέργεια με το πολύ σημαντικό φεστιβάλ Schlingel του Τσέμνιτς της Γερμανίας.
Το αφιέρωμα «Γέφυρες» που πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Δανίας, το οποίο απευθύνεται σε προσφυγόπουλα με προβολές ταινιών μεταγλωττισμένες στα αραβικά και εκπαιδευτικό υλικό. Θα ήθελα να υπογραμμίσω και την πραγματοποίηση –εκτός των άλλων κινηματογραφικών εργαστηρίων– των master classes που σίγουρα θα εντυπωσιάσουν, όπως του Κώστα Φέρρη («Η αλχημεία του σινεμά»), των αδερφών Αλαχούζου για τα εφέ στον κινηματογράφο, του Νίκου Καβουκίδη για τα μυστικά του φωτισμού στον κινηματογράφο, του Αντώνη Χαλκιά για τη γοητεία του σκηνικού κ.ά.
22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας: Τα παιδιά μπροστά και πίσω από την κάμερα
Τι (θα θέλατε να) επιφυλάσσει το μέλλον για το φεστιβάλ;
Μακροημέρευση και καινοτομίες, φρεσκάδα, φαντασία. Και το πολύ σημαντικό: μόνιμη στέγη για τα εργαστήρια κινηματογραφικής δημιουργίας και τις προβολές· μια αίθουσα που να χωράει τουλάχιστον 600 θεατές. Γιατί οι υπάρχουσες αίθουσες είναι μικρές για να χωρέσουν τους πολυάριθμους φίλους του φεστιβάλ.
INFO
Το Φεστιβάλ Ολυμπίας διεξάγεται 2-9 Δεκεμβρίου στον Πύργο Ηλείας. Επίσης προβολές θα γίνονται στην Αμαλιάδα, στα Λεχαινά, στη Γαστούνη, στη Ζαχάρω, την Πάτρα, στο Αγρίνιο και το Μεσολόγγι.
*H συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Documento στις 26/11/2017