Τώρα που ανέβηκαν και οι δύο στη Θεσσαλονίκη, μπορούμε να επιδιώξουμε μία σύγκριση.
Θα έλεγα ότι η πιο σημαντική διαφορά πλέον βρίσκεται στον ψυχολογικό τομέα. Τούμπα τα συναισθήματα από πέρυσι. Ένας πρωθυπουργός που είχε κυβερνήσει μόλις έναν χρόνο, με τις προσδοκίες ζωντανές ακόμα και με καλές -ακόμα- επιδόσεις στην πρώτη φάση της πανδημίας. Και ένας αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης που δεν είχε ξεπεράσει το γεγονός ότι έχασε τις εκλογές.
Τώρα, όλα ανάποδα.
Ένας πρωθυπουργός που επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη μαζί με τη γυάλα του. Τη μετέφερε… αύτανδρη στη συνέντευξη Τύπου. Ελεγχόμενες ερωτήσεις, μόνο από τους μιντιακούς του τροφίμους, απαντήσεις γεμάτες ανασφάλεια κρυμμένη πίσω από κοφτές, αυταρχικές διατυπώσεις. Και ένας αρχηγός της αντιπολίτευσης ανοιχτός σε όλα τα Μέσα, ξέροντας ότι το 90% αυτών είναι εχθρικό, να απαντάει σε όλα αναλυτικά επί τρεισήμισι ώρες και… «αν θέλετε κάθομαι κι άλλο».
Με κριτική, με αυτοκριτική, άλλος πια, γιατί «όποιος δεν αλλάζει γίνεται μνημείο του εαυτού του». Ένας Τσίπρας που συνδυάζει παλιά ορμή και νέα πείρα.
Στο επίπεδο των συνθημάτων πίσω από τους αρχηγούς, άκυρο και στους δύο. Και το «Η Ελλάδα αλλάζει» και το «Νέα αρχή» έχουν ξαναχρησιμοποιηθεί στο παρελθόν, περισσότερες από μία φορές. Ας γράψει ο καθένας πίσω του αυτό που του συμβαίνει: «Νέα Τετραετία» ο Τσίπρας. Και ο Μητσοτάκης; «Η Ελλάδα αλαλάζει» μάλλον, εναντίον του.
Και οι δύο είχαν το χτύπημα κάτω από τη ζώνη. «Γαλοπούλα» ο Τσίπρας για τον Μητσοτάκη. «Ραντανπλάν» ο Μητσοτάκης για τον Τσίπρα. Μόνο που στην περίπτωση της γαλοπούλας, αυτό που μπορείς να πεις είναι ότι δε θέλει να φαγωθεί. Ενώ με τον Ραντανπλάν ο Τσίπρας χτύπησε ακριβώς εκεί που πονάει: Ένα ολόκληρο σύστημα ολιγαρχών και μιντιαρχών επέβαλε στη χώρα για πρωθυπουργό έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να ξεχωρίσει το δεξί παπούτσι από το αριστερό.
Δε σας κάνει εντύπωση που τα ΑΡΔ της κυβέρνησης δε βγήκαν να φωνάξουν «ντροπή!» για το «Ραντανπλάν»; Έχει πέσει σιωπητήριο, μη μάθει όλη η Ελλάδα τον χαρακτηρισμό και αποκαλεί έτσι τον πρωθυπουργό. Τόσο ταιριαστό ήταν το κάστινγκ.
Βέβαια, η επικοινωνιακή ήττα με επικοινωνία θεραπεύεται. Μην αποκλείετε να δείτε μεθαύριο τον πρωθυπουργό να συναντά τυχαία καμηλιέρηδες στη Λακωνία και να εγκαινιάζει μαζί τους πετρελαιοπηγή της περιοχής. Τι τον πληρώνουμε τον αμερικανό επικοινωνιολόγο;
