Ύστερα από τον Κολοκοτρώνη και τον Καποδίστρια ήρθε η σειρά του Άρη Βελουχιώτη;
Ο έφιππος ανδριάντας του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ και πρωτεργάτη της Εθνικής Αντίστασης στην πλατεία Λαού έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στον ομότιμο καθηγητή συνταγματικού δικαίου Νίκο Αλιβιζάτο κατά την επίσκεψη της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» στη Λαμία την περασμένη Δευτέρα. «Όχι πως δεν έπρεπε να υπάρχει», είπε, «αλλά θαυμάζω το γεγονός ότι το σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης αλλά και του Διχασμού γίνεται αποδεκτό. Το στοιχείο της ωριμότητας ενός λαού είναι όταν ακόμα και τις σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας του να τις αφομοιώσει και να προχωρήσει ακόμα παραπέρα. Δεν θεωρώ αυτονόητο ότι ένα τέτοιο άγαλμα μπορούσε να υπάρχει σε οποιαδήποτε άλλη πόλη».
Δεν μας εκπλήσσουν πλέον οι απόψεις του κ. Αλιβιζάτου που σε τίποτα δεν θυμίζουν το προ δεκαετιών συγγραφικό του έργο. Πολύ περισσότερο που σήμερα συντάσσεται πίσω από το νομοσχέδιο Χρυσοχοΐδη που εισάγει την έννοια της συλλογικής ευθύνης για τους διοργανωτές διαδηλώσεων.
Η μεταμοντέρνα όμως εκδοχή της αμφισβήτησης του ανδριάντα του πρωτοπόρου της Εθνικής Αντίστασης από ένα μέλος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης στην γενέθλια πόλη του Άρη θέτει το ζήτημα σε άλλη βάση και δημιουργεί προβληματισμό για τις βαθύτερες στοχεύσεις της Επιτροπής.
Γιατί μπορεί ο κ. καθηγητής να θεωρεί διχαστικό τον Άρη και σκοτεινές σελίδες την Εθνική Αντίσταση σύμφωνα όμως με την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λαμιέων μέσω του ανδριάντα του τοπικού ήρωα Άρη Βελουχιώτη αποδίδεται τιμή σε όλους τους αγωνιστές του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και αναγνωρίζεται η θυσία και η προσφορά τους στην πατρίδα.
Το γκρέμισμα μνημείων του Β Παγκοσμίου Πολέμου και της Αντίστασης, όπως σε χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, δεν έχει θέση στην Ελλάδα. Ούτε υπάρχει ανάγκη εκ νέου συγγραφής της Ιστορίας, καθ΄ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής για τα 200 χρόνια της Επανάστασης του 1821.
