«Μη εκλέξιμος ως πρωθυπουργός». «Ανίκανος να διαπραγματευτεί το brexit». «Απειλή για την εθνική ασφάλεια της Βρετανίας». «Επικίνδυνος ακροαριστερός».
Ο συντηρητικός Τύπος του Ηνωμένου Βασιλείου και οι επικοινωνιακές ομοβροντίες των Τόρις δεν τσιγκουνεύτηκαν τους αρνητικούς χαρακτηρισμούς για τον ηγέτη των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν. Αποκορύφωμα της εκστρατείας λάσπης ήταν ο κατακίτρινος τίτλος της εφημερίδας Sun «Εχει αίμα στα χέρια του», που του απέδιδε ηθική αυτουργία για τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Μάνστεστερ και το κέντρο του Λονδίνου, παρουσιάζοντάς τον ως υποστηρικτή των τρομοκρατών.
Ο 66χρονος Κόρμπιν απάντησε στην πράξη, με όρους μετωπικής πολιτικής αντιπαράθεσης. Δεν κραύγασε προσωπικούς χαρακτηρισμούς εναντίον της αντιπάλου του, της απερχόμενης πρωθυπουργού Τερέζα Μέι. Επιβιβάστηκε στο ασπροκόκκινο «λεωφορείο της μάχης» («battle bus») του κόμματός του και πάτησε γκάζι. Εκανε δεκάδες ομιλίες σε προεκλογικές συγκεντρώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.
Το μήνυμά του ήταν απλό. Πρώτον, ένα ήπιο brexit είναι εφικτό, αποκλείοντας το δόγμα της Μέι «καλύτερα καμία συμφωνία με την Ευρωπαΐκή Ενωση παρά μία κακή συμφωνία». Δεύτερον, ας στραφεί η προεκλογική ατζέντα στα κοινωνικά θέματα: την σταδιακή επακοινωνικοποίηση των πολύπαθων σιδηροδρόμων, στην αύξηση των δημόσιων δαπανών για το Εθνικό Σύστημα Υγείας και την Παιδεία, στην αύξηση της φορολογίας επί των εισοδημάτων του 5% των υπερ-πλούσιων Βρετανών.
Βοηθούμενος από το προεκλογικό fair play, που επιβάλλει στα μεγάλα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ (όχι στις εφημερίδες) να προσφέρουν ίσο χρόνο κάλυψης στις εκστρατείες των μεγάλων διεκδικητών της εξουσίας – η σύγκριση με το μιντιακό κατεστημένο της Ελλάδας είναι συντριπτική -, ο ηγέτης των Εργατικών ξεδίπλωσε το πρόγραμμά του μπροστά σ‘ ένα τεράστιο ακροατήριο, το μεγαλύτερο που διέθετε το κόμμα τα τελευταία δύο χρόνια, δηλαδή απ’ το Μάιο του 2015 όταν υπέστη έξωση από τη Ντάουνινγκ Στριτ.
Ο «τελειωμένος» Κόρμπιν πέτυχε έναν άθλο, μειώνοντας αισθητά τη δημοσκοπική διαφορά, οδηγώντας τους Συντηρητικούς ακόμη και στο εφιαλτικό ενδεχόμενο να μην διαθέτουν την απόλυτη πλειοψηφία στη νέα Βουλή των Κοινοτήτων που θα προκύψει από τις εκλογές της 8ης Ιουνίου.
Τα πυρά των τρομοκρατών, του έδωσαν την θλιβερή ευκαιρία να θυμίσει ότι η Τερέζα Μέι ως πρώην υπουργός Εσωτερικών έκανε περικοπές στα σώματα ασφαλείας, να προβάλλει ότι κάποιοι δράστες βρίσκονταν ήδη στο ραντάρ των υπηρεσιών ασφαλείας αλλά κανείς δεν τους ενόχλησε, ακόμη και να διακηρύξει ότι την τρομοκρατία – πόσο μάλλον όταν έχει ενδημικά, κοινωνικά και ταξικά χαρακτηριστικά, όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαΐκές χώρες -, δεν την εξέλειψε κανένας καουμπόικος πόλεμος εκτός συνόρων.
Σε απόσταση αναπνοής από τη λαΐκή ετυμηγορία, οι Βρετανοί ψηφοφόροι βλέπουν στις τηλεοράσεις τους και στα κοινωνικά δίκτυα μία επηρμένη Συντηρητική, υπέρμαχο της παραμονής του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ κατά το μοιραίο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου 2016, να ζητά λευκή επιταγή, χωρίς κοστολογημένες προτάσεις, με ρητορική εθνικής υπερηφάνειας πασπαλισμένη με αυτοκρατορική χρυσόσκονη περασμένων μεγαλείων
Και μια παλιά καραβάνα του αντιπολεμικού και αντιπυρηνικού κινήματος, του συνδικαλισμού και των αγώνων για να μη γίνει σκόνη το Κράτος Πρόνοιας, να δηλώνει ότι αν εκλεγεί «θα προστατεύσει από την πρώτη στιγμή τα δικαιώματα όλων των υπηκόων κρατών μελών της ΕΕ που ζουν και εργάζονται στη Βρετανία». Μονομερώς ! Ακόμη κι αν η καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ δεν ανταπαντήσει αμέσως με ανάλογη δέσμευση για τους Βρετανούς που διαμένουν στην ηπειρωτική Ευρώπη.
Θα επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις ; Ας κρατάμε μικρό καλάθι. Οι μόνοι δημοσκόποι που έσωσαν την ευρωπαΐκή τιμή του κλάδου εντός του 2017 ήταν οι Γάλλοι στις προεδρικές εκλογές (7 Μαΐου) που οδήγησαν στο Ελιζέ τον Εμανουέλ Μακρόν και οι Ολλανδοί στις βουλευτικές εκλογές (15 Μαρτίου) που διατήρησαν στην πρωθυπουργία τον Μαρκ Ρούτε.
Δεν μοιάζει απίθανο η Τερέζα Μέι να κυβερνήσει χωρίς την αυξημένη νομιμοποίηση μιας ξεκάθαρης και πανίσχυρης εντολής – ας θυμηθούμε ότι αυτό ήταν το επιχείρημά της για την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Πιο δύσκολο είναι να μετακομίσει στην πρωθυπουργική κατοικία ο ιδεολογικά συνεπής κεντροαριστερός και εκ του αποτελέσματος ικανός στρατηγιστής Τζέρεμι Κόρμπιν. ‘Ηδη όμως έχει θρονιαστεί ως φορέας εναλλακτικού λόγου στο κέντρο της πολιτικής σκηνής του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και της παραζαλισμένης από την κρίση Γηραιάς Ηπείρου.
Και επειδή η κατάσταση είναι ακόμη πιο περίπλοκη, αν – λέμε: αν… -, αναλάβει αυτός να ηγηθεί των διαπραγματεύσεων για το brexit (ξεκινούν άμεσα: στις 19 Ιουνίου), πολλοί αδαείς θα μείνουν κατάπληκτοι από τον ευρωσκεπτικισμό του. Ο Κόρμπιν είχε ταχθεί κατά της Συνθήκης της Λισαβώνας το 2008, υπέρ ενός δημοψηφίσματος για την βρετανική παραμονή ή αποχώρηση από την ΕΕ το 2011, και εναντίον της κοινής εποπτείας του βρετανικού τραπεζικού συστήματος με τις Βρυξέλλες το 2012.
Καλά ξεμπερδέματα, Ευρώπη.
