Είναι από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουμε στους φοιτητές και στις φοιτήτριές μας. Η λογοκλοπή συνιστά ανήθικη πράξη. Ανήθικη γιατί, πέραν όλων των άλλων, προσβάλλει τον πυρήνα της ακαδημαϊκής και επιστημονικής δραστηριότητας: την πρωτοτυπία της έρευνας, την ακεραιότητα του αποτελέσματος, την προσφορά, την προσπάθεια να επεκτείνουμε τα όρια της συλλογικής γνώσης μας γύρω από ένα αντικείμενο. Η γενική αυτή αρχή ισχύει στο πολλαπλάσιο όσο ανεβαίνουμε τις βαθμίδες της επιστημονικής έρευνας. Στο επίπεδο του διδακτορικού, η λογοκλοπή δεν είναι μόνο ανήθικη. Είναι βαθιά προσβλητική και συνάμα ποινικά κολάσιμη.
Είδα τις αποκαλύψεις της ΑΥΓΗΣ για το «διδακτορικό» του κυρίου Πατούλη. Δεν υπάρχει -και το λέω με τη μακρά μου εμπειρία στην ακαδημαϊκή ζωή- κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Ο κύριος Πατούλης παραβίασε τους βασικούς κανόνες της ακαδημαϊκής δεοντολογίας. Οι ασυνάρτητες και επιθετικές του δηλώσεις απλά επιβεβαίωσαν αυτό που ήταν προφανές. Αδυνατώντας να απαντήσει επί της ουσίας, ο κύριος Πατούλης κατέφυγε σε παραληρηματικές ύβρεις και στην καινοφανή -και παγκοσμίως πρωτότυπη- άποψη ότι οι διατριβές κρίνονται όχι συνολικά, αλλά πάνω σε ορισμένες σελίδες. Πρόκειται για μια θλιβερή απάντηση, που υπενθυμίζει ότι κάτω από την επιφάνεια της «αριστείας» και των δημοσίων σχέσεων υπάρχει μόνο κουτσαβακισμός και ατόφιο θράσος.
Είναι γνωστό ότι στην Ευρώπη υπήρξαν τα τελευταία χρόνια πολυάριθμες περιπτώσεις πολιτικών προσώπων που παραιτήθηκαν όταν αποκαλύφθηκαν ανάλογα σκάνδαλα. Ο λόγος είναι απλός. Ένας πολιτικός που διαπράττει λογοκλοπή δεν είναι άξιος εμπιστοσύνης. Στη χώρα μας ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απάντησε με αοριστίες και ο κύριος Πατούλης, που φυσικά παραμένει μέλος της Νέας Δημοκρατίας, απειλεί. Αυτά είναι συμπτώματα μιας παράταξης που θεωρεί ότι η κοινωνία τής χρωστάει και ότι τα πολιτικά της πρόσωπα είναι υπεράνω κριτικής.
Και όχι μόνο αυτό. Θα πρέπει να σκεφτούμε ότι ο κύριος Πατούλης ανήκει σε εκείνους που συχνά-πυκνά κατηγορούν την ελληνική κοινωνία για τη λογική της «ήσσονος προσπάθειας», που κατακεραυνώνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια ως κέντρα ανομίας και επαγγέλλονται μία υποτιθέμενη ευρωπαϊκή ταυτότητα που τους διαφοροποιεί από εμάς τους υπόλοιπους. Η αποκάλυψη της ΑΥΓΗΣ -για την οποία της αξίζουν συγχαρητήρια- υπενθυμίζει ότι η παθογένεια κατοικεί αλλού: στα διαπλεκόμενα συστήματα εξουσίας, στην επίχρυση αντίληψη περί πολιτικής και σε αυτούς που έμπρακτα δεν σέβονται τον μόχθο και τη σοβαρή δουλειά που γίνεται εντός των ελληνικών ακαδημαϊκών ιδρυμάτων.
Είναι αυτονόητο ότι ο κ. Πατούλης έπρεπε ήδη να έχει παραιτηθεί.
Πηγή: avgi.gr