Ο Άρειος Πάγος πλυντήριο µαφιόζων

Με συνταγή Αγιαβέφε και µε τις πλάτες του Φρέντι Μπελέρη αρνήθηκε να εκδώσει Αλβανό καταζητούµενο

Είναι από τις πιο βαριές κατηγορίες που αποδίδονται διά των συµπερασµάτων της δηµοσιογραφικής έρευνας στο ανώτατο δικαστήριο της χώρας. ∆υστυχώς είναι βάσιµη. Ο Αρειος Πάγος µε απόφασή του το 2019 αποφυλάκισε Αλβανό µαφιόζο αφού αρνήθηκε να τον εκδώσει µε βάση κατηγορίες εναντίον του σε διεθνές ένταλµα σύλληψης. Ο συγκεκριµένος εγκληµατίας είχε συµµετοχή στην εκτέλεση του ανώτατου αξιωµατικού της αλβανικής αστυνοµίας και επικεφαλής της µονάδας καταπολέµησης µαύρου χρήµατος Αρτάν Τσούκου το 2017. Το Συµβούλιο Εφετών εξετάζοντας τα αποδεικτικά στοιχεία για την υπόθεση της δολοφονίας του Αλβανού αξιωµατούχου αποφάνθηκε ότι ο συλληφθείς Μπλεντάρ Γιαµπέλι, γνωστός και ως Ρικάρντο Μούχο ή Χρήστος Ξαµκίδης, έπρεπε να εκδοθεί στην Αλβανία. Ο Αρειος Πάγος, ωστόσο, αποφάσισε ότι δεν έπρεπε να εκδοθεί αλλά να αφεθεί ελεύθερος, µε σκεπτικό που δεν εξέτασε τα αποδεικτικά εγκληµατολογικά στοιχεία τα οποία αποτελούν ενδείξεις της ενοχής του αλλά µε το επιχείρηµα ότι ο Μπλεντάρ Γιαµπέλι είναι πρόσωπο που σχετίζεται µε την ελληνική µειονότητα στην Αλβανία και γι’ αυτό αντιµετωπίζει εκδικητικές διώξεις.

Η «εθνικοπατριωτική» δράση του προτάσσεται απέναντι στα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι συµµετείχε σε δολοφονία, αλλά και γι’ αυτήν ακόµη τη δράση δεν κατατίθενται αποδείξεις. Ο Φρέντι Μπελέρη ως στέλεχος της ελληνικής µειονότητας στην Αλβανία µαζί µε άλλους µειονοτικούς διαβεβαιώνουν απλώς στο δικαστήριο ότι πρόκειται για πρόσωπο µε εθνική συνείδηση και ο Αρειος Πάγος αποφασίζει να µην εκδοθεί παρά τα συντριπτικά στοιχεία εναντίον του.

Το αποτέλεσµα είναι τρία χρόνια µετά ο Γιαµπέλι ή Μούχο να συλληφθεί ύστερα από αιµατηρή συµπλοκή στη Βούλα, από την οποία τραυµατίστηκαν σοβαρά πέντε άτοµα που φέρονται κατά την αστυνοµία να ανήκουν σε αντίπαλη εγκληµατική οµάδα. Ο Γιαµπέλι καταδικάστηκε πρωτόδικα για τους τραυµατισµούς σε κάθειρξη άνω των δέκα ετών και βρίσκεται στη φυλακή.

Πώς ο Αρειος Πάγος απελευθέρωσε ένα δολοφόνο κατά το ένταλµα σύλληψης µε κριτήρια που αποτιµούσαν την (υποτιθέµενη) εθνική δράση και τον υποβοήθησε πρακτικά να συνεχίσει την εγκληµατική του δραστηριότητα;

Πρόκειται για κάποια αστοχία της ∆ικαιοσύνης; Τα πράγµατα δεν φαίνεται να ακολουθούν την επιχειρηµατολογία της αµέλειας. Κι αυτό γιατί η «µέθοδος» που ακολουθήθηκε για την απελευθέρωση του µαφιόζου, µε επιχειρήµατα περί εθνικού συµφέροντος και κινδύνου που διατρέχει αν εκδοθεί, έχει χρησιµοποιηθεί από τον Αρειο Πάγο ξανά προκειµένου να ξεπλυθούν και να µην εκδοθούν µαφιόζοι. Το Ε΄ Ποινικό Τµήµα είναι υπεύθυνο και για την απελευθέρωση του Τούρκου Γιασάµ Αγιαβέφε, ο οποίος καταζητείτο µε διεθνές ένταλµα για απάτες, µαύρο χρήµα και παράνοµα καζίνα. Σε µια νοµική αντιµετώπιση-καρµπόν, ενώ το Συµβούλιο Εφετών αποφασίζει την έκδοσή του (κατά το ένταλµα Τούρκου µαφιόζου), το Ε΄ Τµήµα του Αρειου Πάγου βαφτίζει τον Αγιαβέφε αντιφρονούντα που κινδυνεύει από το καθεστώς Ερντογάν και αρνείται να τον εκδώσει. Λίγο αργότερα ο Αγιαβέφε πολιτογραφείται Ελληνας για την επιχειρηµατική προσφορά του στην Ελλάδα µε υπογραφή του Μάκη Βορίδη και συστατική επιστολή του Αδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος τον εµφανίζει ως ευεργέτη της Ελλάδας και όχι µαφιόζο.

Κοινά στοιχεία

Οπως αποκάλυψε το Documento, η οικογένεια Αγιαβέφε επιχείρησε αρχικώς να αποκτήσει ελληνική ιθαγένεια µέσω του κυκλώµατος της Greek mafia και των αστυνοµικών µελών της. Το κύκλωµα όµως εξαρθρώθηκε τότε από τη ∆ιεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ και η πρώτη προσπάθεια ελληνοποίησης απέτυχε. Ετσι ανέλαβε η επίσηµη ελληνική κυβέρνηση την ελληνοποίηση Αγιαβέφε.

Προφανώς τίποτε από όλα αυτά δεν είναι τυχαίο. Ούτε η χρήση πατριωτικών όρων και χαρακτηρισµών για να καλυφθούν το έγκληµα και οι εγκληµατίες.

Οι δύο πανοµοιότυπες υποθέσεις έχουν κι άλλα κοινά στοιχεία. Εξετάστηκαν από το Ε΄ Τµήµα του Αρειου Πάγου (ως αρµόδιο) µε την ίδια πρόεδρο ∆ιονυσία Μπιτζούνη, την ίδια εισηγήτρια υπέρ της µη έκδοσης Μαρία Βασδέκη και ακόµη ένα κοινό µέλος στις δύο συνθέσεις (τρεις από τους πέντε δηλαδή), τη Βασιλική Ηλιοπούλου.

Αν οι δύο αυτές αποφάσεις δεν αποτελούν ενδείξεις για λειτουργία κάποιου ύποπτου συστήµατος στον Αρειο Πάγο, τότε σίγουρα αποδεικνύουν τον τρόπο που αντιλαµβάνονται την εφαρµογή των νόµων και το δίκαιο κάποιοι ανώτατοι δικαστές. Χρησιµοποιούν υποκειµενικά στοιχεία (εθνική δράση και κίνδυνος από την πιθανή έκδοση) απέναντι σε αδιάσειστα εγκληµατολογικά ευρήµατα όπως το DNA, που αποδεικνύουν τη σχέση του εξεταζόµενου µε βαριά εγκλήµατα. Στην περίπτωση του Αλβανού φερόµενου ως µαφιόζου Γιαµπέλι ή Μούχο εκτεταµένα δηµοσιεύµατα στην Αλβανία τον εµφανίζουν να έχει αγοράσει, όπως και πολλοί άλλοι, πιστοποιητικά ότι είναι µειονοτικός και όχι Αλβανός, χρηµατίζοντας µε 35.000 ευρώ στελέχη της οµογένειας που πουλάνε εκτός από πατριωτισµό και έγγραφα.

∆ιαφορετική αντιµετώπιση

Σε ό,τι αφορά τον Αρειο Πάγο, ένα ακόµη σοβαρό επιβαρυντικό στοιχείο είναι ότι πρόσφατα αποφάσισε την έκδοση του Τούρκου επιχειρηµατία Αλί Γεσίλνταγ, ο οποίος έχει καταγγείλει την οικογένεια Ερντογάν ότι συµµετέχει ως κρυφός εταίρος σε εκατοντάδες επιχειρήσεις της Τουρκίας που παίρνουν δουλειές από το κράτος. Παρότι είναι βέβαιο ότι ο Γεσίλνταγ κινδυνεύει µε την έκδοσή του έχοντας καταγγείλει τον ίδιο τον Ερντογάν, ο Αρειος Πάγος στη συγκεκριµένη περίπτωση δεν χρησιµοποίησε αυτό το επιχείρηµα για να µην τον εκδώσει. Το χρησιµοποίησε όµως σε δύο περιπτώσεις µαφιόζων µε… βούλα της Ιντερπόλ.