Πλήρης εξευτελισμός. Με αυτήν τη φράση μπορεί να περιγραφεί η επιλογή του ανθρώπου ο οποίος επί χρόνια φώναζε «δεν θέλουμε ανθρώπους εξαρτημένους από επιδόματα», δηλαδή του πρωθυπουργού της χώρας, να ζητήσει και να λάβει αγροτική επιδότηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος όπως αποκάλυψε την περασμένη εβδομάδα το Documento εισέπραξε 8.564,53 ευρώ ως αγροτική επιδότηση για τη διετία 2020-21 η οποία αφορούσε κτήματα που κατέχει στον Δήμο Πλατανιά Χανίων, ενεργοποιεί, σύμφωνα με τον πορτ παρόλ της κυβέρνησης Γιάννη Οικονόμου, ιστορικά δικαιώματά του τα οποία δεν μπορεί να διακόψει. Η αλήθεια βεβαίως απέχει παρασάγγας απ’ όσα ισχυρίζεται ο Γ. Οικονόμου. Στην πραγματικότητα, όπως προκύπτει από εγκυκλίους και υπουργικές αποφάσεις της σημερινής κυβέρνησης, όλα όσα έχει ισχυριστεί μέχρι στιγμής το πρωθυπουργικό επιτελείο προκειμένου να υποβαθμίσει το γεγονός ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης παριστάνει τον αγρότη και πληρώνεται γι’ αυτό είναι πέρα για πέρα ψευδή.
Εκτεθειμένος ο πρωθυπουργός
Στην τελευταία εγκύκλιο του Οργανισμού Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ), η οποία εκδόθηκε τον Απρίλιο του 2021 και βάσει αυτής ο πρωθυπουργός εισέπραξε την τελευταία του επιδότηση, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «βασική προϋπόθεση για τη χορήγηση άμεσων ενισχύσεων είναι ο γεωργός να πληροί, κάθε χρόνο, την ιδιότητα του ενεργού γεωργού». Είναι πιθανό ως ιδιοκτήτης των επίμαχων εκτάσεων ο Κυρ. Μητσοτάκης να θεωρείται τυπικά ενεργός γεωργός. Άπαντες ωστόσο γνωρίζουν ότι ένας πρωθυπουργός είναι αδύνατον να εργάζεται και ως αγρότης.
Αυτό όμως είναι το λιγότερο, αφού όπως προκύπτει σαφώς από την ίδια εγκύκλιο ο Κυρ. Μητσοτάκης θα μπορούσε να μην ενεργοποιήσει τα λεγόμενα «ιστορικά δικαιώματά» του. Προβλέπεται συγκεκριμένα ότι προκειμένου να πληρωθεί μια επιδότηση κατατίθεται σχετική αίτηση από τον δικαιούχο ή εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπό του: «Η Ενιαία Αίτηση Ενίσχυσης 2021 (ΕΑΕ 2021) υποβάλλεται σε ηλεκτρονική μορφή στον ΟΠΕΚΕΠΕ από τον ίδιο τον δικαιούχο ή από εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπό του».
Με άλλα λόγια, είτε ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης είτε κάποιος ο οποίος τον εκπροσωπεί κατέθεσε αίτηση για επιδότηση, αφού είναι σαφές ότι κανένας –πολλώ δε μάλλον η ΕΕ– δεν θα πλήρωνε έναν αγρότη ή οποιονδήποτε πολίτη με το ζόρι και χωρίς ο ίδιος να το έχει αιτηθεί. Φαίνεται μάλιστα πως κάποιος από το περιβάλλον του πρωθυπουργού επέδειξε ιδιαίτερη ζέση να καταθέσει εγκαίρως τη σχετική αίτηση, αφού αν καθυστερούσε να το κάνει κατά 25 ημέρες, τότε αυτή θα εθεωρείτο απαράδεκτη και τα χρήματα δεν θα καταβάλλονταν.
Το γεγονός ότι τα ιστορικά δικαιώματα δεν ενεργοποιούνται αυτόματα, όπως ισχυρίζεται ο Γ. Οικονόμου, προκύπτει όμως από ένα ακόμη στοιχείο. Στην ίδια εγκύκλιο αναφέρεται επί λέξει ότι «κάθε δικαίωμα ενίσχυσης το οποίο δεν ενεργοποιήθηκε για περίοδο δύο συνεχόμενων ετών, προστίθεται στο εθνικό απόθεμα». Δηλαδή ο εχθρός των επιδομάτων Κυρ. Μητσοτάκης θα μπορούσε κάλλιστα να μη ζητήσει επιδότηση για δύο έτη και το ιστορικό του δικαίωμα να καταλήξει στο εθνικό απόθεμα, δηλαδή σε κάποιον άλλον πολίτη ο οποίος πράγματι θα είναι γεωργός και θα βιοπορίζεται από τη γεωργία. Κάτι τέτοιο ασφαλώς δεν συνέβη ποτέ, αφού, όπως πληροφόρησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος από το βήμα της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, ο πρωθυπουργός ενεργοποιεί το δικαίωμα ενίσχυσής του με κοινοτικούς πόρους τουλάχιστον τα τελευταία δέκα χρόνια.
Βεβαίως, σύμφωνα και με υπουργική απόφαση η οποία εκδόθηκε τον Μάιο του 2021 και υπογράφεται από τον πρώην υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Σπήλιο Λιβανό, αλλά και από τον Γ. Οικονόμου ο οποίος την εποχή εκείνη ήταν υφυπουργός, ο Κυρ. Μητσοτάκης θα μπορούσε κάλλιστα να μεταβιβάσει προσωρινά τα δικαιώματά του ώστε τα χρήματα των επιδοτήσεων να καταλήγουν σε έναν πραγματικό αγρότη που θα εκμεταλλευόταν τη γη του. Ο πρωθυπουργός μάλιστα δεν θα εστερείτο τα δικαιώματά του εσαεί, αφού με τη λήξη του συμβολαίου μεταβίβασης θα επέστρεφαν στην κατοχή του και, εφόσον ήθελε, θα συνέχιζε να λαμβάνει τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Η σχετική απόφαση των Λιβανού – Οικονόμου προβλέπει συγκεκριμένα ότι «με τη μίσθωση των δικαιωμάτων βασικής ενίσχυσης με γη, τα δικαιώματα δεν μεταβιβάζονται οριστικά στον αποδέκτη αλλά επιστρέφουν στον κάτοχο των δικαιωμάτων και μεταβιβαστή μετά την ημερομηνία λήξης της μίσθωσης της γης και των δικαιωμάτων».
Κυβερνητική υποκρισία
Πάντως η επίκληση των ιστορικών δικαιωμάτων από τον Γ. Οικονόμου είναι από μόνη της τραγελαφική και καταδεικνύει την κυβερνητική υποκρισία. Αλλωστε είναι ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ο οποίος ως υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης πριν από λιγότερο από ένα χρόνο τα κατάγγελλε και υποσχόταν ότι θα τα καταργήσει: «Τα ιστορικά δικαιώματα είναι μια διαδικασία που έχει κλείσει τον κύκλο της στην ελληνική παραγωγή. Ηταν μια πραγματικότητα που χωρίς αμφιβολία δημιούργησε μια σειρά από στρεβλώσεις ακόμη και στην ίδια περιφέρεια στην οποία καταβάλλονται και που η εμπειρία δείχνει ότι δεν διευκολύνει ούτε την είσοδο νέων αγροτών στο επάγγελμα ούτε νέας καλλιεργητικής εκμετάλλευσης στο σύστημα. Η απόφαση για την κατάργηση των ιστορικών δικαιωμάτων είναι ειλημμένη».
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις του Σπ. Λιβανού, ο οποίος δήλωνε τον περασμένο Ιούλιο: «Βάζουμε επιτέλους τέλος στα ιστορικά δικαιώματα με αποφασιστικότητα, δικαιοσύνη και κοινωνική ευαισθησία, ώστε να μην αδικηθεί κανείς και να μην υπάρξουν αιφνιδιασμοί. Κάνουμε αυτό που κανείς στο παρελθόν δεν τόλμησε να κάνει».
Σύμφωνα μάλιστα με δελτίο Τύπου του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων τον Ιούλιο του 2021, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επρόκειτο να καταργήσει τις «ανισότητες των ιστορικών δικαιωμάτων, με στρατηγικό σχεδιασμό, σταδιακά από το 2022 με συγκεκριμένα βήματα έως το 2026», με τον υπουργό τότε να δηλώνει πως καταργούνται «αδικίες και διορθώνονται στρεβλώσεις που αφορούν σε κακοδιαχείριση επιδοτήσεων, ανισοκατανομή δικαιωμάτων, αυθαιρεσίες και ανομίες του παρελθόντος».
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι ένα χρόνο νωρίτερα, με υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων τον Μάκη Βορίδη, η κυβέρνηση διακήρυττε πως θα τα καταργήσει έως το 2023. Ο υπουργός μάλιστα διεμήνυε ότι «είναι διπλά άδικο να διατηρηθούν τα ιστορικά δικαιώματα, διότι από τη μία έχει χαθεί η πραγματική αιτία για την οποία καταβάλλονται οι ενισχύσεις και από την άλλη έχει αυξηθεί σημαντικά το κόστος παραγωγής».
Ολυμπία Τελιγιορίδου: «H απύθμενη υποκρισία του κ. Μητσοτάκη»
Ο πρωθυπουργός παίρνει εδώ και χρόνια αγροτικές επιδοτήσεις επειδή το επιθυμεί. Κανένας δεν του τις δίνει με το έτσι θέλω. Εξάλλου όλος ο αγροτικός κόσμος γνωρίζει πως για να ενεργοποιήσει τα δικαιώματα ενισχύσεων οφείλει κάθε χρόνο να υποβάλλει δήλωση ΟΣΔΕ. Εάν ο πρωθυπουργός δεν έκανε αίτηση, δεν θα έπαιρνε επιδότηση και σε δύο χρόνια τα δικαιώματά του θα επέστρεφαν στο εθνικό απόθεμα για να διανεμηθούν σε κάποιον νεοεισερχόμενο αγρότη που θα μπορούσε να συντηρήσει την οικογένειά του. Προφανώς μέχρι να καταργήσει τα ιστορικά δικαιώματα που ο ίδιος χαρακτήριζε άδικα επιτρέπει στον εαυτό του να τα αξιοποιεί για να εισπράττει 4.500 ευρώ τον χρόνο! Το αν ο πρωθυπουργός τα χρειάζεται αυτά τα χρήματα ή αν σκοπεύει να γίνει αγρότης με τη λήξη της θητείας του το γνωρίζει ο ίδιος. Αποτελεί όμως απύθμενη υποκρισία του κ. Μητσοτάκη να δηλώνει στους νέους πως στη ζωή «σκοπός πλέον δεν είναι απλά πόσα λεφτά θα βγάλω, είναι πολύ σημαντικό αυτό αλλά δεν είναι το μοναδικό κίνητρο το να βγάζει κανείς ολοένα και περισσότερα λεφτά, αλλά να βλέπουμε τη ζωή μας λίγο πιο σφαιρικά, λίγο πιο ολιστικά» και ο ίδιος να κάνει ακριβώς το αντίθετο και ενώ είναι βαθύπλουτος να προσπαθεί να βγάλει και από τη μύγα ξίγκι.
