H κίνηση του Βρετανού Πρωθυπουργού να ακυρώσει το ραντεβού του με τον Έλληνα ομόλογό του αποτυπώνει το πολιτικό μέγεθος του Ρίσι Σούνακ: ελάχιστος, προσβλητικός, αποικιοκρατικής αντίληψης και πράξης. Η ακύρωση του ραντεβού, είναι μια φτηνή κίνηση εσωτερικής κατανάλωσης για έναν πολιτικό που ούτως ή άλλως είναι… άμεσης κατανάλωσης για τους Βρετανούς. Κίνηση πολιτικά καταδικαστέα και διπλωματικά αστεία από έναν πολιτικό που, μπορεί να μην είναι «λάχανο», όπως η προκάτοχός του Λιζ Τρας, όμως έχει σίγουρα κοντινή ημερομηνία λήξης.
Έχοντας πει αυτό, οφείλουμε να μιλήσουμε και για τις κινήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, που έκαναν αυτό το happening εφικτό για τον Σούνακ.
Αν ισχύει η πληροφορία ότι η βρετανική πλευρά είχε συμφωνήσει αρχικά να τεθεί στην ατζέντα το θέμα των Γλυπτών του Παρθενώνα στη συνάντηση, η υπερπροβολή του από τον ΠΘ στις συνεντεύξεις που παραχώρησε, φαίνεται πως προκάλεσε καχυποψία στη Downing Street. Φυσικά ο ΠΘ έχει δικαίωμα να μιλάει όσο θέλει για όποιο θέμα θέλει και αυτό δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ακύρωση της επίσκεψης.
Όμως, μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα που δημιούργησε ήρθαν και τα δημοσιεύματα σε φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ που ώρες πριν τη συνάντηση, διέρρεαν ως δεδομένες, πληροφορίες ότι υπήρχε ήδη «ο σκελετός της συμφωνίας και η σύμβαση» για την επιστροφή των Γλυπτών μέσω δανεισμού για 15 χρόνια, ενώ μιλούσαν για «κλειδωμένη» συμφωνία.
Τέτοιες διαρροές, ακόμη και αν υπήρχαν συζητήσεις, δείχνουν ερασιτεχνισμό από την ελληνική πλευρά, που φαίνεται ότι ήθελε απεγνωσμένα μια «καλή» είδηση για εσωτερική κατανάλωση λίγους μήνες πριν τις ευρωεκλογές και τη στιγμή που η κυβέρνηση κινείται μεταξύ οργής των ελεύθερων επαγγελματιών για το φορολογικό νομοσχέδιο και πολιτικών διαρροών για τον νόμο περί ισότητας στον γάμο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι ακόμη σημαντικότερο όμως. Στην κυβέρνηση Μητσοτάκη φαίνεται πως έλαχε ο βαρύς κλήρος του Αιγαίου, όπως ακριβώς συνέβη στην κυβέρνηση Τσίπρα με τη Βόρεια Μακεδονία. Η ανάγκη μιας «εθνικής επιτυχίας», λίγο πριν το μεγάλο «μπαμ» της συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο θα μπορούσε ίσως να μαλακώσει τον εσωκομματικό αντίκτυπο που θα είχε.
Άλλωστε, η εμμονή του Κυριάκου Μητσοτάκη, να «χαράξει» το όνομά του πάνω στα Γλυπτά του Παρθενώνα ακόμη κι αν αυτό σήμαινε να αναγνωρίσει κυριότητα, χρησικτησία ή και ιδιοκτησία στο Βρετανικό Μουσείο, που θα μας τα… «δάνειζε» λες και είναι το ποδήλατό τους, είχε φανεί και κατά την προηγούμενη διακυβέρνηση.
Τελευταίο φάουλ εκ μέρους του ΠΘ η παραμονή του χθες στο Λονδίνο μετά την απαράδεκτη κίνηση του Σούνακ να ακυρώσει το ραντεβού. Όταν ο οικοδεσπότης σου λέει ότι δε σε θέλει εκεί, δεν κάθεσαι άλλο ένα βράδυ στην πόλη του για να προλάβεις το τελευταίο βρετανικό πρωινό με αυγά, λουκάνικα και baked beans στο ξενοδοχείο. Τσακίζεσαι και φεύγεις με την πρώτη πτήση για «οπουδήποτε» σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την προσβολή που υπέστη στο πρόσωπό σου ολόκληρη η χώρα.
Πηγή: Το Κουτί της Πανδώρας
