Ο Άντριου Γκάρφιλντ σε μια ερμηνεία ζωής στο συγκινητικό και αποκαλυπτικό «Tick, Tick…Boom»

Ο Άντριου Γκάρφιλντ σε μια ερμηνεία ζωής στο συγκινητικό και αποκαλυπτικό «Tick, Tick…Boom»

Δεν είναι μόνο η «Εξουσία του σκύλου», το «The hand of God» του Σορεντίνο και το «Don’t look up» τα φιλμ του Netflix που λογικά θα παίξουν δυνατά στα φετινά όσκαρ. Μια ακόμη παραγωγή της διάσημης streaming πλατφόρμας έρχεται αργά αλλά σταθερά να προστεθεί στη λίστα των ταινιών που θα μπουν στις υποψηφιότητες της ακαδημίας.

Το «Tick, Tick…Boom», η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Λιν- Μανουέλ Μιράντα, είναι ένα μιούζικαλ με θέμα τις τελευταίες μέρες του Τζόναθαν Λάρσον, δημιουργού του εμβληματικού μιούζικαλ «Rent» την επιτυχία του οποίου δεν μπόρεσε να απολαύσει καθώς έφυγε από τη ζωή πριν προλάβει να κλείσει τα 35 του χρόνια, τον Ιανουάριο του 1996.

Το ημιβιογραφικό φιλμ αφηγείται τις προσπάθειες του Τζόναθαν Λάρσον (τον υποδύεται ο Άντριου Γκάρφιλντ σε μια συνταρακτική ερμηνεία) γύρω στα τέλη των 80ς να βρει μπάντα, συντελεστές και κυρίως χρηματοδότες για να μπορέσει να ανεβάσει στο Μπρόντγουεϊ ένα έργο επιστημονικής φαντασίας που διαδραματίζεται στο κοντινό μέλλον.

Όπως λέει κι ο ίδιος το έργο σατιρίζει τη σόου μπιζ («είναι μια μοναδική στιγμή στην ιστορία της ψυχαγωγίας, η πεμπτουσία της κοινωνικής περιπέτειας σε μια βραδιά που θα καλύψει τα τηλεοπτικά βραβεία ομορφιάς σε ένα 18ωρο πρόγραμμα που θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω δορυφόρου και θα διακόπτεται μόνο για πανάκριβες διαφημίσεις».

Κι όταν κάποια μουσικός του τον ρωτά να εξηγήσει το έργο του επειδή είναι κάπως μπερδεμένο- νωρίτερα κάποιος άλλος τον ρώτησε αν έχει εξωγήινους- η απάντηση του θεατρικού συγγραφέα που δεν έχει κλείσει καν τα 30 του χρόνια αποκαλύπτει πόσο ξεχωριστή ήταν η ευφυία του και πόσο μπροστά ήταν από την εποχή του.

«Το Superbia είναι μια σάτιρα από το μέλλον σε έναν δηλητηριασμένο πλανήτη Γη, όπου σχεδόν όλη η ανθρωπότητα περνάει όλη τη ζωή της κοιτάζοντας οθόνες συσκευών με μέσα δικτύωσης παρακολουθώντας τη μικροσκοπική ελίτ των πλουσίων και ισχυρών να βιντεοσκοπούν τις λαμπερές ζωές τους σαν τηλεοπτικά σόου. Έναν κόσμο όπου το ανθρώπινο συναίσθημα έχει απαγορευτεί». Είπατε τίποτα;

Ετικέτες

Documento Newsletter