Ο ανεύθυνος και κρυπτόμενος μαέστρος 
μιας καταστροφικής ορχήστρας

Για πυρκαγιές, πλημμύρες ή άλλες επιτελικές αποτυχίες 
φταίνε οι άλλοι, τα πρωτοφανή φαινόμενα και ποτέ η κυβέρνηση

«Φαινόμενο που όμοιό του δεν έχουμε αντικρίσει στο παρελθόν». Η φράση του εκπροσώπου του Μεγάρου Μαξίμου που συνοψίζει την κυβερνητική γραμμή απέναντι σε κάθε καταστροφή, από τις φωτιές, τα χιόνια και τις πλημμύρες έως την πανδημία, τις υποκλοπές και την ακρίβεια και από τα Τέμπη και τα φονικά pushbacks στο Αιγαίο έως τους κυνηγούς κεφαλών μεταναστών στον Εβρο και στις οπαδικές –και όχι μόνο– συμπλοκές. Κάθε φορά, με την αγαστή συνεργασία και τις… πετσωμένες πλάτες του μιντιακού βραχίονά της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δίνει τον μεγάλο αγώνα για να κρύψει τον αρχηγό της πίσω από εξωφρενικές δικαιολογίες.

Τελευταίο σύμπτωμα του… φαινομένου Μητσοτάκης είναι αναμφίβολα η εσπευσμένη αναβολή της εμφάνισής του στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης αλλά και της επίσκεψης στα –πανευρωπαϊκού ρεκόρ δεκαετιών– καμένα του Εβρου, που μπορεί να προβάλλεται ως απόφαση «εκτάκτου ανάγκης», όμως η βασική ανάγκη στην οποία απαντά η αναθεώρηση του προγράμματος του πρωθυπουργού πριν από το ταξίδι του στη Νέα Υόρκη για τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ και τη συνάντηση με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι αυτή της αποφυγής της λογοδοσίας την ώρα της καταστροφής.

Αντί των σχεδιασμών του κυβερνητικού επιτελείου για τη Θεσσαλονίκη και τη βόρεια Ελλάδα, ο Κυρ. Μητσοτάκης αναγκάστηκε από την Παρασκευή να επισκέπτεται τις πληγείσες περιοχές την ώρα που ο επικοινωνιακός μηχανισμός συνεχίζει τις διαρροές για τα… κεφάλια που σκέπτεται να πάρει ο πρωθυπουργός, όπως γίνεται κάθε φορά που μια σοβαρή κρίση χτυπάει την κυβέρνηση και εκείνη παρακολουθεί αποσβολωμένη, ακριβώς όπως και οι πολίτες της χώρας.

Οι διαρροές πλαισιώνουν την έτερη πάγια συνταγή της απόσεισης ευθυνών με τη χρήση κάθε πιθανής και απίθανης δικαιολογίας. Οπως έχει γίνει σε όλη τη διάρκεια της πρώτης θητείας του και από τους πρώτους μήνες της δεύτερης.

 

«Το ισχυρότερο καιρικό 
φαινόμενο στην ιστορία»

Η παραπάνω φράση ήταν το κυρίαρχο στοιχείο στη δημόσια δήλωση που έκανε ο Κυρ. Μητσοτάκης από τη Λάρισα μετά το πέρας ακόμη μιας σύσκεψης. Ενα «νέο» στοιχείο που τις τελευταίες ημέρες προκύπτει από τις μαινόμενες πλημμύρες ανά την επικράτεια είναι ότι πλέον το επικοινωνιακό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου δεν περιμένει την καταστροφή να χτυπήσει την επικράτεια για να εμφανίσει τον πρωθυπουργό ως άμοιρο ευθυνών. Την ίδια θέση κρατάει και για όσους από το κυβερνητικό σχήμα του μπορεί την εκάστοτε φορά να διασώσει.

«Είναι εξαιρετικά δύσκολο, ξέρετε, να πρέπει να διαχειριζόμαστε τέτοια ακραία φαινόμενα χωρίς τη συνεργασία των πολιτών και αν η Πολιτική Προστασία ενθαρρύνει τους πολίτες να καθίσουν στο σπίτι τους, αυτό θα πρέπει να κάνουν όταν αντιμετωπίζουμε τέτοια ακραία φαινόμενα» ήταν η αναφορά μπροστά στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου και ο ίδιος δεν… κοκκίνισε στην τελευταία τους –εθιμοτυπική– συνάντηση, εγκαινιάζοντας επί της ουσίας μια νέα τακτική του Μεγάρου Μαξίμου.

 

Το έπος του… πυρονέφους
του Εβρου

Τα πλημμυρικά φαινόμενα των ημερών ανά την επικράτεια ξέσπασαν προτού καλά καλά σβήσουν οι φωτιές των προηγούμενων εβδομάδων, οι οποίες από τον Εβρο μέχρι τη Ρόδο –λίγες εβδομάδες νωρίτερα– έστειλαν τη χώρα στην… κορυφή της μαύρης κατάταξης των… απανθρακωμένων ρεκόρ. Ο Κυρ. Μητσοτάκης φρόντισε να βάλει μπροστά από την αφεντιά του τα «παραδείγματα» τρίτων χωρών, επιστημονικοφανείς δικαιολογίες «πυρονέφους» και άλλων νεολογισμών, έως και τα ρατσιστικά σενάρια συνωμοσίας στα οποία ανταγωνίστηκε την ακροδεξιά πτέρυγα της Βουλής, την οποία κατά τα λοιπά καμώνεται πως αντιπαλεύει.

 

Δικαιολογίες 
Vs μαύρα ρεκόρ

Τα παραπάνω είναι απλώς οι τελευταίες «επιτυχίες» του πρωθυπουργικού επικοινωνιακού επιτελείου. Οταν το χιόνι έπνιξε την Αττική ο πρωθυπουργός δεν δίστασε να επικαλεστεί ότι «συνήθως το χιόνι δεν πέφτει μεσημέρι». Οταν οι φωτιές ισοπέδωσαν την Εύβοια δεν κοκκίνισε να χαρακτηρίσει την καταστροφή «μεγάλη ευκαιρία», ενώ όταν αυτές έκαψαν την Αττική ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ως «αντ’ αυτού» εξαπέλυσε επίθεση στους επικριτές με… τη μάνικα στο χέρι του επιτελικού κράτους.

Ιδια συνταγή και απέναντι σε άλλες σκανδαλώδεις κυβερνητικές αποτυχίες. Ο τραγικός απολογισμός της πανδημίας, που στο τέλος του 2022 έφερε τη χώρα μας στην κορυφή των κρουσμάτων, δεύτερη σε θανάτους και με υπερτριπλάσιο αριθμό νεκρών ανάμεσα σε 30 ευρωπαϊκές χώρες, αντιμετωπίστηκε απλώς ως «διεθνές φαινόμενο», με προκλητικές σοφιστείες πως «περισσότερες ΜΕΘ σημαίνουν περισσότερους θανάτους». Απέναντι στο σκάνδαλο των υποκλοπών στην αυλή του Μαξίμου επικαλέστηκαν έως και θεωρίες συνωμοσίας ξένων δυνάμεων. Απέναντι στην καλπάζουσα ακρίβεια και την ξέφρενη πορεία του πληθωρισμού προτάχθηκε… η Ουκρανία, ακόμη και όταν εν μέσω ενεργειακής κρίσης η κυβέρνηση ξεπουλούσε τη ΔΕΗ.

Βρήκε ξανά ευκαιρία για να μοιράσει εκατομμύρια

Προτού ξημερώσει η «επόμενη ημέρα», προτού οι αρχές ανακοινώσουν τον τελικό αριθμό των θυμάτων και το μέγεθος των ζημιών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης άρπαξε την ευκαιρία για τους ημετέρους, όπως έκανε με τα εκατοντάδες εκατομμύρια που μοίρασε με τον «Ιανό». «Η περίπτωση του Ιανού ήταν νομίζω ενδεικτική. Δούλεψε καλά το μοντέλο αυτό, με μια μεγάλη κεντρική εργολαβία η οποία έκανε παρέμβαση» δήλωσε από το Δημαρχείο Καρδίτσας ενώπιον δημάρχων, απευθύνοντας ανοιχτό κάλεσμα στις μεγάλες κατασκευαστικές της χώρας «για να μοιράσουμε τα έργα τα οποία πρέπει να γίνουν και γρήγορα να κινηθούμε». Τότε, εκμεταλλευόμενος το καταστροφικό πέρασμα του «Ιανού», ο Κυρ. Μητσοτάκης μοίρασε χρήμα με τη σέσουλα, με τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ να παίρνει μεταξύ άλλων τη μερίδα του λέοντος, με σχεδόν 145 εκατ. ευρώ για την αποκατάσταση των σοβαρών ζημιών στη Θεσσαλία.

Εάν αυτό το μοντέλο ήταν επιτυχημένο, πολλές από τις σημερινές εικόνες καταστροφής δεν θα καταγράφονταν.

Παρ’ όλα αυτά, ακριβώς με φόντο αυτές τις εικόνες καταστροφής ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται να μοιράσει ξανά την πίτα στους ημετέρους, καθησυχάζοντας μάλιστα ότι «τα χρήματα θα τα βρούμε, είτε είναι εθνικοί πόροι είτε είναι ευρωπαϊκοί πόροι, δεν θα υπάρχει –να το τονίσω αυτό– ζήτημα πόρων».

Επανέρχεται με την ίδια συνταγή και ένα μοντέλο που απέτυχε στην πράξη.

Ετικέτες