Το Documento απευθύνθηκε στον τραγουδιστή Ανδρέα Καρακότα για να γράψει την άποψή του σχετικά με όσα συμβαίνουν στον χώρο του πολιτισμού εξαιτίας της πανδημίας
Λόγω των πολύ σηµαντικών γεγονότων και των αλλαγών που τροφοδότησε η έξαρση της πανδηµίας του κορονοϊού σε όλο τον κόσµο, όπως είναι τα νέα δεδοµένα στους χώρους εργασίας και η αδυναµία/αδιαφορία της κυβέρνησης να εξασφαλίσει επίδοµα σε δεκάδες χιλιάδες µουσικούς, δηµιουργείται µια νέα κατάσταση µεγάλης ανασφάλειας, ψυχικής έντασης και απόγνωσης, µια ολοφάνερα εκρηκτική κατάσταση, στον χώρο του πολιτισµού, της µουσικής ειδικότερα.
Γνωρίζω καλά ότι οι λέξεις «αγώνας», «κινητοποίηση», «αλληλεγγύη» κυριαρχούν στο µυαλό όλων µας αυτές τις ώρες και φυσικά είναι ο καλύτερος τρόπος για να διεκδικήσουµε τα αυτονόητα. Υπάρχουν όµως στο µυαλό µου και κάποιες άλλες λέξεις, όπως «δεν εφησυχάζω», «αναθεωρώ» και «θυµάµαι». Και επειδή έχω έντονη την επιθυµία για µια νέα εκκίνηση (άλλωστε η πραγµατικότητα το επιβάλλει), θεωρώ ότι οι παρακάτω αλήθειες/διαπιστώσεις πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από όλους µας στην προσπάθεια εξεύρεσης µιας νέας, επωφελούς για όλους πραγµατικότητας.
Οι µεταλλαγές του ρόλου και της λειτουργίας της µουσικής στις ανθρωπινές κοινωνίες, εξαιτίας της εξέλιξης τόσο των παραγωγικών σχέσεων όσο και της τεχνολογίας, προκαλούν αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των µουσικών. Οι νέες αυτές σχέσεις είναι πάντοτε προφητικές για τις δραµατικές µεταβολές στην οικονοµία των κοινωνιών των επερχόµενων καιρών.
Ο Νεοέλληνας σε ένα σοβαρό ποσοστό είναι αρνητής του προβληµατισµού, εραστής του εύκολου, είναι ό,τι δηλώνει.
Ο υγιής µουσικός για πολλά χρόνια ήταν εµπόδιο στις επιδιώξεις θρασύτατων τυχοδιωκτών και καιροσκοπών που κατέλαβαν τα ισχυρά πόστα προώθησης των µουσικών παραγωγών και παραστάσεων. Κοντά σε αυτούς επιτήδειοι «µουσικοί», χωρίς ισχυρή µόρφωση και καλλιέργεια, αναρριχήθηκαν σε κέντρα αποφάσεων και ενήργησαν επ’ ωφελεία εαυτών και «αλλήλων» µε γνώµονα το κέρδος.
Ικανοί µουσικοί έχουν ξεπουλήσει τη σχέση τους µε τη µουσική.
Εχει παρατηρηθεί κανιβαλισµός στις τάξεις των «µουσικών».
Ο τρόπος διαχείρισης και απόδοσης των εσόδων από τις εταιρείες των πνευµατικών δικαιωµάτων των µουσικών δεν γίνεται µε ποιοτικά κριτήρια αλλά µε βάση τον νόµο της αγοράς. Η αγορά ελέγχεται από εταιρείες του εξωτερικού.
Οι πολιτικοί στη συντριπτική πλειονότητά τους δεν θέλουν και είναι ανίκανοι να αξιολογήσουν τον λαϊκό µουσικό πολιτισµό. Η µουσική είναι η αρχαιότερη των τεχνών. Οι αρχαίοι τη θεωρούσαν πολύ σηµαντικό µέσο διαπαιδαγώγησης και διαµόρφωσης των νέων.
Η Ελλάδα ήταν πάντα και παραµένει σταυροδρόµι πολιτισµών. Εχει ισχυρότατη γλώσσα και λαϊκό µουσικό πολιτισµό.
Το τραγούδι είναι η ασφαλιστική δικλίδα µας σε δύσκολες στιγµές.
«Είναι πια καιρός», που λέει και ο ποιητής, «περίσκεψης, αλληλεγγύης και αγώνων».
