Ολα αυτά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας μέχρι σήμερα για τα έργα και τις ημέρες του Μένιου Φουρθιώτη είναι προφανώς η κορυφή του παγόβουνου: το μεγάλο μέρος των «δραστηριοτήτων» του, οι σχέσεις με τον υπόκοσμο και οι περίεργες διασυνδέσεις του με επώνυμους… κουστουμάτους παραμένουν ακόμη κάτω από την επιφάνεια.
Διότι δεν είναι δυνατόν να τον φυλάει μια διμοιρία αστυνομικών, μπρος από το αυτοκίνητο, πίσω από το αυτοκίνητο, μέσα στο αυτοκίνητο, γύρω από το σπίτι του, μέσα και έξω από το γραφείο του, όπου πήγαινε και όπου στεκόταν δηλαδή, και να μην πήρε κανείς χαμπάρι τις επαφές του με αυτά τα μπουμπούκια –και τα άλλα στα οποία δεν έφτασε ακόμη η έρευνα– στα οποία ανέθεσε τόσες «δουλειές» και τόσα σκοτεινά συμβόλαια.
Εάν δεν πήραν τίποτε από αυτά μυρωδιά, κάτι που δεν είναι καθόλου λογικό, πρέπει να ελεγχθούν άμεσα και αυτοί και οι προϊστάμενοί τους σε όλη την γκάμα της ιεραρχίας, γιατί τόση ανικανότητα δεν δικαιολογείται. Αλλά εάν πήραν είδηση τι έτρεχε και το ανέφεραν, τότε θα πρέπει να ελεγχθούν ακόμη πιο αυστηρά όσοι καταχώνιασαν τις αναφορές.
Και όταν αρχίσουν οι έλεγχοι δεν θα έχουν σταματημό: γιατί κάποιους λόγους θα είχε και ο Πέτσας και οι παρατρεχάμενοί του στο Μαξίμου που ο λεγάμενος πήρε «ενίσχυση» για ιστοσελίδα… άδεια, έρημη σαν τη Σαχάρα, που δεν έγραφε λέξη (!), μέχρι που το αποκάλυψε (και αυτό) το Documento και άρχισαν να την… μπαζώνουν.
Δεν υπάρχει άλλωστε κανείς που να πιστεύει ότι ο Φουρθιώτης έστησε δωρεάν, απλώς επειδή έχει… άποψη, τόσα πρωτοσέλιδα αφιερωμένα στον Μητσοτάκη και στο «επιτελικό κράτος» που «κέρδισε το στοίχημα των εμβολιασμών», που έλαβε «ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία» και που αποπλήρωσε «το 75% του χρέους στο ΔΝΤ».
Γιατί ο λεγάμενος μόνο ανιδιοτελής δεν είναι. Οπως δεν είναι ανιδιοτελείς ή απλώς… παρασυρμένοι όσοι τον κάλυπταν τόσα χρόνια.