Καμιά φορά αρκεί μια φράση για να έχεις το περίγραμμα μιας κατάστασης ή τις διαστάσεις ενός προβλήματος ανάγλυφα μπροστά σου. Και όταν αυτή η φράση προέρχεται από συνέντευξη έχεις εύκολα, με τη… μία, μια ολοκληρωμένη εικόνα του συνεντευξιαζόμενου. Ετσι έγινε και με τη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Αλέξη Παπαχελά και τον Σκάι. Πήρε τις πάσες του, είπε όσα είχε προετοιμαστεί να πει ώστε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, λ.χ. για την Ικαρία, και ένιωσε άνετος.
Ισως γι’ αυτό, ίσως γιατί πλέον δεν προσπαθεί ούτε να κρύψει την εξουσιαστική του αλαζονεία, στην τελευταία του φράση τα είπε όλα με 13 λέξεις: «Οταν έχεις μεγάλες κρίσεις οφείλεις να τις εκμεταλλευτείς για να κάνεις μεγάλες αλλαγές».
Ετσι, με απόλυτη κυνικότητα, για να το αντιληφθούν και αυτοί που επιμένουν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. Ετσι, για να δικαιολογήσουν τις πετσωμένες ενισχύσεις αυτοί που ωραιοποιούν την εικόνα του. Η «δουλειά» του λοιπόν και η «δουλειά» όλων των «επιτελικών» δεν είναι να αντιμετωπίσουν τις κρίσεις, στη δίνη των οποίων βρίσκεται η χώρα, αλλά να τις… εκμεταλλευτούν. Γι’ αυτό δεν έκαναν τίποτε έναν χρόνο τώρα για την ουσιαστική αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά έκαναν πάρα πολλά για την οικοδόμηση ενός αυταρχικού πελατειακού κράτους.
Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι στον χώρο της δημόσιας υγείας είναι τώρα 2.000-3.000 λιγότεροι από όταν ανέλαβαν τη διακυβέρνηση οι «επιτελικοί» νεοφιλελεύθεροι, ενώ το προσωπικό στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη είναι αυξημένο κατά 8.000-9.000 άτομα! Γι’ αυτό, επειδή ο Μητσοτάκης και οι συν αυτώ «εκμεταλλεύονται τις κρίσεις», οι μετακλητοί διορίζονται με τη σέσουλα και οι προμήθειες γίνονται από εταιρείες που στήνονται λίγο πριν τους ανατεθεί η «μπίζνα».
Και γι’ αυτό βέβαια οι ιδιοκτήτες των κολεγίων αγκαλιά με τους μανατζαραίους των πολυεθνικών και των μεγάλων αλυσίδων κάνουν πάρτι στις πλάτες μας. Γιατί αυτό που για εκείνους είναι «ευκαιρία» για εμάς είναι νέτα σκέτα κρίση.
