Καμάρωνε σαν «γύφτικο σκεπάρνι» που βρέθηκε στην εκδήλωση του CDU, έψαχνε τη σωστή γωνία ώστε ο φακός να τον απαθανατίσει μέσα στο ίδιο πλαίσιο με την Μέρκελ, έφτασε ως το τραπέζι του Σόιμπλε ως «παιδί για τα θελήματα» και «ουδέν μεμπτόν».
Ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ., Άδωνις Γεωργιάδης, συνεπής υποστηρικτής της σκληρής πολιτικής του Βερολίνου απέναντι στην Ελλάδα, μιλώντας στον Real fm και τον Νίκο Χατζηνικολάου δεν βρήκε καμία διαφορά ανάμεσα στις επαφές ενός πρωθυπουργού με την γερμανική πλευρά και στην στήριξη της γερμανικής πολιτικής.
Όλα αυτά δεν έχουν καμία διαφορά για τον θαυμαστή του Σόιμπλε, κύριο Γεωργιάδη.
Εξάλλου, όπως ο ίδιος λέει, πήγε προσκεκλημένος του κόμματος της Μέρκελ, του CDU, του «αδελφού κόμματος» της Νέας Δημοκρατίας.
Το ότι το συγκεκριμένο κόμμα και η πολιτική του είχε και έχει καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα, προφανώς δεν έχει καμία σημασία για τον θαυμαστή της πολιτικής αυτής, κύριο Γεωργιάδη. Δεν έχει επίσης καμία διαφορά για τον Άδωνι Γεωργιάδη το να συζητάς με μία κυβέρνηση θεσμικά από το να στηρίζεις ένα πολιτικό κόμμα.
Δεν έχει επίσης σημασία και η αναζήτηση μιας φωτογραφίας και η προσωπική προβολή του στους ψηφοφόρους του που θα τον θαυμάσουν ως «συνομιλητή» της σκληρής γερμανικής πλευράς και καθόλου (ουσιαστικά) φιλοευρωπαϊκής.
«Δεν έχω καταλάβει ποια είναι η κατηγορία ακριβώς. Δηλαδή είναι μεμπτό ότι ο αντιπρόεδρος της ΝΔ είναι προσκεκλημένος σε μία από τις πιο κλειστές συγκεντρώσεις που έκανε εν όψει εκλογών το αδελφό, της ΝΔ, κόμμα το CDU; Ή είναι μεμπτό ότι ο αντιπρόεδρος της ΝΔ βρέθηκε να συνομιλεί με στελέχη της γερμανικής κυβέρνησης και του γερμανικού κοινοβουλίου; Αυτό είναι μεμπτό πρωτόλεια; Δεν καταλαβαίνω ποια είναι η κατηγορία;», είπε μεταξύ άλλων ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Λογικό, αφού προσυπογράφει την γερμανική πολιτική του ξεπουλήματος της ελληνικής περιουσίας, του κλεισίματος των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της ανεργίας, της μετανάστευσης των νέων, της μείωσης μισθών και συντάξεων, της επιβολής υπερβολικών φόρων, των πλειστηριασμών…
Εξάλλου η ίδια η Ν.Δ. στηρίζει αυτές τις πολιτικές αποκαλώντας κάθε αντίδραση «λαϊκίστικη». Αυτή είναι η κυνική μετάφραση του «δεν θα υποσχεθούμε τίποτα» (γιατί δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτα)!
Ο κ. Γεωργιάδης «κάνει τον χαζό» ανάμεσα στο συζητώ (αναγκαστικά) με την άλλη πλευρά αφού βρισκόμαστε εντός της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, που απέχει 180 μοίρες από το «στηρίζω την άλλη πλευρά».
Έτσι λοιπόν ο κ. Γεωργιάδης δεν βλέπει αυτή τη διάσταση και προσπαθεί να «δικαιολογηθεί:
«Όσον αφορά αυτό το “φον Άδωνις” και “πήγε στον εχθρό”, θα με συγχωρέσετε, αν είναι εχθρός μας η Γερμανία να το πούμε, να διακόψουμε επαφές – με τον εχθρό μας δεν μπορούμε να έχουμε επαφές- να μην πηγαίνει εκεί ο πρωθυπουργός μας, ο κ. Τσίπρας, να μην πηγαίνει ο υπουργός Άμυνας, ο κ. Καμμένος, ο συγκυβερνήτης, να μην πηγαίνει κανένας τότε στη Γερμανία και να ξεκινήσουμε τον πόλεμο στους Γερμανούς. Εγώ ήξερα ότι οι Γερμανοί είναι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνομιλεί η κυβέρνηση μας με την κυβέρνησή τους και δεν έχω καταλάβει τι είναι αυτό για το οποίο πρέπει να απολογηθώ ακριβώς».
Κύριε Γεωργιάδη, απλά πράγματα αλλά δύσκολα για σας:
Άλλο «εταίρος», άλλο στηρίζω τη θέση του εταίρου, άλλο φίλος, άλλο ταυτίζομαι με τον «δανειστή»…
