Ο Άδωνης και το «πρωτόκολλο της συγγνώμης»

Αν ο Αδωνης Γεωργιάδης διακρίνεται για κάτι στην πολιτική του διαδρομή,_x000D_
αυτό είναι αναμφίβολα η κωλοτούμπα. 

Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ έχει καταφέρει μέσα σε μόλις δέκα χρόνια (τόσα περίπου βρίσκεται στο πολιτικό προσκήνιο) να αλλάξει άποψη σχεδόν για τα πάντα. Κάπως έτσι, μετατράπηκε ξαφνικά από φιλοχουντικός και λάτρης του φασίστα Κώστα Πλεύρη –κατά δήλωση του ιδίου– σε φιλελεύθερο δημοκράτη και από διαφημιστής του αντισημιτισμού και των αρνητών του Ολοκαυτώματος σε φιλοεβραίο πολιτικό που ονειρεύεται ακόμη και τη μεταφορά της ελληνικής πρεσβείας στο Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ.

Ο Γεωργιάδης έχει επιδοθεί τελευταία σ’ έναν πρωτοφανή –και κακής αισθητικής– αγώνα να αποδείξει τη συμπάθειά του προς το Ισραήλ, κάνοντας ανθρώπους που γνωρίζουν καλά όσα συμβαίνουν στην εβραϊκή κοινότητα να μιλούν για κάποιο «πρωτόκολλο της συγγνώμης» το οποίο ο ίδιος μοιάζει να ακολουθεί. Η συχνά άτσαλη προσπάθειά του να πείσει τόσο για την ανάγκη ενδυνάμωσης των σχέσεων της Αθήνας με το Τελ Αβίβ όσο και για τη δική του αγάπη προς τους Ισραηλινούς, βέβαια, σκοντάφτει στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν του.

Υπερασπίζοντας τον Πλεύρη

Δεν πάνε άλλωστε πολλά χρόνια από τότε που ως βουλευτής του ΛΑΟΣ προωθούσε τον αντισημιτισμό του Κώστα Πλεύρη μέσα από την εκπομπή του, διαφημίζοντας το περιβόητο πια βιβλίο μέσω του οποίου ο τελευταίος αμφισβητούσε ακόμη και το Ολοκαύτωμα.

Ο Αδ. Γεωργιάδης, αν και δεν έδειξε ποτέ στην εκπομπή του το εξώφυλλο του συγκεκριμένου βιβλίου, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να το χαρακτηρίζει «αγαπημένο του» και «βόμβα» και να εκθειάζει τον Πλεύρη, υποστηρίζοντας ανάμεσα σε άλλα ότι «ξεπέρασε τον εαυτό του». Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ πράγματι ισχυριζόταν ότι διαφωνεί ιδεολογικά με το βιβλίο, την ίδια στιγμή όμως που συνέχιζε να το διαφημίζει. Για τον ίδιο, το βιβλίο περιείχε στοιχεία που δημιουργούσαν τρομακτικά ερωτήματα ακόμη και σ’ εκείνους που διαφωνούσαν με τον συγγραφέα. Σε μια προσπάθεια μάλιστα να πείσει το ακροατήριό του για την αναγκαιότητα αγοράς τής λεγόμενης και μαύρης βίβλου του Πλεύρη εξηγούσε με στόμφο πως «υπάρχουν ορισμένα στοιχεία τα οποία αν δεν τα έχετε υπόψη σας πραγματικά ζείτε στο σκοτάδι» και πρόσθετε ότι «παρουσιάζει πράγματα που θα τα διαβάζετε και θα τρίβετε τα μάτια σας». Τελικά στην αντιδικία του Πλεύρη με την ελληνική εβραϊκή κοινότητα ο Αδ. Γεωργιάδης έσπευσε να καταθέσει ενόρκως υπέρ του, ενώ ο ίδιος ο Πλεύρης είχε φροντίσει να τον ευχαριστήσει δημόσια και ονομαστικά, μέσα από τον πρόλογο του βιβλίου, για το θάρρος του να το παρουσιάσει στην τηλεόραση.

Το «πρωτόκολλο της συγγνώμης»

Ο εκλεκτός του Κυριάκου Μητσοτάκη αισθάνθηκε για πρώτη φορά την ανάγκη να αποκηρύξει τον αντισημιτισμό που προωθούσε εντέχνως μέσω της εκπομπής του όταν διεκδίκησε την ηγεσία της ΝΔ. Προσπαθώντας κατά πολλούς να θολώσει τα νερά, πρακτικά δηλαδή το ακροδεξιό του παρελθόν, χαρακτήρισε τότε την εμπλοκή του με το βιβλίο του Πλεύρη «μεγαλύτερο λάθος της πολιτικής του καριέρας», ενώ πιο πρόσφατα απολογήθηκε για την «ανοχή του στις απόψεις ανθρώπων που έδειξαν ασέβεια στους Εβραίους».

Αυτές τις πρώτες δηλώσεις μεταμέλειας επρόκειτο να ακολουθήσουν ταξίδια του αντιπροέδρου της ΝΔ στο Ισραήλ και συνεχείς αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το αγαπημένο του Ισραήλ. Μόνο τον τελευταίο μήνα ο Αδ. Γεωργιάδης έχει αναρτήσει μέσω Twitter δεκάδες ειδήσεις που αφορούν από την επέτειο των 70 ετών από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ μέχρι ανακοινώσεις περί μεταφοράς ξένων πρεσβειών στην Ιερουσαλήμ από το Τελ Αβίβ (τη διεθνώς αναγνωρισμένη δηλαδή πρωτεύουσα της χώρας), ακόμη και δηλώσεις του Σαουδάραβα πρίγκιπα περί δικαιώματος των Ισραηλινών να έχουν τη δική τους γη, τις οποίες ο Γεωργιάδης βρήκε «συγκλονιστικές».

Μόλις πριν από ενάμιση μήνα εξάλλου ο Γεωργιάδης χαρακτήριζε την επίσκεψή του στην Ιερουσαλήμ ως «μια από τις πιο παραγωγικές ημέρες» της ζωής του και πρόσθετε στο Facebook πως επρόκειτο για «ένα προσωπικό στοίχημα να βγάλω από πάνω μου τις υποψίες περί αντισημιτισμού που κουβαλούσα από το παρελθόν και να αποδείξω ότι αυτά που λέω τα εννοώ». Εφτασε μάλιστα στο σημείο να πει πως οι Αραβες της περιοχής καπηλεύονται το όνομα της Παλαιστίνης περίπου όπως οι Σκοπιανοί καπηλεύονται το όνομα της Μακεδονίας, ενώ κατέληξε δηλώνοντας αποφασισμένος να πολεμήσει τον αντισημιτισμό στην πατρίδα μας όσο περισσότερο γίνεται.

Αυτή η αναμφίβολα όψιμη αλλαγή στάσης ερμηνεύεται από πολλούς ως προσπάθεια να προσεγγίσει την εβραϊκή κοινότητα, η οποία εύλογα δεν τον είχε μέχρι πρόσφατα σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Εξού και πολλοί κάνουν λόγο για κάποιο άτυπο «πρωτόκολλο συγγνώμης» που μοιάζει με πάθος να τηρεί ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, προσπαθώντας να πείσει και τον πλέον δύσπιστο ότι αποκήρυξε το παρελθόν του. Αν πάντως συνεχίσει να προβάλλει την ξαφνική αγάπη του για το Ισραήλ με τον ίδιο ρυθμό, δεν θα απορήσουμε αν τον δούμε να διαφημίζει από τηλεοράσεως ακόμη και το γνωστό κιπά… Ισως έτσι να του συγχωρεθούν οι «αμαρτίες» του παρελθόντος.