Ούτε μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο δεν έκανε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για τουλάχιστον ένα από τα βιβλία που έχει στη λίστα των εννέα προτάσεών του για εμάς τους υπόλοιπους. Τι τον παρακινεί να δράσει ως Λουδοβίκος προς τους υπηκόους ή ως influencer και διαφημιστής για τους ακολούθους του; Επιπλέον, μπορεί ο Κυρ. Μητσοτάκης να είναι «τουρίστας» όλο τον χρόνο, αλλά δεν έχει φροντίσει να βρει τρόπο να μας δείξει ότι διαβάζει το εν λόγω διάστημα πέρα από το να επιδεικνύει άλλες δραστηριότητές του (ποδηλατάδες, τζόκινγκ κλπ). Επομένως, μήπως είναι άλλος αυτός που προτείνει τα βιβλία; Αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που δεν πρέπει να ξεχνάμε.
Η αλήθεια είναι ότι δεν βρήκαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε το 192 σελίδων βιβλίο «Liberalism and Its Discontents» του Φράνσις Φουκουγιάμα, καθώς η ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης έχει κάνει πολυτέλεια την αγορά βιβλίων από το εξωτερικό. Παρόλα αυτά, ένας διακεκριμένος πανεπιστημιακός από το εξωτερικό που έχει γνώση τόσο του καταλόγου των εννέα προτάσεων του πρωθυπουργού όσο και των περιεχομένων του βιβλίου του Φουκουγιάμα που το έχει διαβάσει, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν το έχει διαβάσει καν, ούτε μπήκε στον κόπο να αναζητήσει στοιχεία στο διαδίκτυο γι’ αυτό. Πρόκειται για μια προχειροδουλειά, για μια κίνηση εντυπωσιασμού από αυτές τις οποίες μας έχει συνηθίσει στη θητεία του ο γόνος.
Στην ανάρτησή του ο Κυρ. Μητσοτάκης (ή ο λογογράφος ή ο επικοινωνιολόγος του) έγραψε: «Σε κάτι επίσης διεθνές, στον τομέα των πολιτικών επιστημών, ένα ενδιαφέρον φετινό βιβλίο είναι το “Liberalism and Its Discontents” του Φράνσις Φουκουγιάμα. Ο Φουκουγιάμα καταπιάνεται και αναλύει την θέση, την σημασία και τις προκλήσεις των φιλελεύθερων δυτικών αστικών δημοκρατιών, του μοντέλου που προτάσσουν και το ποιες επιθέσεις δέχονται. Το βιβλίο έχει αξία τόσο επειδή δυστυχώς φέτος είδαμε την απρόκλητη επίθεση, εισβολή και πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία αλλά και επειδή αναλύει διεξοδικά το τέλμα και τους κινδύνους που μπορεί να δημιουργηθεί από τον λαϊκισμό τόσο από αριστερά όσο και από δεξιά».
Όπως σημειώνει ο πανεπιστημιακός, ο Φουκουγιάμα δεν «αναλύει τη θέση, τη σημασία και τις προκλήσεις των φιλελεύθερων δυτικών αστικών δημοκρατιών», καθώς προτείνει στρατηγική για το πολιτικό ρεύμα του φιλελευθερισμού. Χρησιμοποιώντας τον μαρξιστικό όρο «αστική» στις δυτικές δημοκρατίες ίσως προδίδει ότι δεν μπορεί να είναι ο Μητσοτάκης ο συγγραφέας, άρα κι αυτός που το διάβασε(;), αλλά ένας μετανοημένος μαρξιστής στον κύκλο του Μαξίμου ή –το πολύ χειρότερο– άσχετος. Κι αυτό διότι ο πανεπιστημιακός επισημαίνει ότι ο Φουκουγιάμα δεν χρησιμοποιεί καν τον όρο bourgeois και τον αναφέρει τρεις φορές με ιστορική σημασία, για τον Μαρξ και για τον Μαρκούζε.
Το βιβλίο του Φουκουγιάμα εκδόθηκε στις 10 Μαΐου 2022 και το προωθεί ο πρωθυπουργός ή ο λογογράφος του κάνοντας αναφορά στον πόλεμο στην Ουκρανία, χωρίς συσχέτιση με το περιεχόμενο, αλλά φαίνεται ότι το χρησιμοποιεί όπως ο Άντριου Άντονι του «Guardian» στην πρώτη πρόταση της βιβλιοπαρουσίασής του.
Πάντως είναι πρόδηλη η ιδεολογική εμμονή και η εργαλειοποίηση όρων που δεν χρησιμοποιεί ο Φουκουγιάμα, όπως ο «λαϊκισμός». Στην Ελλάδα έχει γίνει ψωμοτύρι στα κείμενα του ακραίου κέντρου και του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου, και γι’ αυτό γίνεται η τροχιοδεικτική βολή στο κείμενο της λίστας, αλλά στο «Liberalism and Its Discontents» ο Φουκουγιάμα χρησιμοποιεί το «populist» πάντα σε σχέση με τη Δεξιά ή την ακροδεξιά και ποτέ σε ό,τι αφορά την Αριστερά, όπως αναφέρει ο πανεπιστημιακός που το διάβασε.
Καταλήγοντας, θα παραθέσουμε το απόσπασμα που χρησιμοποιεί ο εν λόγω πανεπιστημιακός από το βιβλίο του Φουκουγιάμα για να μας πει ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης ή ο λογογράφος-επικοινωνιολόγος συγγραφέας της λίστας αν συμφωνεί με τις θέσεις του, καθώς το προτείνει ως ανάγνωσμα ενώ στην Ελλάδα εκφράζεται υπέρ των «ιερών και οσίων» του νεοφιλελευθερισμού:
Following the Reagan – Thatcher revolution of the 1980s, many politicians of the left, from Bill Clinton and Tony Blair to Barack Obama, shifted right and accepted neoliberal arguments about the need for market solutions, austerity, and incrementalism.
Είναι από το δεύτερο από τα δέκα κεφάλαια του βιβλίου, το οποίο έχει τίτλο «From Liberalism to Neoliberalism» και εκεί ασκεί κριτική στους αμερικανούς και βρετανούς θεωρητικά «προοδευτικούς» πολιτικούς για τις ιδιωτικοποιήσεις, τη λιτότητα και την κρατική απορρύθμιση των αγορών.
Και ξαναρωτάμε: Το διάβασε το βιβλίο ο Κυρ. Μητσοτάκης; Και σε τελική ανάλυση, όποιος κι αν το διάβασε, ο ίδιος ή ο επικοινωνιολόγος του, κατάλαβαν τι έλεγε; Είναι δυνατόν να εκτίθεται έτσι κοτζάμ πρωθυπουργός; Δεν είναι η πρώτη του φορά…
