Ο Σημίτης ελέγχεται! Επιτέλους. Το ιερό «τοτέμ» ενός συστήματος εξουσίας και επιβολής ισχύος θα ελεγχθεί ως απλός πολίτης.Και βεβαίως αυτό ενοχλεί όλα τα «σημιτόπαιδα» της πιάτσας, πολιτικής τε και δημοσιογραφικής.
Ο Κώστας Σημίτης είναι ένας βαθιά υπερόπτης πολιτικός που μέσω της διαπλοκής με τα media της εποχής της παντοδυναμίας του έγινε ο υπέρτατος σωτήρας τεχνοκράτης ενός «σάπιου» κράτους.
Τώρα πώς αυτός ο λαμπρός καθηγητής με το μπλοκάκι δεν έπαιρνε χαμπάρι Τσουκάτους, Μαντέληδες, Άκηδες, Γιάννους και λοιπούς «βοηθούς Σωτήρα του έθνους» είναι ένα θέμα που ρίχνει μια σκιούλα στην εικόνα του μεγάλου τιμονιέρη που μας παρουσίαζαν δημοσιογράφοι είτε κατά μόνας είτε ως συγκροτήματα.
Και τώρα που ελέγχεται τι κάνει; Δεν απαντά ούτε τώρα ο ίδιος. Απαντά το «Ίδρυμα Κωνσταντίνος Σημίτης» δηλαδή η βιτρίνα υστεροφημίας που έστησε ο υπερόπτης «άδεκαστος» κλπ πολιτικός.
Κοίτα τι λέει η ανακοίνωση (που αν και εκδόθηκε από το «Ίδρυμα» εντούτοις είναι σε πρώτο πρόσωπο): «Η προαναγγελθείσα επιχείρηση δίωξής μου δεν με αγγίζει. Η Ιστορία δεν γράφεται από τους περιστασιακούς ένοικους της εκτελεστικής εξουσίας.
Είναι προφανές, ότι η έρευνα στους λογαριασμούς μου είναι ευπρόσδεκτη. Δεν έχω τίποτα να κρύψω.
Τα σχετικά δημοσιεύματα εστιάζονται σε συκοφαντίες. Και στις συκοφαντίες θα απαντήσω, αφού διαπιστώσω ποιοι εμπλέκονται».
Η φράση «Η Ιστορία δεν γράφεται από τους περιστασιακούς ένοικους της εκτελεστικής εξουσίας» είναι η απόδειξη ενός βαθιά αντιδημοκρατικού ανθρώπου που θεωρεί ότι εφόσον δεν κινεί τα νήματα ο ίδιος και οι δικοί του άνθρωποι όλοι οι υπόλοιποι είναι περαστικοί και περιστασιακοί!
Μια φράση που δείχνει ότι και στα στερνά του (τον πολιτικό βίο εννοώ – να είναι καλά ο άνθρωπος!) έχει γραμμένα στα παλιά του τα παπούτσια το παιχνίδι της δημοκρατίας που τότε έφερε αυτόν στην εκτελεστική εξουσία, μετά άλλον, μετά άλλον και τώρα τον Τσίπρα.
Στα παλιά του τα παπούτσια ο λαός. Αυτός που και τον ίδιο τον Σημίτη είχε εκλέξει.
Στα παλιά του τα παπούτσια η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Και μαζί με τον Σημίτη άρχισαν να αλυχτάνε και τα σκυλιά που πλουσιοπάροχα τάιζε την εποχή που έκοβε ακόμη την Μαλβίνα (την μόνη φωνή εναντίον του «σοβαρού» κυρίου Καθηγητού).
Σε μια εποχή που η ακροδεξιά σηκώνει κεφάλι χάρις και στις πολιτικές λιτότητας που μας έχουν επιβληθεί και όλο το πολιτικό σύστημα πρέπει να στηρίζει τους δημοκρατικούς θεσμούς το «τοτέμ» αυτό της εξουσίας – ενός συγκεκριμένου συστήματος εξουσίας – αμφισβητεί την ίδια τη δημοκρατία.
Αίσχος κύριε Σημίτη. Ντροπή.
Περαστικοί είμαστε όλοι από αυτή τη ζωή. Εσείς επιλέξατε να (μας) μείνετε αξέχαστος λόγω των (προ)/(απ)φυλακισμένων για μίζες συνεργατών σας και για την ναρκισσιστική οίησή σας. Δεν σέβεστε τίποτα, και κυρίως ό,τι δεν ελέγχετε… εκτός αν είναι περιστασιακή κι αυτή η στάση σας.
