Όταν η ΑΕΚ κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1968 και έβγαλε τη φίλαθλη Ελλάδα στους δρόμους, ο Ντράγκαν Σάκοτα ήταν ένας ανυπόψιαστος ψιλόλιγνος έφηβος 16 ετών στη σιδηρά Γιουγκοσλαβία του Τίτο.
«Η ταινία είναι σαν ντοκουμέντο του NationaGeographic», λέει βγαίνοντας από την αίθουσα. Εικοσιδύο χρόνια αργότερα, περνούσε για πρώτη φορά τα νότια σύνορα και καλημέρισε μία καινούρια πατρίδα. Κυπελλούχος Ευρώπης ο ίδιος με τον ΠΑΟΚ το 1991, υπηρετεί πλέον έναν άλλον «Δικέφαλο» και είναι ο συνδετικός κρίκος της φιναλίστ του Κυπέλλου Ελλάδας ΑΕΚ με την ομάδα που κατέκτησε το 2002 τον τελευταίο «κιτρινόμαυρο» τίτλο. Ενδιάμεσα ίδρωσε τη φόρμα του Απόλλωνα, του Ηρακλή, του Περιστερίου, του Άρη, του έτερου φιναλίστ Ολυμπιακού, της Φορτιτούντο, δύο τουρκικών ομάδων, αλλά και της Εθνικής Σερβίας, την οποία οδήγησε στο τραυματικό Μουντομπάσκετ του 2006. Φέτος κλείνει 45 χρόνια στους πάγκους…
-Θα το σηκώσετε, Ντράγκαν, το Κύπελλο, το Σάββατο στο Ηράκλειο;
Δεν υπάρχει κανείς στην ομάδα που να μη το πιστεύει. Ήδη τους νικήσαμε μία φορά, στο πρωτάθλημα. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε απέναντί μας μία από τις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκας. Θα πρέπει να παίξουμε πολύ καλά, αλλά και ο Ολυμπιακός να εμφανιστεί πεσμένος. Είδαμε πόσο δυνατός είναι, στην καλή του μέρα. Ο κόσμος διψάει για ένα τρόπαιο.
-Τι σημαίνει για μία ομάδα όπως η ΑΕΚ, η διεκδίκηση ενός τίτλου;
Η ΑΕΚ δεν έχει μάθει τον κόσμο της, να έρχεται στο γήπεδο όταν τα πράγματα πηγαίνουν άσχημα. Πριν από 4 χρόνια, η ομάδα βρισκόταν στην τρίτη κατηγορία. Η πρόοδος απαιτεί χρόνο, λάθη και κατανόηση. Όχι ενθουσιασμό και εύκολη απογοήτευση. Πόσα χρόνια έβλεπε ο Ολυμπιακός τον Παναθηναϊκό να σαρώνει τους τίτλους; Στην Ελλάδα όλοι λένε «υπομονή», αλλά κανένας δεν την διαθέτει. Όλοι λένε ότι ο προπονητής κοιμάται.
-Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στην ΑΕΚ, ποιο θα ήταν αυτό;
Να αποκτήσει ένα πιο ζεστό σπίτι. Το ΟΑΚΑ φαίνεται μισοάδειο ακόμα και όταν έχει 5.000 κόσμο. Κοιτάζουμε να μετακομίσουμε σε ένα από τα δύο κλειστά γήπεδα του τένις στο ΟΑΚΑ. Το μικρότερο έχει 4.800 θέσεις, το μεγαλύτερο 10.000. Για να χτίσεις κάτι μεγάλο, χρειάζεσαι εργοστάσιο.
-Ο Μάκης Αγγελόπουλος τι περίπτωση είναι;
Είναι σταθερός στις θέσεις του και όχι σαν κάτι περίεργους προέδρους, που επηρεάζονται από διάφορα πράγματα και αλλάζουν απόψεις. Η οικογενειακή ατμόσφαιρα βοηθάει μία ομάδα. Όταν όλοι είναι φίλοι μεταξύ τους, θα μπει και το σουτ.
-Η ΑΕΚ έφτασε κοντά στην εκτόξευση, την εποχή Φιλίππου, όταν κατέκτησε τίτλους στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Αρχικά, είχε προϋπολογισμό αντάξιο του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Εφερε μεγάλους παίκτες και προπονητές και πέτυχε αποτελέσματα που έγραψαν ιστορία. Για άγνωστο λόγο, ο Φιλίππου εγκατέλειψε την ομάδα και άρχισε η κατηφόρα.
-Είχατε ομαδάρα, όταν κατακτήσατε τον τίτλο της Α1 το 2002.
Σκεφτείτε μόνο τι καριέρα έκαναν οι παίκτες όταν έφυγαν από την ΑΕΚ. Ο Ζήσης, ο Μπουρούσης, ο Άντιτς συνεχίζουν ακόμη. Είχαμε τον Κακιούζη, τον Χατζή, τον Χόλντεν, τον Ντικούδη. Συνολικά κέρδισαν 50-60 τίτλους στην καριέρα τους. Εκτός από ταλέντο, ξεχειλίζαμε από προσωπικότητα. Αυτή είναι, που ορίζει πόσο ψηλά θα φτάσεις.
-Αναλάβατε την ομάδα στα μισά της χρονιάς, όταν απολύθηκε ο Σωτήρης Μανωλόπουλος. Οι περισσότεροι σας θεωρούσαν απόμαχο.
Το έχω στο αίμα μου το μπάσκετ, είναι τρόπος ζωής. Κάθε μέρα παρακολουθώ 5-6 αγώνες. κάποιος μείνει μακριά από τους πάγκους για μία δεκαετία, σημαίνει ότι του λείπει η φιλοδοξία ή ότι δεν έχει ανάγκη να δουλέψει. Εγώ εργαζόμουν ως διευθυντής στην ΑΕΚ, αλλά στο μυαλό μου είχα να δουλέψω παρτ-τάιμ σε κάποια Εθνική ομάδα.
-Εσείς αφήσατε το σπίτι σας, στα 38 σας, για να ζήσετε και να εργαστείτε σε έναν άγνωστο τόπο.
Ήθελε πολύ κουράγιο, για να πάρω την οικογένειά μου και να φύγω σε ξένη χώρα, όταν μάλιστα η Γιουγκοσλαβία ετοιμαζόταν για πόλεμο. Μελέτησα πολύ τη νοοτροπία του Έλληνα. Δεν ήθελα να γίνω περαστικός. Με ενδιέφερε να τιμήσω τους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν και να αφήσω έργο παντού.
-Τι είναι για εσάς η Ελλάδα, μετά από 28 χρόνια;
Πατρίδα. Δεν πηγαίνω πια στο Βελιγράδι, αν και η γενέτειρά μου είναι νούμερο ένα στην καρδιά μου. Υπερηφανεύομαι, όταν καμιά φορά που λένε ότι έγινα καλύτερος Έλληνας από πολλούς Έλληνες.
-Είδατε και τον γιο σας, να πρωτοπαίζει στην Εθνική Ανδρών στα 31 του.
Ναι, ήταν δικαίωση. Η καριέρα του κόπηκε στα δύο με εκείνο τον φριχτό τραυματισμό, στην Ιταλία. Το μόνο που ζητούσαμε από τον Θεό ήταν να του χαρίσει τη ζωή. Οι γιατροί του έδιναν μόνο 15% πιθανότητες επιβίωσης. Ευτυχώς, τα κατάφεραμε. Ήταν οι πιο δύσκολες μέρες. Κάθε πρωί ευχαριστώ τον Θεό που μας προστάτευσε.
-Είστε θρήσκος, λοιπόν.
Στην κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία μεγαλώσαμε ως άθεοι. Ξαφνιαστήκαμε όταν ήρθαμε στην Ελλάδα και είδαμε τόσες εκκλησίες. Στο Βελιγράδι τις είχαμε διακοσμητικές. Το 1992 βαπτίστηκα χριστιανός ορθόδοξος στην Πάτρα.
-Μπορείτε να χαρακτηρίσετε τον εαυτό σας με λίγες λέξεις;
Εργάζομαι με μεθοδικότητα, υπομονή, επιμονή και ωριμότητα. Θέλω να δίνω και δεν με ενδιαφέρει να παίρνω. Μου λείπει όμως η κακία και η απαραίτητη πονηριά. Πολλοί το θεωρούν ελάττωμα, αλλά εγώ δεν αλλάζω τον χαρακτήρα μου. Θέλω να είμαι εντάξει με τον καθρέφτη μου.
