27 Μαΐου 2023: Οι οπαδοί της Ντόρτμουντ γέμισαν το Signal Iduna Park, περιμένοντας τους παίκτες του Έντιν Τέρζιτς να κάνουν το… αυτονόητο απέναντι στη Μάιντς. Τα όνειρα για γύρους θριάμβου με τη «σαλατιέρα» (σ.σ. όπως χαρακτηρίζεται το τρόπαιο του πρωταθλητή Γερμανίας) κόπηκαν βίαια, καθώς η Μάιντς πήγε στη Βεστφαλία για να τους χαλάσει τη γιορτή (2-2), δίνοντας την ευκαιρία στη Μπάγερν να καπαρώσει την πρώτη θέση και μαζί τον τίτλο.
Το «στραπάτσο» χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό, αλλά το μεγάλο κίτρινο τείχος των οπαδών της Μπορούσια έστειλε το μήνυμα τόσο στους ποδοσφαιριστές, όσο και στον Έντιν Τέρζιτς, ένα δικό τους παιδί: «Θα είμαστε για πάντα Μπορούσια, δεν υπάρχει κάτι άλλο», τραγουδούσαν κολλημένοι στις θέσεις τους, παρά την πίκρα της απώλειας του πρωταθλήματος.
♾️ „Und wir werden immer Borussen sein, es gibt nie nie nie einen anderen Verein…“ pic.twitter.com/1CQe0Me6a2
— Borussia Dortmund (@BVB) May 27, 2023
7 Μαΐου 2024: Αυτή τη φορά, τα σχέδια για τη Bundesliga σταμάτησαν νωρίς, με τη συμβολή της ασταμάτητης Λεβερκούζεν του Τσάμπι Αλόνσο. Όμως ένα όνειρο, ακόμη μεγαλύτερο, ήταν ακόμη ζωντανό. Η Ντόρτμουντ του Έντιν Τέρζιτς μπήκε στο «Παρκ ντε Πρενς» για να υπερασπιστεί ό,τι έχτισε μία εβδομάδα νωρίτερα στη Βεστφαλία χάρη στο γκολ του Φίλκρουγκ. Απέναντι ήταν η Παρί Σεν Ζερμέν, που έψαχνε εναγωνίως για ακόμη μία χρονιά το εισιτήριο για τη δική της γη της Επαγγελίας, την κούπα του Champions League.
Οι παίκτες της Ντόρτμουντ δεν είχαν τίποτα απολύτως να χάσουν, καταθέτοντας την ψυχή τους για την επιστροφή σε έναν ευρωπαϊκό τελικό, έντεκα χρόνια μετά τις ένδοξες ημέρες του Γιούργκεν Κλοπ. Ο Έντιν Τέρζιτς ήξερε τη σημασία που θα είχε για το «μεγάλο κίτρινο ποτάμι», τους οπαδούς της Ντόρμουντ, το ενδεχόμενο πρόκρισης.
Έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει σε μία πόλη ούτε μία ώρα μακριά από το Ντόρτμουντ, ο Τέρζιτς φρόντισε να συνδέσει από πιτσιρικάς τη μοίρα του με τον σύλλογο. Με θητεία σε όλα τα κλιμάκια του συλλόγου, από προπονητής στις ακαδημίες μέχρι σκάουτερ, ο γιος μεταναστών εργατών από την πρώην Γιουγκοσλαβία δημιούργησε άρρηκτους δεσμούς με μία από τις δυναμικότερες, ισχυρότερες και πιο επιδραστικές οπαδικές βάσεις στον κόσμο.
Στο «Παρκ Ντε Πρενς» η Παρί έπαιζε κυριολεκτικά τα ρέστα της. Όταν η άμυνα της Ντόρτμουντ αποτύγχανε, αναλάμβαναν δράση τα δοκάρια. Ούτε μια, ούτε δύο, αλλά τέσσερις φορές οι Γάλλοι είδαν τις προσπάθειες τους να σταματούν στα δοκάρια του Κόμπελ. Στο ενδιάμεσο, ο 35χρονος Ματς Χούμελς, παίκτης σύμβολο για τη Μπορούσια, είχε σκοράρει για να προσθέσει ακόμη μεγαλύτερη πίεση στους Παριζιάνους.
Ζαϊρ Εμερί, Μέντες, Μπαπέ και Βιτίνια είδαν τη μπάλα να σταματά στο δοκάρι και τα έβαλαν με την τύχη τους. Και η αλήθεια είναι ότι η Μπορούσια την είχε στο πλευρό της. Πέραν της όποιας «μεταφυσικής» ανάγνωσης, οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι συμφωνούν στο ό,τι απλά επεστράφη πίσω στη Ντόρτμουντ ένα μικρό μέρος μετά το σκληρό φινάλε της περασμένης σεζόν.
Για τον 41χρονο Τέρζιτς, ο οποίος μεγάλωσε με τη νοοτροπία πως τίποτα δεν χαρίζεται, αλλά τα πάντα κατακτιούνται, η διαδρομή ήταν συγκεκριμένη. «Ας είμαστε πιο πεινασμένοι από ποτέ. Ας δουλέψουμε πιο σκληρά από ποτέ. Ας είμαστε πιο θετικοί από ποτέ. Και το πιο σημαντικό, ας είμαστε πιο δυνατοί από ποτέ», είχε πει στους παίκτες του πριν από μερικά χρόνια, στο πρώτο του πέρασμα από τον πάγκο της Ντόρτμουντ ως υπηρεσιακός, πριν τον νικηφόρο τελικό Κυπέλλου απέναντι στη Λειψία το 2021.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Λίγες ώρες μετά την πρόκριση στον τελικό του Γουέμπλεϊ, έγινε ξανά viral μία φωτογραφία από το 2012 όταν η Ντόρτμουντ κατέκτησε το τελευταίο της πρωτάθλημα, με… αυτόπτη μάρτυρα τον Τέρζιτς, ο οποίος πόζαρε πανευτυχής στις εξέδρες του «Signal Iduna Park». Πλέον, με την ιδιότητα του προπονητή, έχει ως στόχο να αγγίξει το όνειρο και μαζί την… κούπα με τα «μεγάλα αυτιά». Πριν καν συμπληρωθεί ένας χρόνος από το στραπάτσο απέναντι στη Μάιντς, ο Τέρζιτς και οι ποδοσφαιριστές του έκλεισαν νέο ραντεβού με την ιστορία.
Κι αν εν τέλει η Ντόρτμουντ σηκώσει την κούπα του Champions League, μην εκπλαγείτε στο σενάριο να δείτε τον Τέρζιτς να χάνεται μέσα στο «κίτρινο ποτάμι» και στις αγκαλιές των δικών του ανθρώπων, τραγουδώντας το… «θα είμαστε για πάντα Μπορούσια…».
