Ο μπασκετμπολίστας θυμάται τους σκοτεινούς μήνες της απομόνωσης λόγω ντόπινγκ και θέλει να ξαναβγεί στο φως.
Η οδυνηρή περιπέτεια του Ντίνου Μήτογλου κράτησε 463 σκοτεινές ημέρες: από τις 29 Μαρτίου 2022, όταν ανακοινώθηκε ότι βρέθηκε ντοπαρισμένος σε έλεγχο που διενεργήθηκε στις αρχές του ίδιου μήνα, μέχρι τις 5 Ιουλίου 2023, όταν το CAS μείωσε την ποινή του και άνοιξε την πόρτα για την επιστροφή του στα παρκέ.
Η μεθανδιενόνη είναι βαρύ αναβολικό και η αρχική πρόθεση της παγκόσμιας ομοσπονδίας, σύμφωνα και με τις οδηγίες της WADA και της ΔΟΕ, ήταν να επιβληθεί στον Μήτογλου τετραετής καραντίνα. Εφόσον ο μπασκετμπολίστας έδειξε διάθεση να συνεργαστεί υποβάλλοντας μήνυση στη γιατρίνα που του χορήγησε το επίμαχο φάρμακο, η τιμωρία του ψαλιδίστηκε αυτόματα κατά το 1/3, από τους 48 μήνες στους 32. «Θα προσφύγουμε στο CAS» ανακοίνωσαν οι Αμερικανοί δικηγόροι του Μήτογλου, από κοινού με τον Σοφοκλή Πιλάβιο, που γνωρίζει καλά τα κατατόπια της Λωζάννης. Έπειτα από αναψηλάφηση της υπόθεσης, το Διεθνές Δικαστήριο Αθλητικής Διαιτησίας μείωσε την ποινή του αθλητή κατά το ήμισυ και ουσιαστικά τον απελευθέρωσε, αφού είχαν ήδη συμπληρωθεί 16 μήνες απομόνωσης.
«Ο Ντίνος Μήτογλου επιστρέφει στο σπίτι του» ανακοίνωσε ο Παναθηναϊκός λίγες μέρες αργότερα. «Ο Ντίνος Μήτογλου θα παίξει όχι μόνο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού αλλά και στο φετινό Μουντομπάσκετ» πρόλαβαν να προαναγγείλουν όσοι μεμψιμοιρούσαν για τη λειψανδρία της «επίσημης αγαπημένης». Απελευθερωμένος πλέον από τα δεσμά, ο 27χρονος φόργουορντ, που τόσο έλειψε από την εθνική πέρυσι στο Βερολίνο, μιλάει για τον εφιάλτη που βίωσε και ξεσκονίζει το διαβατήριό του για τη Μανίλα. Εμείς τον ρωτήσαμε μόνο για το ντόπινγκ.
Πώς κατορθώνει κάποιος να μείνει όρθιος μες στην καταιγίδα;
Η διαδικασία απαιτεί μεγάλα ψυχικά αποθέματα. Σε κάνει να αναρωτιέσαι: «Τι κάνω εδώ εγώ;», «Γιατί έγινε αυτό;». Δοκιμάζει την προσωπικότητά σου, το εγώ σου, την ύπαρξη σου. Όχι μόνο ως αθλητή, αλλά κυρίως ως ανθρώπου. Είτε αφήνεις το βάρος να σε νικήσει είτε το νικάς εσύ. Μέση οδός δεν υπάρχει. Κάπου στα μισά της περιπέτειας υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα νικηθώ. Έγινα πιο δυνατός, βρήκα τρόπους να γυμναστώ ακόμη πιο σκληρά.
Το μυαλό, όμως, θέλει περισσότερη δουλειά.
Είχα γύρω μου ανθρώπους που μου έδωσαν χείρα βοηθείας. Τον γυμναστή μου, τον προπονητή μου, την οικογένεια, τους φίλους, τον αδερφό μου. Ατομα μετρημένα στα δάχτυλα. Και νιώθω τυχερός που τα βρήκα μέσα απ’ όλο αυτό. Δίχως εκείνους δεν θα τα κατάφερνα. Στα ζόρια συνειδητοποιείς ποιοι στέκονται αληθινά στο πλευρό σου. Οι στιγμές που έζησα ήταν με διαφορά οι δυσκολότερες στη ζωή και την καριέρα μου.
Αισθάνεσαι ότι έχεις στιγματιστεί;
Κοιτάζω τα θετικά της ζωής και πιστεύω ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Η ρετσινιά μπορεί να κρατήσει για μια ζωή, όχι μόνο στο μπάσκετ αλλά και στην κοινωνία. Ίσως κάποιους να μην μπορέσω να τους κερδίσω ποτέ. Έναν ή δύο στους εκατό. Ούτε ο Γιάννης και ο Μάικλ Τζόρνταν δεν καταφέρνουν να τους κερδίσουν όλους. Τ’ αφήνω όλα πίσω μου και ανυπομονώ να επιστρέψω στο μπάσκετ που αγαπώ.
Οι πιο αυστηροί κριτές πιστεύουν ότι το ντόπινγκ πρέπει να τιμωρείται με ισόβιο αποκλεισμό. Και λένε ότι κακώς κλήθηκες στην εθνική ομάδα.
Διαφωνώ με αυτή την άποψη. Δεν έκανα κακό σε κανέναν, δεν έκλεψα από κανέναν, δεν βίασα, δεν σκότωσα. Απομονώθηκα για ένα χρόνο, πλήρωσα το χρέος μου για ένα προσωπικό λάθος και έμαθα από το πάθημά μου. Η ζωή προχωράει και δεν έχω να απολογηθώ σε κανέναν. Όποιος έχει διαφορετική γνώμη, ας την πει και ας τη γράψει στα social media. Δικαίωμα στο λάθος έχει κάθε άνθρωπος.
Ολυμπιονίκες που πιάστηκαν ντοπαρισμένοι, Έλληνες και μη, επιμένουν μέχρι σήμερα στην αθωότητά τους και επικαλούνται σαμποτάζ. Εσύ δεν υιοθέτησες ποτέ θεωρίες συνωμοσίας.
Σε μένα συνέβη κάτι που με βρήκε σε άγνοια. Εμπιστεύτηκα το λάθος άτομο και αυτό είναι όλο. Τώρα πήρα το μάθημά μου και δεν υπάρχει περίπτωση να την ξαναπατήσω. Θα δείξω εμπιστοσύνη μόνο στον κοντινό μου κύκλο και σε όσους αποδεδειγμένα νοιάζονται για μένα. Αυτό είναι το δίδαγμα της ιστορίας μου: «Να προσέχεις ποιους εμπιστεύεσαι».
Η κοινωνία του μπάσκετ πώς σε αντιμετώπισε όσο ήσουν σε καραντίνα;
Μου έστειλαν πολλά μηνύματα, με έκαναν να νιώσω αγάπη. Οταν απομονώθηκα θέλησα μόνο να αφοσιωθώ στη δουλειά, χωρίς πολλές επαφές. Κράτησα απόσταση από όλους, για να μην μπλεχτούν καταστάσεις. Τώρα που επέστρεψα στην εθνική και μεθαύριο με το καλό στον Παναθηναϊκό αισθάνομαι τυχερός. Οι συμπαίκτες μου και οι προπονητές με υποδέχτηκαν με σεβασμό και με αγάπη. Είναι σαν να μην έλειψα ούτε μία μέρα.
Ποια ήταν η πιο σκοτεινή μέρα που έζησες αυτούς τους 16 μήνες;
Κάπου στα μισά συνειδητοποιείς ότι δεν ξέρεις τι γίνεται ούτε πότε θα τελειώσει η περιπέτεια. Νιώθεις σαν να σου αφαιρούν το φως και να σ’ αφήνουν στο σκοτάδι. Δεν είχα άλλη επιλογή παρά να συνεχίσω τη δουλειά δίπλα στους ανθρώπους που με στήριζαν. Γίνεσαι πιο δυνατός μέσα από τα ζόρια, είτε το θέλεις είτε όχι.
Οι δηλώσεις που έκανες κάποια στιγμή σχολιάστηκαν ως ομολογία ενοχής.
Έχω απάντηση και σε αυτό, αλλά την αφήνω στους δικηγόρους μου, που έκαναν εξαιρετική δουλειά, ειδικά ο κ. Πιλάβιος, που γνωρίζει το CAS από μέσα. Με στήριξε και η ομοσπονδία μπάσκετ όσο διαρκούσε η δικαστική διαμάχη. Τώρα που επέστρεψα το κορμί μου παραμένει σε καλή κατάσταση και είναι θέμα ρυθμού να ξαναβρώ τα πατήματά μου. Αν θα είμαι στη δωδεκάδα της εθνικής στο Παγκόσμιο; Ας το κρίνει αυτό ο προπονητής…